Motorongeluk 29-11-2024
Ik heb afgelopen november een motorongeluk gehad. Het is nu zo’n 3 maanden verder en ongeveer 4 uur s’nachts, het komt nu echt binnen hoe heftig het allemaal is geweest wat ik heb meegemaakt/meemaak. Ik voel nu veel verdriet en voel me machteloos. Sinds het ongeluk ben ik ook erg angstig in de auto.
Ik ben van achter aangereden door een busje, wat er uiteindelijk voor heeft gezorgd dat ik een afgescheurde kruisband, kapotte meniscus, botkneuzingen en algemeen trauma aan mijn linkerbeen/knie heb opgelopen. De motor was ook Total loss.
Eerst was ik bij het ziekenhuis in behandeling, zij hebben mij eigenlijk meteen weggestuurd met het is allemaal wel oké, ga maar naar de fysio en dan komt het wel goed. Eenmaal bij de fysio was het na de 1ste behandeling al dat ze het niet vertrouwde en ik terug moest naar het ziekenhuis. Bij het ziekenhuis mocht ik alleen geen nieuwe afspraak plannen. Mijn fysio heeft toen gebeld met mijn huisarts en die heeft besloten om bij een kliniek verder te gaan. Hier ben ik goed en snel geholpen. Ondertussen is het wel al 1,5 maand later en hoorde ik wat ik had, hierbij kwam het nieuws dat ik geopereerd moest worden. Dit ging alleen nog 5 weken duren.
De operatie is nu een week geleden. Het is goed gegaan, maar ik ben wel 50% van mijn buitenste meniscus kwijt, dit was te beschadigd om nog te repareren. Ik zal hier altijd last van houden. De operatie en het ongeluk staan ook beide in de top 1 meest pijnlijkste dingen die ik ooit heb meegemaakt. Mijn enigste keer dat ik vocaal ben geweest van de pijn. Normaal ben ik iemand die een paar weken doorloopt met een gebroken teen.
Ik ben ook totaal niet zelfstandig geweest de afgelopen maanden. Mijn ouders hebben bijna alles voor mij moeten doen. Ik denk dat ik zo’n 1,5 maand totaal op bed heb gelegen de afgelopen tijd. Ik heb niet kunnen werken en ga dit ook niet mogen voor nog minimaal 4 maanden. Ik heb weinig leuke dingen kunnen doen, ben vooral gebonden aan mijn huis. Ik loop namelijk sinds het ongeluk al met krukken en kan niet zonder. Het wachten op nieuws wat ik had en daarna op de operatie is ook niet makkelijk geweest. Veel onzekerheden en frustraties gevoeld.
Het fysieke herstel gaat nu nog minimaal een jaar duren. Ik ben nu 1 week na de operatie en het voelt een beetje uitzichtloos. Ik ben wel blij dat ik nog kan herstellen, het had nog veel erger kunnen uitpakken met een motorongeluk. Wat ik meemaak is ook heftig, maar ik ben wel blij dat ik het overleefd heb. Ik ben namelijk ook bijna tegen een paal aangereden, hier had ik zomaar mijn nek kunnen breken. Gelukkig kon ik dit nog ontwijken.
Voor de rest is het wel allemaal goed geregeld met de tegenpartij, alleen gaat een schadevergoeding nog wel even duren doordat het herstel nog lang duurt. Wel heb ik een voorschot gekregen om kosten te betalen.
Ik wou graag even mijn verhaal kwijt bij mensen die ook iets heftigs hebben meegemaakt in de hoop dat het wat helpt voor mij of voor een ander. Bedankt voor de mensen die het gelezen hebben en ik wens iedereen hier een goed herstel toe!
11 Reacties
Wat een heftig ongeluk en een zware herstelperiode… Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik heb zelf ook een ongeval meegemaakt en merk dat ik nog steeds angst heb op drukke wegen. Het kost tijd om zowel fysiek als mentaal te herstellen.
Gelukkig ben je uiteindelijk goed geholpen, maar ik snap hoe frustrerend en onzeker het proces kan zijn. Stap voor stap kom je er wel, ook al voelt het nu misschien uitzichtloos.
Dank je voor het delen van je verhaal. Je bent niet alleen, en ik wens je heel veel kracht en een goed herstel toe!
Ik denk dat het mentale onderdeel van een ongeluk misschien nog wel het moeilijkst en langst kan zijn.
Ik ben ook erg blij dat ik nu goed geholpen ben, het was een fijne ervaring bij de kliniek iets wat ik niet echt bij ziekenhuizen heb gehad, ook niet in het verleden.
Dankjewel. Ik hoop dat het ook allemaal goed gaat met jou (op de angst natuurlijk) sinds het ongeluk en bedankt voor de reactie!
Groetjes,
Demi
Jouw ongeluk is nog vers. Dit heeft ze tijd nodig. En instanties zijn nooit snel. Ook een doorverwijzing kan maanden duren. Hier ook gemerkt.
