Fijne gang van zaken
2,5 jaar na van m'n fiets te zijn gereden is er helaas geen sprake meer van herstel. Het is wat het is, ik kan het slecht in cijfers uitdrukken maar ik vind mezelf de helft van wat ik half 2022 was.
Lang leve de letselschaderaad en de GBL, not! Niemand houdt zich er aan, het is een hele grote dikke papieren tijger die de verzekeraars zelf hebben ingericht, zonder bindende procedures of richtlijnen. Goed bedoeld nee natuurlijk echt wel mensen, maar ondertussen.
De aansprakelijke verzekeraar is gestopt met voorschotten. Ze vinden het wel goed zo en na 2,5 jaar voorschotten betalen zien ze opeens geen medisch causaal verband tussen ongeval en klachten, punt uit en je ziet maar. Ze willen wel hun winst delen met hun klanten, niet met de door hun klanten beschadigd volk.
Ok wat nu denk je dan? Op naar de rechter! Ja maar een kort geding of deelgeschil zijn geen van beide erg kansrijk want dan moeten alle gegevens compleet zijn inclusief wederzijds geaccepteerde expertises etc. Ah, dat is vaak net niet het geval als een verzekeraar opeens stopt met voorschotten overmaken. Ziedaar de mooiste kans voor rekken van de procedure, net zo lang tot ik niet meer door kan.
Lang verhaal iets korter: I'm fsck'd. Gelukkig wel een aansprakelijkheidsverzekering dus korte procedure zsm in gang zetten (kosten ~ 10.000) en tzt misschien een bodemprocedure (~ 50.000)
In de tussentijd geen inkomen en geen manier om een beschaafd inkomen te genereren. Geen voorschotten maar gelukkig wel iets aan spaargeld.
Rustig blijven... adem in door de grote teen van je rechtervoet en uit door je linkeroog. Komt goed, komt goed, komt goed.
7 Reacties
Wat ontzettend naar en vervelend om dit te lezen.
Hoe kan het zo ineens geen verband meer zijn?
Als je al jaren zelfde klachten heb, na ongeval. Is het niet ineens zomaar verdwenen.
Wel goed dat je letselschade bureau heb. Maar wat je zegt, als je het aanvechten, zal je harde bewijzen nodig hebben. Hou zeker vol. Je bent geen opgeven zoals ik het lees.
Hoop echt dat je jouw deel terug krijgt.
Je mag hier altijd raad of tips vragen. En natuurlijk je hart luchten.
Groet stefan.
Ik zal het jullie besparen om mijn hart hier te luchten. Voor hier en nu heb ik het vinkje "safe for work comments only" aangevinkt.
Wat een verhaal zeg ............
Goed dat je het hier van je af schrijft.
Wat zal jij je machteloos voelen en je zorgen maken over hoe nu verder, zeker omdat je nu leeft van je spaargeld.
Wat RJ adviseerde, zou ik als ik jouw was toch ook nog eens proberen. Een letselschadeadvocaat gaat voor jouw procederen.
Dat de aansprakelijke verzekeraar opeens geen medisch causaal verband tussen ongeval en klachten ziet, is iets wat zo vaak voorkomt!!! Ook bij mij was dat het geval.
Gelukkig ben ik door mijn letselschadebemiddelaar (die ook advocaten in dienst had) daarin goed geholpen.
En dat wens ik jouw ook zo toe, jij hebt hier immers niet om gevraagd!
Blijf schrijven, bij mij heeft dat ook regelmatig geholpen om rustig te blijven, en voor mezelf te blijven vechten.
Lieve groet, Nel
Ik heb een assertieve letselschadeadvocaat, lid van LSA en ASP. Op mijn spaargeld redt ik het heel wat jaren, helaas is dat eigenlijk met pensioenpotje. Daar ligt in de toekomst wel een uitdaging, nog naast het niet werken en gewoon je eigen broek ophouden. Nog nooit eerder heb ik mijn hand op hoeven houden.
Problematisch vind ik mijn naïviteit; ik dacht dat een kort geding of deelgeschil een inkopper zou zijn, er was immers al 2,5 jaar aan voorschotten overgemaakt. Als je daar dan zonder reden ineens mee stopt, ligt er een verwachtingspatroon.
Helaas is de kans van een een kort geding of deelgeschil erg klein aangezien er nog geen definitieve stukken zijn waarop de rechter een oordeel baseert.
Er wordt bewust aangestuurd op de lange adem van de veel grotere bankrekening van de verzekeraar dan die van het slachtoffer en er is niets en niemand die daar iets aan doet.
Direct na een ongeval is juridische causaliteit vaak nog redelijk simpel. Het achterhalen van al dan niet blijvende schade, de hoogte daarvan en de causaliteit van de al dan niet objectiveerbare medische klachten... daar wordt het ingewikkeld. Daar zit het grote geld en dat houdt de verzekeraar liever zelf, wat ik ook begrijp. Er zou alleen wel een balans moeten zijn tussen de omvang van de belangen en mogelijkheden van partijen, ik heb niet om deze situatie gevraagd.
Voor een betere afhandeling van bovenstaand scenario is ooit de letselschaderaad opgericht, met de gedragscode behandeling letselschade (GBL). Helaas is die opgericht door verzekeraars zelf, zijn er richtlijnen opgesteld en is niets juridisch verankerd dus kan er straffeloos van worden afgeweken. De politiek is allang over iets anders aan het blaten en als iemand er al iets over schrijft dan reageert het verbond van verzekeraars dat de GBL goed werkt, continue wordt verbeterd en er klachtenprocedures zijn voor wat er desondanks niet goed gaat.
Het beste advies; wordt geen slachtoffer, je schiet er niets mee op.
Mijn belangbehartigers? Die hebben vooral goed op hun eigen belangen gelet, zolang hun kosten maar werden vergoed. Mijn situatie, mijn gezondheid, mijn toekomst — dat leek allemaal bijzaak.
Het is inderdaad een slopend proces. Oneerlijk, frustrerend en soms ronduit mensonterend. Had ik maar de tijd terug kunnen draaien, dan had ik dat ongeval nooit gehad.
Ik wens je echt enorm veel sterkte en kracht toe. Je bent niet alleen, al voelt het soms wel zo. Blijf ademhalen – ook al is het door je linkeroog en rechterteen. En blijf alsjeblieft geloven dat er op een dag wel iets van rechtvaardigheid komt.
WAT VERSCHRIKKELIJK dat jij zo aan je lot bent overgelaten. Dit kan toch niet zo???
Ik weet van mensen die mij begeleiden dat er ook een fonds is voor verkeersslachtoffers.
Ik ben met stomheid geslagen met het lezen van jouw verhaal. Dit is gewoon in en in triest.
Hou vol!! Je bent niet alleen
Liefs Chantalle XOX