Hallo strijders ;)

Sinds 2 weken ben ik weer lekker thuis in mn eigen huisje, na 4 weken gedwongen opgenomen gezeten te hebben. In die eerste week had ik veel crisis momemten, waardoor ik veel medicatie kreeg. Dit zorgde ervoor dat ik de volgende dag van voren niet wist dat ik van achter leefde. Totaal mezelf niet... wat was dat rot! Een jongen van de afdeling kreeg door dat ik zo weerloos en kwetabaar was. Kwas echt een in 1000 stukken gebroken porseleinen kopje. Alles deed zeer! 

Hij had naast mn kamer deur een bloemetje gelegd in een blauw vaasje. En wist niet van wie dit afkwam. In het begin kon ik er wel om lachen. Op de groep (degene die wakker waren) ben ik gaan vragen van wie dit was, waarop hij niets zei. Maar ik wist genoeg. Het was nog vroeg in de ochtend, bijna alle bewoners sliepen nog. De begeleiders waren allemaal op kantoor. Dus ik ging alvast maar even een boterhammetje smeren in alle rust. En ineens liep die viezerik achtermij en ging tegen me aanstaan, en zat aan mn billen. Ik schrok, en draaide me van hem weg. Toen mn boterham klaar was pakte hij mn bordje af en bracht die in de huiskamer en verplichte me om daar te gaan zitten. Ik met mijn stomme kop ben naar de huiskamer gelopen om mn bord terug te pakken. Maar zodra ik dat deed greep hij me, en duwde me op de bank. En zei: je moet nu heel goed luisteren kreng ik ga jou even goed beetpakken!! En als je niet luisterd maak ik je af... kschrok me wezenloos, maar besefte totaal niet wat er gebeurde. Ik was doodgeslagen! Hij trok mn broek uit en begon zn gang te gaan, hij is naar mij naar binnen gegaan. (Kheb nog nooit gemeenschap gehad) ineens kreeg ik scheuten van pijn! En wilde gillen. Maar begon me direct hard te zoenen zodat ik maar geen geluid kon uitbrengen. Hij ging rond als een wasmachine, en ik wist niet eens hoe te zoenen. Dus ik zat daar totaal doodgeslagen. Ik moest super smerige dingen van hem doen, maar ik wilde niet. Uiteindelijk kreeg ik me los, maar duwde me gelijk in een hoek en sloeg me hard in mijn gezicht. En zei dat ik mn bel moest houden, ant hij was nog niet klaar met mij. En als ik niet luisterde zou hij me omleggen. En ineens werd ik zo vreselijk bang. Hij had me zo in de macht, vernederde mij tot op het bot! Puur om aan z'n eigen lusten te voldoen!! Hij trok mn blouse kapot en begon aan mn borsten te zitten, en ging nog eens met zn vingers bij mij naar binnen. Wat deed hij me pijn, ongekend!! 

Ineens hoorde hij de begeleiders op de gang lopen en zei dat ik me heel gauw moest aankleden. En ging heel nonchalant naast me staan of er niets gebeurd was. De begeleiding keek even om het hoekje en zag hem staan. Ik stond met mn gezicht richting de muur. En ze liepen weer door. Ik deed zoveel mogelijk mn kleren goed en ben naar mn kamer gerend, en ben voor de deur huilend neergevallen. Ik was zooo bang, want hij zij dat hij het nog kwam afmaken vanacht. Na een tijd op de grond gelegen te hebben kreeg ik het zo koud, en heb me wel 8 keer gedoucht in 2 uur tijd. Ik voelde me zooo intens smerig en vies!! Maar hoe meer ik poetste hie viezer ik leek te worden. Ik walgde van mezelf!!!! En begon gelijk te denken dat dit mijn eigen fout is geweest, ik had weg moeten rennen maar ik liet alles gaan. Ik was verstijft. Ik had me moeten verweren... en zoveel gedachtes dat ik het had gedaan. En in die gedachtes zit ik nog, en denk dat het allemaal mn eigen fout is geweest.

Inmiddels heb ik het mn ouders verteld en die vinden het zo heftig dat ik er niet met hun over kan praten omdat ze het echt te heftig vinden om erover te praten. En zo wordt het de doofpot ingeduwd, ook door mezelf hoor! Want ik wil er niet over nadenken wat me is aangedaan want dan maak ik het opnieuw mee. En wordt ik echt gek, en ben ik doodabang dat de emoties mijn controle van me afpakken. Met alle gevolgen van dien... maar nu sta ik op zo'n punt dat ik er wel heeel graag over willen praten omdat ik er nachten van wakker lig. Maar met wie? Waar vind je nu zo iemand die vertrouwd genoeg is? Kvind het zooo lastig!! 

Sorry voor dit te lange bericht!! Maar kwil tegen iedereen zeggen op deze groep, jullie zijn allemaal keiharde vechters stuk voor stuk!! Kben trots op jullie! Liefs A