Rouw en effect op je lichaam en geest
Goedemorgen,
Sinds het overlijden van mijn dochter nu bijna 7 maand geleden kamp ik met een functioneringsstoornis. Wie heeft dit ook meegenaakt. En gaat het geleidelijk aan ook over. Daarnaast ben ik erg geemotioneerd. Pieker ik veel en erg moe. Ik ben niet in staat mijn werk te hervatten als kapster. Eerder was ik erg sociaal. Maar ik mijd nu alles.....
Bezig met laden...
9 Reacties
Dit is eigenlijk steeds erger geworden en ook kwam een trauma van de beelden steeds meer boven.
Ik heb het idee dat het samen gaat met trauma en stress. Ik kan mijn kind op dit moment niet meer optillen. Hij wordt 5 dus op zich hoeft dat ook niet meer. Maar eerst was het geen probleem en nu zou het niet meer lukken al zou ik het willen.
Ik kan bijna niet meer iets van de grond oppakken. De pijn zit nu op sommige momenten ook in mijn benen. Of ik verzuurd ben. Mijn darmen doen soms raar.
Mentaal ben ik ook nog steeds moe van niks en vaak een beetje uitgeschakeld en levenloos.
Ik werk nog niet. Mijn jaarcontract wordt ook niet verlengd in oktober waarschijnlijk.
Ik begin met emdr op 12 aug.
Heb je ook therapie gehad?
Ik hoop dat dat naast last van de beelden ook iets gaat doen met de stress in mijn lichaam.
Heel veel sterkte!!
Na het overlijden van mijn zoon heb ik het zelfde.
Kan mijn beroep niet meer uitvoeren voor 100%.
Het lijkt net of er iets gewist is in mijn brain.
Mijn werkgever heeft ook niet meer het geduld met mij en beëindigd mijn jaar contract.
Mijn zoon pleegde zelfmoord op 12-08-2023 en ben nu nog steeds de weg kwijt.
Mijn zoon van net 16 is bijna 4 jaar geleden uit het leven gestapt. Mijn werk heb ik na 5,5 mnd voorzichtig opgepakt. Ik heb mijn verdriet altijd gedeeld en kunnen delen op mijn werk en met vrienden. En werk hielp me weer structuur aan de dag te geven.
Als kapster verwacht je misschien dat jij het dagelijkse verhaaltje moet onderhouden. Dat is best een pittige baan op dit moment. Misschien dat je op gegeven moment kan starten met iets wat je minder energie kost. Iets klaarzetten,de koffie delen, haar wassen..
Geef alles de tijd en weet dat ik bijna 1400dagen verder elke dag nog tranen laat dat mijn kind er niet meer is. Ik had nog zoveel mooie plannen..En ik dacht dat hij zo van het leven genoot
En dan zijn er schakeltjes die het nidt goed doen daar van binnen. Maar het bijzondere van ons lichaam is dat het merendeels weer herstelt. Je klachten zijn misschien lastig, maar komen waarschijnlijk voort uit dit trauma. Tijd heelt wel een beetje, al zullen we nooit meer functionerrn als voorheen..agv ons grote verlies,gemis