Ikzelf heb 1.5 jaar terug mijn knieschijf gebroken. Sindsdien ook aan huis vast. Geen werk. Afhankelijk van anderen met verzorging. Hoor zelf eind maart of dit is wat het is of nog een operatie wordt. Kom niet verder dan 90graden met buigen.
Om maar aan te geven. Je bent echt niet de enige.
Ik hoop wel dat je geestelijk jezelf bij kan blijven of er hulp bij heb kan krijgen als nodig is.
Je klikt mij als een sterk persoon, die dit niet waard is.
Hou je goed. En je mag altijd hier schrijven wat je wilt.
Groetjes adje
Bedankt voor jou reactie. Ook erg zwaar wat jij meemaakt, ik hoop dat het fijn nieuws kan worden in maart. Het is jammer dat veel mensen ervaring hebben met langzame zorg. Ik snap dat het moeilijk is voor ziekenhuizen met personeel te kort, maar het blijft rot voor de patiënten.
Groetjes,
Demi
Hoop ook dat bij jouw goede kant op gaat allemaal.
Klopt tussen second opinie aanvraag tussen ziekenhuis zat al paar maanden. Eerst nog ct scan gehad, maar was niet voldoende. Zou met 4 weken mri krijgen. Die 4 weken zijn maanden geworden. Snap de drukte wel en dat meer levensbedreigend dingen voor gaan. Maar toch er werd wat anders gezegd en zolang ik hier geen duidelijkheid over heb. Kan ik ook niet echt verder.
Hou je goed in elk geval. Succes sterke met herstel.
Groetjes adje
Fysiek gezien gaat het bij wel langzamerhand de goeie kant op. Ik moet nog wel minstens een jaar herstellen, maar ik loop niet meer rond met zoveel pijn als de afgelopen maanden.
Balen dat het maanden is geworden ipv 4 weken. Snap jou helemaal dat het moeilijk is zonder de duidelijkheid en het wachten. Ik hoop dat de duidelijkheid snel komt!
Als het ziekenhuis echt veelste lang nog gaat duren, kan ik het aanraden om een kliniek te bezoek op verwijzing van huisarts. Dit kan ook binnen de verzekering! Voor mij was de mri via de kliniek een week wachttijd.
Dankjewel en jij ook nog veel succes met het herstel.
Groetjes,
Demi
Bedankt voor het delen van jouw verhaal. Ik wil je veel sterkte toewensen de komende tijd. Mijn advies is om zoveel mogelijk gebruik te maken van beschikbare hulpmiddelen om je leefwereld wat uit te breiden. Bv een rollagter of scootmobiel regelen zodat je wat meer buiten kan zijn. Waarschijnlijk heb je dergelijke dingen niet voor langere tijd nodig maar voor nu kan het je helpen. Zorg ook geestelijk goed voor jezelf, zoals je nu ook doet door je verhaal te delen. Maar misschien kan de huisarts of poh je daarbij helpen.
Mijn ongeluk is langer geleden maar wat jij beschrijft herken ik wel van toen. Ik kan niet alles meer zoals vroeger maar met mijn 25% resterende meniscus kan ik nog best veel wel.
Nogmaals sterkte
Patrick
Ik zal is gaan kijken naar de mogelijkheden voor hulpmiddelen. Het zou inderdaad mijn leefwereld wat gaan verbreden, ben het ondertussen zo zat om niet uit huis te kunnen. Bedankt voor de tip.
Geestelijk wil ik even kijken hoe ik mij de komende paar weken ga voelen. Ik heb al is therapie gehad en wil nu gaan proberen of ik met de hulpmiddelen van toen mijzelf nu kan helpen. Ik sta er wel voor open om naar de huisarts te stappen als het niet beter word. Ik zit er alleen wel al aan te denken om een motor cursus te volgen tegen angst. Na het ongeluk had slachtofferhulp mij al gebeld en aangegeven dat dit mogelijk was!
Dankjewel! Ik hoop dat met jou ook alles goed gaat en dat het oké blijft met de meniscus!
Groetjes,
Demi
Een rollator kun je vaak bij een kringloop halen of lenen/huren bij welzijnsorganisaties.
Zo'n cursus klinkt als een goed idee. Iets met van een paard vallen en er weer op klimmen.
Ik denk dat jouw mindset je erg kan helpen. Het komt op mij over dat je ook in moeilijkere tijden in oplossingen kan denken. Ik heb geleerd dat dat een nuttige eigenschap is.
Met mij gaat het goed, aardig dat je daar ook aandacht voor hebt. Mijn meniscus knie is inmiddels mijn goede knie maar dat is weer een ander verhaal.
Bedankt voor het delen van jouw verhaal en deze kans om ervaringen te delen.
Beterschap en succes.
Bedankt van de tip!
Ik probeer inderdaad vaak in oplossingen te denken, heeft mij tot nu toe vaak kunnen helpen. Ook erg fijn dat dit zo over komt op jou.
Balen dat jou andere knie nu niet zo goed is, maar fijn dat het onder omstandigheden goed gaat.
Jij ook bedankt voor het delen, ik heb het als erg prettig ervaren!
Groetjes,
Demi