Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

Heb ik er aan meegedaan?

Mijn ervaring en twijfels.

Vorig jaar maart had ik een jongen ontmoet via een andere gast die ik op tinder ontmoet had. Hij had een vriendin maar ik vond hem super aantrekkelijk. We raakte aan de praat en het bleef ontschuldig, tot hij meer interesse begon te tonen. We kregen bijna elke avond seksuele gesprekken, ik voelde me wel schuldig maar het was wel spannend. Ik ging voor het eerst met hem spontaan afspreken met een vriendin, toen bracht hij eerst haar thuis en daarna mij. Hij greep mij toen ineens bij mijn keel en dit vond ik toen nog wel oke en spannend want zulke dingen hadden we ook via de chat besproken.
 

Vlak daarna spraken we nog een keer af om naar de bios te gaan, ik had wel van te voren gezegd dat ik alleen met hem mee zou gaan als die niks zou doen want ik voelde me toch wel schuldig achteraf. Toen zei die ja en haalde me op, hij zei dat die kaartjes had gekocht voor de bios. Tot die ineens naar een parkeerplaats reed en daar aan mij begon te zitten en ik het niet wilde. Ik had heel de tijd nee gezegt en hij sloeg me ook en beet me, gooide me op de achterbank en verkrachtte me. Terwijl die bezig was riep ik en stribbelde ik tegen. Hij stopte uiteindelijk  en ik heb het er nog met hem over gehad omdat ik het “wilde vergeten”. Toen deden we nog helemaal leuk samen en besefte ik het me pas echt de volgende dag toen een vriendin in tranen uitbarstte toen ik het vertelde en liet zien dat ik helemaal onder de blauwe plekken en zuigzoenen zat.
 

Ik voel me ongelofelijk dom en schaam me voor alle seksuele en “kinky” gesprekken die ik met hem heb gehad. Heb ik er aan meegedaan? Heb ik hem uitgelokt?

Bezig met laden...

4 Reacties *

08 december 2020
Ik vind het heel knap dat je je grenzen hebt aangegeven in zo'n moeilijke situatie! Dat hij er niet naar geluisterd heeft ligt 100% aan hem en heeft niks te maken met de gesprekken die eraan vooraf zijn gegaan. Het is niet jouw schuld. En ik weet hoe moeilijk het is je jezelf dat te blijven vertellen. Ik dacht ook dat ik er zelf om had gevraagd of te provocerend was geweest en het voelt makkelijker om streng tegen jezelf te zijn (controle) dan dat je de onmacht moet voelen en de schuld bij de ander legt. Maar: het is niet jouw schuld. Hij heeft niet geluisterd en is over je grenzen gegaan terwijl je er duidelijk gehoor aan gaf. Dat is niet ok. Ik vind je heel dapper! Sterkte de komende tijd
08 december 2020
Je hebt duidelijk aangegeven dat je op dat moment niet wilde. Nee is nee, tegenstribbelen is nee. Daar heeft hij naar te luisteren. Wat er daarvoor ook besproken is. Zelfs als je daarvoor ja gezegd zou hebben en op het moment uiteindelijk nee, is je grens heel duidelijk! Dus nee, je hebt hem niet uitgelokt of er aan meegedaan. Ik hoop dat je jezelf geen schuldgevoel aanpraat. Dit klinkt als ongelijkwaardig en heel heftig. Wees maar lief voor jezelf. Hartelijke groet, Jorien
08 december 2020
Nee is nee. In woord geen ja betekend in daad geen ja. Meer woorden hoef je er eigenlijk niet aan vuil te maken
07 december 2020
Hoiii. Ik snap waar je mee zit ik heb daar zelf ook heel lang mee gezeten. Maar je mag op elk moment van gedachten veranderen. Die gesprekken waren leuk maar je wou het niet toen die het in het echt gebeurde. Je hebt nee gezegd, hij had naar je moeten luisteren.