Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van geweld

Ervaringen verwerking overval gevraagd

In Augustus 2018 was ik aan het werk in een supermarkt, toen er een gewapende overval gebeurd is. Hierbij is gelukkig niks buit gemaakt. Hierna ben ik een paar dagen thuis gebleven en daarna weer aan het werk gegaan. Behoorlijk wat EMDR sessies gevolgd. Nu zit ik sinds oktober 2019 in de ziektewet met mijn PTSS. Nu vraag ik me af hoe zijn jullie na de overval ermee omgegaan? Gestopt met werken in de detailhandel?  Alle ervaringen zijn welkom! Ik ben echt nog zoekende.

Bezig met laden...

8 Reacties *

07 oktober 2020
Hallo Scooby 2020, hoe gaat t nu met jou?
29 februari 2020
Momenteel werk ik ergens anders, heeft wel even geduurd voor ik weer aan het werk kon hoor, want ik wilde me wel zeker voelen. Ik heb helaas na de overval nog ruim 2 jaar doorgewerkt tot ik geestelijk niet meer kon, ik was vaak moe, snel ziek , heel prikkelbaar en kon nergens meer van genieten. En op den duur liep ik in alles vast. Liep wekelijks bij fysio omdat alles vastzat. Nadat ik de keuze maakte om een andere weg in te slaan(zoals mijn therapeut het noemde), ben ik langzaam weer gaan leven! Het is natuurlijk niet altijd mogelijk om op deze manier te kunnen kiezen, maar bij jou was het ook een overval op het werk, volgens mij zijn werkgevers best bereid om mee te denken. Jij kan er tenslotte niks aan doen. Veel succes!
29 februari 2020
Wat klinkt jouw verhaal herkenbaar! Werk je nou ergens anders? Wat heb je met angst op je werk gewerkt, of niet?
29 februari 2020
Ik ben in januari 2015 slachtoffer geworden van een geweldadige overval. Het ging om een geldafstorting van mijn werk. De eerste weken werd me rust gegund door mijn baas en emdr bij psycholoog aangeboden. Na een aantal weken weer begonnen met werken want ik was toch een nuchtere vrouw en liet me niet kennen. Dat ik ruim 2 jaar later nog zo veel last van PTSS kon krijgen had ik op dat moment nooit bedacht. Ik ben totaal in de knoop gekomen met mezelf door angsten en wantrouwen. Ik verwaarloosde mezelf en mijn gezin en had constant vluchtgedrag. Toen ik na ruim 2 jaar daarom niet meer kon functioneren op mijn werk en binnen mijn gezin heb ik voor mezelf moeten kiezen. Na opnieuw psychologische hulp met emdr en veel gesprekken met deskundigen heb ik besloten te stoppen met mijn werk. Gelukkig zag mijn baas ook in dat dit een gevolg was van de overval en was bereid mij te steunen in ontslag. Dat was de allerbeste keuze, al vond ik het eerst een blijk van falen, want pas ná ontslag kon ik alles pas goed verwerken.
15 januari 2020
Naast EMDR heb ik ok cognitieve therapie gehad, allebei gegeven door een Psycholoog. De gesprekken met mijn consulent bij Slachtofferhulp hebben ook bijgedragen. De mishandeling heeft op mijn werk plaatsgevonden en als je meer wilt weten kun je mijn verhaal op mijn profiel lezen. Ik ben wel weer gaan werken. De eerste tijd was ik erg achterdochtig en wilde nooit alleen het bedrijf binnengaan en verlaten. Dat heeft wel een tijdje geduurd. Mijn ervaring met de therapieën is dat deze niet alleen op zich staan. Allereerst ben je zelf de motor. Je moet er echt doorheen en dat kost veel energie. De nazorg is ook belangrijk. Met vriendelijke groet, Thijs
15 januari 2020
Beste Thijs, Wat erg zeg wat jou is overkomen! Welle therapieën heb jij nog meer gevolgd? Het ging na de EMDR ook een tijdje goed. Maar toch zat er nog veel oud zeer. Nu bijna drie maanden geen collega's en mijn werk gezien. Dit geeft mij rust. De plek waar de mishandeling plaats heeft gevonden, vermijdt je die plek? Groeten, Rowan
15 januari 2020
Beste Scooby2020, Zelf heb ik geen traumatische ervaring door een overval maar wel door een mishandeling. De eerste 3 maanden erna was ik totaal mijzelf niet en heb net als jij diverse therapieën doorlopen, waaronder EMDR. Het was een moeizame weg maar met resultaat. Het heeft daarna nog wel een tijd geduurd voordat ik mij veilig voelde. Wat ik met bovenstaande wil zeggen is dat het vertrouwen en gevoel voor veiligheid tijd nodig heeft. Ik kan niet beoordelen wat je voelt en ervaart als je een supermarkt binnenloopt, laat staan als je daar weer gaat werken. Als dat een blokkade voor je vormt dan denk ik dat je die confrontatie voorlopig moet vermijden. Uiteindelijk is de keuze aan jou en wens ik je heel veel sterkte. Met vriendelijke groet, Thijs
13 januari 2020
Hallo [~1103] welkom bij deze community. Wat dapper dat je je verhaal hebt gedeeld en je om ervaringen vraagt. Dat is precies waar deze community voor bedoeld is. Ik ga er alles aan doen om te zorgen dat je antwoord krijgt. Als je vragen hebt over de community kun je mij altijd een prive bericht sturen. Ik hoop dat je vind wat je zoekt!