Mijn verhaal
Hallo,
Ik vind het enorm lastig om mijn verhaal te delen, maar ik mis de steun van mensen om me heen die het meer begrijpen en hoop dit hier te vinden.
Vorige zomer was ik op stap met een vriendin in de stad waar ik toen nog woonde. Die avond ben ik gedrogeerd en heb ik seks gehad met een jongen op het toilet van een club. Hier wist ik zelf niks vanaf, tot ik de ochtend erna benaderd werd door enorm veel mensen, waaronder vrienden, maar ook vreemden, over het feit dat er filmpjes rondgingen waarin te zien is dat ik seks heb op de wc. Er zijn 2 filmpjes gemaakt door een meid en rondgestuurd via snapchat. Ik ben hier enorm van geschrokken, aangezien ik zelf niet wist dat het gebeurd was. Ik kreeg ook enorm veel vervelende berichten op instagram, met de teksten of ik op hen ook een ritje wilde maken. Dit heeft me enorm geraakt.
Aangezien de introductie van mijn nieuwe studie 2 dagen later begon, ben ik doorgegaan met mijn leven en heb ik het enorm weggestopt. Tot ik een half jaar geleden besefte dat ik er enorm last van had. Tijdens het uitgaan werd ik angstig en kreeg ik vaak paniek, bepaalde liedjes triggeren me enorm, ik voelde me leeg, alleen en enorm verdrietig en ik durfde de eerste wc niet meer in (aangezien de wc op het filmpje ook de eerste was). Vanaf dat besefmoment heb ik hulp gezocht. Ik ben gestart met EMDR en heb hier enorm veel profijt van.
Echter is tijdens de therapie naar boven gekomen dat ik diezelfde avond ben verkracht in een steeg door een andere jongen. Ik was mentaal een beetje bijgekomen van de drogering, maar ben fysiek niet in staat geweest om me ertegen te verzetten. Ik heb dit enorm verdrukt, vanwege de situatie met het filmpje. Ik ben nu uitbehandeld voor het verkrachtingsgedeelte, maar ga verder in op wat nog achter is gebleven kwa trauma.
Ik heb laatst contact gezocht met de jongen waarmee ik seks heb gehad op de wc om te weten hoe het die avond is gegaan. Hij vertelde mij dat ik alles heb geinitieerd en enorm gewillig was de gehele avond. Vanaf dat moment is er iets in mij geswitcht dat me enorm veel pijn doet. Ik heb het gevoel dat ik geen recht heb op het verdrietig zijn en pijn te ervaren, aangezien ik dit ''zelf'' heb gedaan.
Ik merk ook dat het de laatste weken enorm impact heeft op mij. Alles voelt opeens enorm anders. Het genieten wat ik altijd heb gedaan is er niet meer zo. Ik voel me enorm vaak down, maar heb het gevoel dat niemand om me heen me snapt en verberg het vaak met een 'glimlach'. Ik mis de persoon die ik was die van de kleine dingen kon genieten en met een oprechte glimlach op haar gezicht door het leven ging. Ik heb het gevoel dat ze verder weg is dan ooit tevoren.
Ik hoop hier met mensen te kunnen praten die dit gevoel begrijpen en misschien tips hebben over hoe ik de vrolijke ik weer terug kan krijgen.
<3
3 Reacties
Wat knap dat je hier je verhaal deelt. En wat rot dat je je zo naar voelt sinds dat gesprek met die jongen.
Wanneer je gedrogeerd bent, kun je niet anders dan gewillig zijn. Dat is niet jouw schuld. Ik kan me voorstellen dat het door wat hij vertelde zo zou kunnen voelen, maar dat is onterecht. Seksueel grensoverschrijdend gedrag is niet jouw schuld. Hij had kunnen weten dat je gedrogeerd was en daar rekening mee kunnen houden. Dat kon jij op dat moment niet. Dat is niet jouw schuld.
Victim blaming (zo noem ik het nu maar even) is super heftig om mee te maken. Dat weet ook ik uit ervaring. Het gaat inmiddels een stuk beter met me, maar zodra iets ook maar een beetje op victim blaming lijkt, trigger ik super hard. Niet voor niets noemen ze het ook wel de second rape.
Misschien wilde die jongen je niet de schuld geven, misschien wel. Ik kan me heel goed voorstellen dat je zijn woorden zo interpreteert. Ookal is het niet jouw schuld.
Als ik last heb van een schuldgevoel over wat ik heb meegemaakt voel ik me altijd het allernaarst. Genieten gaat dan heel moeilijk.
Het was niet jouw schuld. Wat iemand ook zegt. Ik gun je dat je dat (weer) kunt gaan voelen.
Sterkte.
Liefs,
Koosje
Wat heftig wat je is overkomen en dapper dat je, je verheel hier durft te delen! Ik begrijp je gevoelens die je ervaart. Het zijn normale gevoelens na wat je is overkomen.
Uit je verhaal maak ik op dat je bent gedrogeerd. Dit is de oorzaak dat jij zo gewillig hebt gereageerd. Je kon doordat je gedrogeerd ben ook niet anders. Het is niet jouw schuld.
En dan de vraag hoe jij je vrolijke ik weer terug kunt krijgen. Dat je met "glimlach" opzit herken ik ook. Dat heb ik zelf ook heel lang gedaan. Zijn er dingen waar je plezier uithaalt? Waar je blij van word? Waar je van geniet? Probeer je daar op te focussen. Ik zelf schilder heel graag. Ik probeer daar dan ook tijd aan te besteden.
Gun jezelf de tijd om te helen. Ik lees dat je ook professionele hulp in hebt geschakeld. Dit zal een belangrijk onderdeel zijn van je herstelproces.
Mocht je in de tussentijd tegen vragen hebben die je kwijt wilt kun je deze altijd op deze community stellen.
Ik wens je veel sterkte bij de stappen die je nog moet gaan zetten.
Hartelijke groet,
Henriek