Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor verkeersslachtoffers

Woorden

Omdat niemand ons begrijpt, ondoordachte dingen zeggen en doorgaat met leven, had ik dit rijmpje gemaakt en op mijn Insta gezet.

Woorden

Ons is iets overkomen wat hopelijk niemand zal gebeuren.

Dit kunnen de meeste zich niet voorstellen of inleven.

Sommigen denken het is nu wel goed met treuren.

Maar het leed is onbeschrijfelijk, het duurt niet maar even.

Het is geen partner, ziekbed, ouder persoon of vriend.

Het was geen vreemde, scheiding, mogelijkheid tot afscheid of juiste volgorde.

Het was eigen bloed wat je hoort te beschermen en alles te geven wat ze verdient.

Ze had een toekomst, wilde trouwen een kind en later voor ons zorgen, zoals het hoorde.

Mensen om ons heen vergeten en gaan door met hun dagelijkse ding.

Stellen vragen, geven opmerkingen of zeggen woorden onbewust of goed bedoeld.

Voor ons staat het leven echter nog stil en is alles anders dan het ging.

Opmerkingen en woorden vallen op, vallen verkeerd of klinken anders zodat je pijn voelt.

Opmerkingen zoals, heb je het al een plaatsje gegeven of nog leuke dingen gedaan?

NEE, zo makkelijk gaat dat niet en NEE er zijn voorlopig geen leuke dingen in ons bestaan.

Woorden werken soms door tot diep in de nacht.

Dan lig ik wakker en ben onbedoeld aan het rijmen en dichten.

Mogelijk iets te maken met verwerking van woorden die je niet had verwacht?

Alles en iedereen gaat door, maar ons leven zal nog niet verlichten.

Er komen nog hele zware tijden aan.

Donkere dagen, herrinneringen en zogenaamde feestdagen.

Ik kijk hier al tegenop en weet niet hoe het zal gaan.

De woorden zullen dan nog zwaarder zijn en ons belagen.

Als kind werd er gezegd schelden doet geen pijn.

Dat is niet waar want bij ons zijn sommige simpele woorden al niet fijn.

Toch zijn er mensen die de juiste woorden zeggen.

Hiervan krijg je dan weer een brok in de keel.

Dit zijn de personen die zich er niet bij neer leggen.

Begrip, gemeende en lieve woorden dat doet ons veel.

Wij hopen op een beetje nadenken voorafgaand woorden zeggen.

Bezig met laden...

3 Reacties

27 augustus 2024
Beste Ronald,
Wat hebben jou woorden mij getroffen. Ze geven precies de gevoelens weer waarmee we om moeten gaan.
Je eigen leven wat stil staat terwijl het leven om je heen door gaat.

Mijn zoon is 2 1\2 jaar geleden verongelukt maar het voelt nog als gisteren, met alle pijn die daarbij hoort.
Mensen om je heen vinden het moeilijk om vragen te stellen en weten ook niet hoe ze moeten reageren als je zegt dat het niet goed gaat. Volgende keer wordt het dan maar niet meer gevraagd.

De feestdagen en herinneringsdagen blijven moeilijk. Wij praten er van te voren over hoe we erbij staan en welke invulling we op dat moment denken behoefte aan hebben. Dit kan en mag tot aan de laatste dag nog veranderen. Zo proberen we samen de dagen door te komen op een manier waar we ons allemaal in kunnen vinden.

Het enige wat ik je mee kan geven is blijven communiceren met elkaar, met familie en de verdere omgeving.
We moeten zelf zenden waar we behoefte aan hebben want het leven is ingewikkeld en niet meer vanzelfspekend geworden

Ikzelf vind het fijn om aan lotgenoten bijeenkomsten deel te nemen waar ik mijn verhaal kan doen en waar een half woord al genoeg is, maar dat is heel persoonlijk. Probeer uit te vinden wat goed voelt.

Liefs Anja

26 augustus 2024
Verdriet gaat onder je huid zitten en maakt deel uit van je zijn. Ik voel met jullie mee. Er is geen duidelijke manier om met je verdriet om te gaan, tenminste ik ben er nog niet achter gekomen. Oprecht sterkte gewenst.
26 augustus 2024
Wat een mooie tekst! Helaas kan ik mij er heel erg in vinden. Ook al ben ik dan wel mijn partner verloren. Het gemis en het verdriet wordt niet minder. En inderdaad, mensen zeggen soms dingen waar je niks aan hebt. Of wat alles soms alleen maar erger maakt.

Heel goed dat je dit ook hier deelt!

Heel veel liefs!!