Ik heb heel veel aan deze diuscussie

Hallo Nikkie. Wat super goed van je, ik hoop dat het jou gaat helpen om alles een plekje te kunnen geven. Ja ook ik uiteindelijk die stap genomen en geen directe klik,maar uiteindelijk kwam het goed en kon ik mezelf uiten op de mannier die ik prettig vond. Ik hoop dat je er uiteindelijk net zo sterk en opgelucht uitkomt als ik. Ik wens je heel veel kracht en blijf sterk Nikkie. Lieve groetjes. Antje. p.s. heel aardig van je om het te schrijven ???

Dankjewel Antje ??

Hallo Marina Ook voor jou een vreselijke belevenis. Wat geweldig dat je uiteindelijk toch de juiste hulp heb gekregen die voor jou oh zo belangrijk was. Het is echt zo wanneer je iets is overkomen en nog niet de juiste hup verlener hebt gevonden zak je nog verder in de problemen of stress. Blijf vechten en zoeken tot er iemand op je Pat komt waarbij het wel klikt. Het valt niet mee en ik heb de ervaring om dan het bijltje erbij neer te gooien en mezelf maar gaan redden. Ook niet weten dat ik nog andere mogelijkheden had. Ik vind het dan ook echt fantastisch dat NSH dit allemaal mogelijk maakt om hier een platform te hebben waar men gewoon jezelf kunt zijn en hier om hulp kunt vragen of een bemoedigend woord van een lotgenoten of hulpverleners. Ik wens je heel veel kracht en complimenten voor wat en hoe je schrijft. Met vriendelijke groet. Antje ??

Hoi Nikkie, wat goed dat je je verhaal hier deelt. Daar zijn we voor hier. We hebben vaak soortgelijke ervaringen. Marina geeft het al aan; heel veel raakvlakken. Ik wil allereerst zeggen dat ik verschrikkelijk voor je vind dat je dit hebt moeten meemaken. Dat je slachtoffer bent van een misdrijf, want dat is het. Uit mijn ervaring kan ik zeggen dat ik het absoluut niet alleen kon verwerken. Daar had ik hulp bij nodig. Het heeft een hele tijd en een enorme zoektocht gekost, maar uiteindelijk vond ik een therapeut die kennis van zaken had en waar het mee klikte. In mijn geval een man die zei waar het op stond en die pittig, stevig, deskundig en onverbloemd kon zijn, maar ook luistererend, invoelend en meelevend. Mijn hoop voor je is dat je ook zo iemand vindt. Net zoals Marina iemand gevonden heeft en kijk waar het ons gebracht heeft. Er is zeker licht aan het einde van die tunnel waarin je zit. Maar dat is geen makkelijke weg. Maar ik ben er van overtuigd dat je die aankunt en dat je hier uit kunt komen. Dat is de ervaring van heel veel mensen in de community hier; dat je uit deze uitzichtloze situatie kunt komen. De medicatie die je noemt zijn heel herkenbaar. De pammetjes. Ik zou zeggen niks mis mee voor nu. Ze helpen je verder en houden de ergste emoties en pijnen een beetje bij je weg. Als je verder in je traject, komt is het goed deze af te bouwen. Zo deed ik het ook. Onder begeleiding. Ik zou je voor nu niet druk maken over die pilletjes; ze dienen een doel en dat is voor nu goed. Oxazepam zorgde voor een kleine verbetering in mijn slaappatroon. Het grote verschil werd gemaakt met de therapie. Door met EMDR te werken, konden ervaringen echt verwerkt worden en kwam de rust, de slaap weer terug. En dat was zo belangrijk. Ik heb periodes gekend waarin ik in een halfjaar nauwelijk sliep. Herinneringen, nachtmerries en uiteindelijk uitzichtloosheid. Slechts een uurtje per nacht sliep ik. En dat breekt je op. Maar dat werd beter gaandeweg het traject. Belangrijkste advies is denk ik dat je probeert, al is het voor de vierde keer of vijfde keer, om een goede therapeut te vinden. Hou daarin vol. Haak niet af. Je verdient iemand die met je aan de slag gaat. En die is er; die zijn er. Vertrouw er op dat je die zult vinden. Dan kun je stap voor stap werken met een therapeut waarmee je een klik ervaart. Dat gaat je vertrouwen geven, brengt de slaap terug en dan zul je de medicatie kunnen afbouwen. En dan verschijnt er weer licht in je leven. Dat weet ik zeker, omdat ik het zelf heb mogen meemaken. Heel veel sterkte. Maak gebruik van het aanbod van Marina; ik hoop dat dat past. En als je nog meer wilt delen, dan zijn we er hier voor je.

