Plek van het ongeluk
De plek van het ongeluk kan veel verschillende gevoelens oproepen.
Vermijdt je de plek omdat het je angstig of verdrietig maakt of dat de herinneringen te pijnlijk zijn.
Of ga je er juist naar toe omdat het helpt om het ongeluk te verwerken of je geliefde te herdenken.
Voor ons geen optie omdat onze zoon in her buitenland is verongelukt en we er niet zomaar naartoe kunnen.
We weten van foto's dat er een gedenkteken staat maar toch blijft het altijd knagen dat we de plek willen zien en voelen.
Nu na bijna drie jaar hebben we toch de knoop door gehakt en een reis geboekt waarbij we de reis van onze zoon gaan volgen en ook de plaats van het ongeluk gaan bezoeken.
Daarna reizen we verder om zijn rondreis af te maken.
Al met al een reis vol emoties en hoogtpunten. Hopelijk zien we schoonheid van het land waar onze zoon de laatste week verbleef en kunnen we de negatieve gevoelens die het land nu oproept veranderen.
Wat brengt het jullie om naar de plek van het ongeluk te gaan of om die juist te vermijden.
8 Reacties
Ik woonde naast de rotonde waar ik aangereden was. Ik kon hem uit mijn zijraam zien, dus ik werd geforceerd om te gaan met het gevoel van onveiligheid. Ik kreeg wel eens hartkloppingen als ik fietsers over de rotonde zag rijden en auto's last minute zag remmen. Op een gegeven moment werd dat gelukkig minder, maar zelf de rotonde over was in het begin heel confronterend en ik keek altijd extra links en rechts en wachtte echt tot auto's stopte voor ik lopende overstap.
De eerste keer er weer overheen fietsen was doodeng, maar ik moest wel want dat was de hoofdweg naar supermarkt en bushaltes. Ik had kunnen omrijden eventueel maar dat kostte zoveel tijd dat ik mezelf geforceerd heb die rotonde over te gaan steeds maar weer. Ik bleef extra oplettend.
Sinds kort woon ik ergens anders gelukkig, maar ook hier ligt een rotonde iets verderop, op weg naar de bushalte. Lopend is hij overzichtelijk en ik heb het idee dat mensen hier langzamer rijden dan in mijn oude woonplaats. Ik ben er nog niet overheen gefiets, maar dat zal ook wel heel spannend zijn de eerste keer.
Ik vind jouw plan om de reis van je zoon te volgen echt knap. Het zal niet makkelijk zijn, maar misschien helpt het wel om in dat land rond te reizen en al het moois te zien dat je zoon ook gezien heeft. En alles waar hij nooit de kans toe heeft gekregen.
Veel sterkte!
Voor mij is de plek op de A12, waar ik regelmatig langs moet. Meestal verminder ik dan wat vaart met de auto. En dit klinkt misschien gek, maar ik geef dan een kus op mijn hand en wuif die als het ware naar het hectometerpaaltje waar hij gelegen heeft
Ik kan zo goed voorstellen dat je de plek het liefst wilt vermijden, omdat het veel pijn, verdriet en boosheid oproept.
Ook dit geldt voor ons, het ongeluk van onze zoon had ook voorkomen kunnen worden.
Ik wens je heel veel sterkte en je mag altijd op de communiteit je verhaal doen.
Liefs Anja
Mijn man is in dec 2022 verongelukt met de fiets in onze eigen woonplaats. Circa 3x per week kom ik ook op dat punt als ik naar mijn werk moet. Er zijn dagen dat ik hier moeite mee heb en dan bewust met een omweg naar het werk ga.
In het begin om daar te fietsen met mijn dochtertje van 6 achterop was ook erg pijnlijk. Immers is daar papa overleden.
Wens jullie heel veel sterkte en evengoed een mooie reis toe.
Ik kan me voorstellen dat het heel confronterend kan zijn om de plek van het ongeluk te zien, knap van je om daar toch wel vaak langs te gaan.
Merk je ook aan je dochtertje dat ze daar aan papa denkt of hem benoemt.
Snap dat het blijft knagen en je de plek wilt zien waar je zoon is verongelukt. Het is ook spannend en verdrietig om naar die plek te gaan.
Ik fiets dagelijks over het kruispunt waar mijn ongeluk gebeurd is. De 1ste paar keer deed het veel met me, maar het was wel goed voor mijn verwerking. Nu fiets ik er weer zonder erbij na te denken, alleen kijk ik nu nog beter of de auto’s van recht mij wel zien. Ik heb daar nl voorrang.
Ik hoop voor jullie dat het toch een fijne reis wordt ondanks het verdriet. Heel veel sterkte 💕
Liefs Ilonka
Wat fijn dat het je geholpen heeft bij het verwerken. Ik kan me voorstellrn dqt het de eerste keren spannend is om langs te fietsen.
Ook wij hopen door de plek te bezoeken een stukje rust te gaan ervaren.
Liefs Anja