Zondagmiddag 8 maart van dit jaar fietste ik naar mijn schoonzusje want ze was jarig geweest. Ik kon kiezen uit verschillende routes maar ik besloot deze te pakken. Op een gegeven moment kom ik bij een weg van rechts, best wel onoverzichtelijk dus ik rem daar altijd af, er kwam niks aan dus ik begon weer te trappen. Vanuit tegenovergestelde richting wil een auto die straat inrijden en ik weet nog dat ik zag dat het een eend was en dat ik dacht: hee, jij moet ACHTER mij door niet VOOR mij door! Maar toen lag ik al op de grond.

Vanaf dat moment is het allemaal een beetje onduidelijk, mensen, politie, ambulance. Ik word naar het ziekenhuis gebracht, in eerste instantie voor observatie, foto’s gemaakt, linkervoet middenvoetsbeentje gebroken, breuk in linker knieschijf , 4 ribben gebroken waarvan 3 ribben op 2 plaatsen, linker sleutelbeen gebroken, linker schouderblad gebroken en 4 hechtingen in mijn hoofd.....maar om een lang verhaal kort te maken, ik heb van de man die me aangereden heeft nooit iets gehoord, het blijkt dat ie niet helemaal goed is, wel heeft mijn vriend contact gehad met zijn broer en schoonzus, die het heel erg vinden.

Ik maak me zorgen of het met mijn arm nog allemaal wel goed komt, ik heb last van spontane huilbuien, als ik snachts wakker word spookt het ongeluk weer door mijn hoofd....

Hoe vaak ik denk: had ik maar een andere route gepakt, had ik maar mijn telefoon vergeten, dan was ik terug gegaan, had ik maar....

En dan denk ik al bij al heb ik nog geluk gehad, het had nog veel erger gekund maar heb ik echt geluk gehad???