Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor verkeersslachtoffers

Zoon aangereden door dronken automoblist

Niet zelf maar mijn zoon van 15 is aangereden gister door een automobilist die op de vlucht was voor de politie. Mijn zoon was naar een feestje geweest en was om 0:00 met de fiets op weg naar huis. We hadden afgesproken dat hij de langere weg over het verlichte fietspad zou nemen. Voor de zekerheid had ik de telefoon naast het bed gelegd. Dan het telefoontje dat je nooit wil krijgen. Politie, uw zoon is betrokken bij een verkeersongeval en ligt in de ambulance. Het is niet ernstig en of we hem willen ophalen. Bij aankomst zie ik een dat hij een flinke wond bij zijn wenkbrauw en oren heeft. En wat schaafwonden op armen en benen. Hij is zijn geheugen kwijt en weet niet meer hoe hij in de ambulance is gekomen. Het blijkt dat een dronken automobilist op de vlucht voor de politie de macht over het stuur is verloren en door de bosjes het fietspad is opgeschoten. Hij en de politie hebben niet gemerkt dat mijn zoon is aangereden en zijn in volle vaart verder gereden. Het waren buurtbewoners die na de klap zijn gaan kijken en die mijn zoon hebben gevonden en 112 hebben gebeld. De mountainbike van mijn zoon is meegenomen voor onderzoek. Het hele wiel is verbogen. De klap is enorm geweest en is zelfs een paar straten verder te horen geweest. Het is een wonder dat mijn zoon er zo goed vanaf gekomen is. De bestuurder is opgepakt en mijn zoon is nu getuige in het onderzoek. Hij kan het gelukkig loslaten maar hij wil wel een nieuwe mountainbike. Maar de boete die de bestuurder moet betalen gaat waarschijnlijk niet naar mijn zoon. Ik kan de hele situatie niet loslaten en ben angstig en gespannen. Het huilen staat me nader dan het lachen. Wat als hij wel volop geraakt was. Nog wel een vraag. We krijgen van de politie geen gegevens van de man maar kunnen we hem wel aansprakelijk stellen voor de schade (het was een tweede hands fiets maar we moeten wel een nieuwe aanschaffen) of moeten we het zo maar laten. 

Bezig met laden...

3 Reacties *

27 augustus 2020
Mijn bloed begint plots te koken als ik dit lees. Het zelfingenomen egoïsme wat mensen kunnen hebben. Dat het voor een mens belangrijker kan zijn om zichzelf zinloos te verdoven met middelen en het ‘gezellig’ te hebben, dan de veiligheid en welzijn van elk mede mens. Ongelofelijk. Ik heb helaas niet echt een helpende bijdrage om te bieden in deze topic, alleen mijn diepste mede leven met u en uw zoon en wens u alle sterkte toe in deze moeilijke periode.
25 augustus 2020
Wat Vreselijke triest en wat een schok om je kind dan zo te zien liggen. Het kort geheugen zal uiteindelijk wel weer goed komen, ook de verwondingen gaan genezen. Ik denk dat u er verstandig aan doet om contact op te nemen met Slachtoffers hulp in uw woonplaats. Er zal vast iemand zijn die u verder zou kunnen helpen in het proces om alles te verwerken en dat stukje uiteindelijk een plekje te kunnen geven. Ook kunnen de medewerkers u adviseren wat te doen met de aangifte en de getuigen verklaring. Er zijn bij Slachtofferhulp diverse afdelingen waar u naar door verwezen kunt worden, zo kunnen ze u ook bijstaan tijdens de (rechtszitting). Voor u en uw zoon is het zeker belangrijk om hierbij geestelijk en in de procedure goed advies te krijgen. Het is natuurlijk niet niets wat uw zoon heeft meegemaakt, dan u als vader is het ook een hele nare ervaring. Weet dat u er niet alleen voor staat, het is echter aan u om hulp te ontvangen en te vragen. Heel dapper van u dat u het heeft geschreven op de platform van Slachtofferhulp Nederland. Ik wens u en uw zoon onwijs veel sterkte en beterschap. Met vriendelijke groeten Antje ??
25 augustus 2020
ik was 45 jaar geleden slachtoffer van een ongeval waarbij alcohol bij de bestuurder van de auto die mij aanreed in het spel was. Ik belandde wel in het ziekenhuis, lag zes weken in coma (o.a. hersenstamcontusie) en moest alles weer leren en heb nu nog handicaps en fysiotherapie en ik ben afgekeurd met een uitkering van 70% van het minimumloon. Ik was ook 15 en kwam van een feestje thuis. Wat ik je aanraad is een grondige medische check en een gesprek met een advocaat. Zorg dat je advocaat de gegevens krijgt! Hoe het met mij afgelopen is - o.a. omdat er geen onderzoek is geweest - wens je niemand toe. Laat het dossier nooit sluiten want je weet niet wat er voor andere gerelateerde gevolgen voor je zoon zijn. Ik ben toentertijd akkoord gegaan met een bedrag van 30.000 gulden en moest tekenen voor finale kwijting. Was niet slim.