vijf jaar waanzin

We waren 25 jaar oud toen we begonnen te daten. We kwamen elkaar al twee jaar via wederzijdse vrienden tegen het lijf. Zij was net afgestudeerd (laten we haar Maartje noemen [fictieve naam]) en ik was verzeild geraakt in eindeloze tijdelijke startersbaantjes, omdat ik mijn bachelor niet had afgemaakt. Na een jaar kreeg ik een sociale huurwoning toegewezen en had ik besloten te gaan lenen om weer te studeren. Een andere opleiding dan die ik eerder had gedaan, maar wel in een vakgebied waar ik in mijn eerdere studie en in mijn werk mee in aanraking was gekomen. De ontwikkelingen in haar eigen leven voelde voor Maartje wat minder optimistisch. Haar onderhuur was afgelopen, dus ze was weer in het ouderlijk huis getrokken. Ook voelde ze zich uitgebuit bij haar baan waar ze de enige werknemer was, en daarbij de enige was die de hoofdfunctie van het bedrijf/bureau uitvoerde. Bovendien voelde ze zich eenzaam, want ze had geen collega's en ze deed alsof de drie kwartier reizen tussen onze woonplaatsen onoverbrugbaar was. Inderdaad, dit was de reden dat we tot dan toe de relatie als een langeafstandsrelatie hadden behandeld. 

Omdat ook al haar vrienden (waar ik van af wist) in dezelfde stad leefden als ik, besloot ik om haar een kopie van mijn huissleutels te geven. De bedoeling was dat ze mijn woning als uitvalsbasis kon gebruiken voor haar sociale leven. Bovendien zou ze op zoek gaan naar nieuw werk en naar een woning voor haarzelf. Na anderhalf jaar had ze de boel zo gemanipuleerd dat ze kostenvrij bij me inwoonde. Ze zou namelijk emotioneel en fysiek mishandeld worden door haar broer, zus en vader. Hetzelfde zou gelden voor hun doodzieke moeder, die het zo zat zou zijn geweest dat ze haar chemokuur halsoverkop had stopgezet om terug te keren naar haar moederland (moeder komt niet oorspronkelijk uit NL). Maartje zou haar moeder 500 euro per maand van haar minimuminkomen sturen zodat die kon overleven. Ze bleek helemaal geen minimuminkomen te hebben, maar het was wel de reden waarom ze haar deel van onze rekeningen zogenaamd niet kon betalen. Ook zou het met Maartje emotioneel zo slecht gaan dat ik haar elke dag de hele dag door moest begeleiden. Tijdens kantooruren over de telefoon of whatsapp. En thuis hadden we het constant over haar emoties vanwege alle drukte in haar leven. Tijd voor mijn eigen studie, werk en sociaal leven had ik eigenlijk nauwelijks. Alle grote drama was toevallig ook altijd wanneer ik belangrijke deadlines of tentamens had. Het heeft een grote impact gehad op mijn leven. Maar dat heb je toch over voor iemand die zich uit een benarde situatie aan het navigeren is?

Na anderhalf jaar hiervan gaat het bedrijfje waar Maartje voor werkt eindelijk failliet en ze trekt in een ruime, luxe studio voor een spotgoedkope prijs. Toen ik haar er op wees dat ze praktisch de hoofdprijs had gewonnen met deze woning reageerde ze verbaasd. Ze zou namelijk woonruimtes met een betere prijs/kwaliteit-verhouding hebben afgeslagen. Hier ergerde ik me aan, omdat ze gratis bij me had gewoond. Dat vond ze raar van mij. In ieder geval ging ze werken als freelancer. Via mij en haar vorige werkgever was ze aan cliënten gekomen die haar regelmatig genoeg werk konden geven. In haar familie zouden ook goede gesprekken gevoerd zijn sinds de zwangerschap van haar zus. Dus geen drama uit die hoek meer gelukkig. Ze zou ook eindelijk in therapie gaan en meer vriendschappelijke contacten te maken. Het contact tussen ons zwakte daardoor af naar een niveau waar ik me meer op mijn gemak bij voelde. Geen continue gesprekken meer de hele dag door alsof je naast elkaar zit. Geen emotionele crises die onmiddellijke aandacht eisten. Fantastisch! Ik kon mij storten op mijn studieachterstand en zij kon zichzelf profileren. Dat kwam goed uit, want ik kon het me niet meer veroorloven om studieachterstand op te lopen. Mijn recht op een studielening kwam namelijk tot een eind.

Helaas. Ik werd ziek, waardoor de studie slechter ging dan gehoopt. Ook werd ze afstandelijk. Ze zei het erg druk te hebben met opdrachten, maar wilde er nooit veel over kwijt. De boel was inmiddels zo geworden dat zij mijn enige sociale contact was. Dus ik voelde me met de dag eenzamer worden. Op een dag van belangrijke deadlines voor mij besloot zij om het uit te maken, omdat mijn toekomst zou doodlopen. Een paar weken later werd ik gediagnosticeerd met hepatitis (inmiddels genezen verklaard). Ik heb mijn studie uiteindelijk niet kunnen afronden. Ze heeft later bekend al sinds ik haar mijn huissleutels heb gegeven vreemd te gaan met meerdere mannen. Iedere keer dat ik zonder haar iets ging doen waar zij geen interesse in had, iedere keer wanneer ze een bezichtiging verzonnen had, veel van de keren dat ze naar haar ouders ging. Ze had zelfs een sociaal leven in een andere stad waar ik niets van af wist. Ik was blijkbaar zo makkelijk te manipuleren om al mijn vrije tijd op te geven dat ze me ongemerkt in de zeik kon nemen. Zij overdag een crisis waar ik haar doorheen moet praten, ik moet al mijn werk verzetten naar de avonduren. Zo werkte het. Het is erg genant. De crises waren over het algemeen verzonnen. Zelfs de kanker van haar moeder. Dat gaf ze toe. Ze heeft haar moeder ook nooit geld gestuurd. Er was ook nooit sprake van mishandeling in dat gezin.

Natuurlijk al het contact verbroken. Echter kreeg ik twee jaar later bericht van de Belastingdienst dat Maartje haar inkomstenbelastingopgave had geupdatet voor de periode dat wij samenwoonden. Haar minimuminkomen bleek uiteindelijk ruim modaal te zijn. Hierdoor heb ik alle huurtoeslag over die periode moeten terugbetalen. Zij heeft in die periode haar deel van de rekeningen nooit betaald vanwege haar verzonnen familiedrama. Duizenden euro's én mijn toekomstperspectief kwijt aan deze onzin. Ik ben nu slechter af dan toen we begonnen. Waarom? Daar wilde ze geen antwoord op geven. Ze wilde wel kwijt dat ze het dom van me vond dat ik niet eerder door had dat we blijkbaar geen partners waren. 

Zij werkt in de media en ik kom haar werk regelmatig tegen. Het triggert me wel. Ze heeft onze wederzijdse vrienden overigens wijsgemaakt dat ik haar zou hebben mishandeld. Ook errug fijn van haar