Hai Nikkie Als eerste wat goed dat je je verhaal wil delen met ons. Pff ja ik herken veel van je verhaal! Heb jaren lang therapie gehad steeds liep dit slecht af. Elke keer kon ik er wel een laagje vanaf halen en er een beetje over praten maar nooit te diep. Weinig emoties erbij. Slechte nachten waarbij ik maar een paar uurtjes echt sliep, veel nare dromen. Naar jaren doorgaan ben ik toch weer opzoek gegaan en via de huisarts was ik bij therapeut gekomen waar het klikte, wow dacht ik! Het was enorm zwaar maar zo waard!! Met wat ondersteuning van medicatie en EMDR heb ik die nare herinneringen een plek kunnen geven. Daarna via de arts naar psytrec gestuurd, dit was pittig. 8 dagen hard werken. Nu heb ik eindelijk rust. Ik kan weer slapen, geen medicijnen meer. Ik hoop en gun jou dit ook heel erg. Ik weet niet in welke buurt je woont anders gaf ik je het nummer van mijn therapeut! Als je wil praten of iets wil delen mag je altijd een privé berichtje sturen. Ik wens je heel veel sterkte toe ?? Liefs Marina

Alles met pam in de medicijnnaam kan ook de herbelevingen intenser maken. Er is onderzoek reeds naar geweest i.c.m. trauma's. Dacht dat geef ik je vast mee. Oxazepam werkt daarnaast ook op demping van (intensiteit van) angsten en spanning. Mogelijk dat deze daarom meer effect had. Therapie... tja therapie is heel persoonlijk. Het betekent ook dat er veel factoren mee spelen. 1. Je moet een persoon tegenover je hebben die je vertrouwt (in een dusdanige mate dat je niet bang bent dat bij tonen van kwetsbaarheid er potentieel misbruik van gemaakt wordt) 2. De therapeut moet qua stijl bij je passen 3. Je moet zelf op het punt zijn dat je aan therapie toe bent. (Het zien als een last die in het verleden ligt of mag liggen en niet langer je leven beheerst of zou mogen beheersen) veelal komt dit er in mijn optiek op neer dat je bepaalde normen en emoties moet hebben ontwikkeld die sterker zijn dan jouw overtuigingen uit je trauma. 4. Steunende veilige omgeving. Heb je deze niet dan zal je overactieve amygdala je erop sturen niets aan te pakken maar juist heel veel excuses maken om het niet aan te gaan (het aangaan is tenslotte pijnlijk is de verwachting) Dus wat helpt? Over het algemeen zie je hierin verschillende routes die mensen nemen. 1. Ze gaan meteen naar de kern en bespreken de lastigste zaken en starten een rechtzaak. 2. Ze werken mondjesmaat naar de kern toe. Bespreken van situaties gevoelens en gedachten en zo tot de kern komen. Vaak is dat. "Wie wanneer hoe en hoe lang" 3. Ze komen er nog niet aan toe en gaan via reguliere / "veilige" contacten steeds meer delen totdat ze op het punt komen dat de angst en schaamte plaats maakt voor wat anders. (Lotgenotencontact kan er 1 van zijn voor sommigen) 4. Ze verdrukken het tot het moment dat ze een bodem van de put raken. De emmer over loopt. Of wanneer het weer boven komt drijven op een ander punt in hun leven om er dan iets mee te moeten. Klinkt misschien wat grof maar soms ben je met het meemaken van trauma's zo goed geworden in het kleiner maken dan het is dat er nogal wat moet gebeuren voordat je van mening bent dat er iets mee moet of een specifiek iets voor doet. 5.... tja er zijn er voldoende ook die tijdelijk of permanent ervan weg vluchten. Zo zie je dat drank drugs seks of medicaties een toevluchtsoord kunnen zijn. Sommigen nemen helaas ook een permanentere uitweg. Qua medicatie is het dus goed om te weten dat medicatie die op de angsten werken een positieve werking hebben bij je. Soms kan een medicatie die hetzelfde effect heeft maar op een bloedspiegel werkt een beter effect hebben (ivm risico op intensere herbelevingen bij pammetjes / benzodiazepines) Ik denk veelal dat de vraag is. "Wat helpt je om voorbij je angsten te gaan?" Het antwoord daarop kan namelijk jouw remedie zijn. Klinkt wat filosofisch misschien, maar er is altijd iets wat een balans brengt. Voor mij was het boosheid/woede. Niet naar de ander maar naar mezelf. Ik vond niet dat ik mezelf zwak moest/mocht voelen. Ik ging dus deze boosheid gebruiken om mijn angsten aan te gaan en mijn grenzen te verleggen. Dit op de meest uiteenlopende manieren. Hopelijk kan dit korte boekwerk een beetje bijdragen aan je verhaal :-)