Vijf jaar later!

Aanstaande maandag, 15 december is het 5 jaar geleden dat mijn dochter van de aardbodem verdween. Onze regionale media heeft ons gevraagd of we open stonden voor een interview omdat ze daar graag aandacht aan wilden schenken.  Daar hebben we aan meegewerkt. Niet makkelijk en heel lastig, maar aan de andere kant wel dankbaar dat ook de media ook onze dochter niet vergeet

Al vijf jaar geleden, zeggen veel mensen, nog maar vijf jaar geleden, alsof het gister was,  want in onze wereld van "lotgenoten" is vijf jaar nog heel kort als je je dierbare door moord verliest.

Net als bij jullie allemaal is voor ons de maand december een maand die nooit meer zal worden zoals het was en zijn de feestdagen nooit meer compleet, want er blijft voor altijd  een lege stoel. Die stoel heeft de journalist symbolisch bij ons gezet, wat ik erg mooi vond.

De journalist stelde ons de vraag, "wat zou je nog tegen je dochter willen zeggen als dat nog kon"

Ik zou graag willen zeggen hoeveel ik van haar houd en dat haar missen ondraaglijk is, maar ik zou haar ook willen vragen, of ze gelukkig is, blij is en geen zorgen heeft.

Wat zouden jullie je dierbare nog willen zeggen, vertellen of vragen?

Liefs Miranda