Oneindige strijd

Hey allemaal,

Ben ik weer….

Iets waar ik nu al een lange tijd mee struggle is een soort inwendige strijd… ik voel een strijd in mijn hoofd in de zin van gedachtes die erg zwart wit zijn. De ene keer denk ik dat ik alles kan verranderen aan mezelf er nu echt de stap ga maken om mezelf te verbeteren en de volgende half uur is het weer verpest.

Op relatievlak met mijn vriend ervaar ik heel erg wisselende emoties, een soort trek en duw spel. De ene keer wil ik knuffelen de andere keer moet hij niet aan me komen. De ene keer is hij knap, de andere keer is hij lelijk. Heel vaak denk ik aan het verbreken van de relatie omwille van hem, maar ook omdat ik denk dat het me rust kan geven. Maar lastig is het wel als je samen een huis en hypotheek hebt.

Ik heb een erg verlaagd zelfbeeld, ik ben te dik, te zwaar, ik vind mezelf niet mooi. Ook daarin merk ik veel moeite. Door het trauma heb ik een eetstoornis ontwikkeld. Eetbuien heb ik bijna elke dag, vannochtend bijvoorbeeld dacht ik van ik wil echt afvallen en gespierd worden, maar al snel heb ik een eetbui en zijn die gedachtes weer vergeten. Dietistes heb ik al veel gezien, maar lijkt amper helpend. 

Soms denk ik van heb ik wel echt PTSS, ik heb het ook een hele lange tijd niet heftig gevonden. Terwijl ik dan gisteren lees dat PTSS maar bij ongeveer 8% echt vormt na een traumatische gebeurtenis (PTSS is vastgesteld door mijn psycholoog in de S-GGZ). 

Ik trek mezelf in twijfel, ik kan namelijk wel leuk doen en erg lachen met vriendinnen. Waardoor ik dan weer denk van maar hoe heb je PTSS. Wanneer ik dit realistisch met mijn therapeut bekijk en ze zegt hoe ik in elkaar steek lijkt het weer op te helderen. Soms voelt het alsof ik mijn emoties super goed kan uitzetten en wegdrukken. Ik dissocieer ook best wel veel.

Heel veel dingen lijken een spiraal/cyclus geworden. En oneindige rad waar ik niet uit kan stappen. Wat mij een gevoel geeft of dat ik vast zit.