Hoe vertel je zo iets?
Beste allemaal,
Sinds vandaag ben ik lid van deze community, toen ik 15/16 jaar was ben ik met seksueel geweld en machtsmisbruik in aanraking gekomen.
Vorig jaar heb ik een heel moeilijk jaar gehad en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik mijn verhaal moet gaan doen, zodat ik hopelijk meer rust krijg in mijn hoofd. En in het bijzonder wil ik mijn verhaal delen met mijn moeder. Ik heb geen idee hoe ik haar moet gaan vertellen over het seksueel geweld dat ik heb ondergaan op mijn 15e/16e (toen ben ik weggelopen van huis) en op mijn 32e ( hij had mij financieel klem gezet) door mijn stiefvader (partner van mijn moeder). Hij is inmiddels overleden dus met hem persoonlijk wordt ik niet meer geconfronteerd, maar ik heb in mijn leven erg veel last van het overlevingsmechanisme dat ik in mijn jeugd heb moeten activeren. De angst voor mijn gevoel en emoties is heel erg sterk waardoor ik zelden mijn gevoel en emoties toon. Een paar jaar terug heb ik EMDR gedaan maar dat was geen succes. Mijn lijf verzet zich enorm tegen de gevoelens en emoties die er uit moeten. Het gevoel wat ik dan krijg is alsof mijn keel dichtgeknepen wordt.
Op het moment is de enige die ik compleet vertrouw met mijn verhaal, gevoel en emoties is mijn echtgenoot. Mijn echtgenoot wil mij graag helpen maar heeft geen idee hoe en ik voel me bezwaard om hem daarmee lastig te vallen. Ik sta de hele dag “aan” maar zodra wij samen in bed liggen ga ik “uit” en voel ik me veilig. En dat is zo fijn om te hebben.
Het klinkt misschien gek maar ik ben bang om mezelf te zijn, misschien nog lastiger….wie ben ik eigenlijk, wat wil ik eigenlijk….de antwoorden op deze vragen….ik heb geen idee. Ik heb altijd gezwegen en heb het ondergaan….want mijn moeder wilde die man met geld niet kwijt, dat maakte mijn moeder gelukkig. Ik werd door hem weggezet als domme leugenaar en dit werd geloofd door de mensen om mij heen. Niemand heeft zich om mij bekommerd in die tijd. Ik was alleen en moest het doen met mijn overlevingsmechanisme.
Het misschien wat verwarrend en van de hak op de tak, maar dit gaat nu in mijn hoofd om. Mijn gedachten gaan ook van links naar rechts en ik weet even niet meer is schrijven. Waar ik nu in mijn hoofd mee bezig ben is hoe ga ik het aan mijn moeder vertellen.
Heeft iemand misschien een tip hoe ik dit zou kunnen aanpakken?
Ziva
3 Reacties