Verloren
Enkele jaren terug heb al al een deel van mijn verhaal verteld. Even kort schetsen dat ik slachtoffer was van een groepsverkrachting op mijn 17de dat is intussen 26 jaar geleden , kort daarna heb ik een relatie gehad met een zeer manipulatieve jongen die mij verplichtte om naar porno te kijken en ondertussen met hem seks te hebben , weigerde ik dan sloeg hij op mij. Ik was nog een schim van mezelf. In die zelfde periode werd ik seksueel geïntimideerd door mijn collega jaren aan een stuk. Daarna ben ik gevlucht in automutilatie.Mezelf pijnigen was de enige manier om terug tot mezelf te komen en te voelen dat ik nog leefde.Jaren heb ik erna ik een waas geleefd. Ondertussen ook mama geworden van een dochter die nu al 13 jaar is. Helaas 7 jaar geleden werd ik nog maar eens slachtoffer van een verkrachting de man waar ik toen een relatie met had kwam bij mij langs . Toen ik vertelde dat ik wou stoppen met de relatie duwde hij mij op de grond , vertellen dat ik toen ongesteld was maakte hem niet uit . Ik heb enkele keren duidelijk neen geroepen en hem proberen wegduwen . Erna heb ik het mezelf enorm schuldig gevoeld omdat het nu al de zoveelste keer is . Wat doe ik mis ?? Het verhaal is jammer genoeg niet gedaan nu heb een zeer lieve man die alles respevt voor me heeft op alle vlakken . Maar helaas ben ik kapot daar beneden. Altijd heb ik pijn zelfs zonder seksueel contact. Ik had een wonde na de laatste verkrachting en dit komt vaak terug. Volgens gyno is mijn huid daar zeer gevoelig geworden . Dus het houdt niet op het blijft mij allemaal achtervolgen . Hebben hIer nog mensen ervaring mee ?
6 Reacties
Wat goed dat je dit allemaal durft te vertellen. En dat je er mee naar een arts bent gegaan. Dat laatste durf ik zelf (nog) niet.
Ik denk persoonlijk dat de pijn, althans voor een deel, ook een psychosomatisch symptoom kan zijn en over kan gaan als je de oorzaak, het trauma dus, aanpakt. In ieder geval geloof ik dat het bij mij zo is. Ik heb mijn symptomen voor korte duur kunnen onderdrukken met medicijnen, maar ze kwamen daarna ook gelijk weer terug. Sinds ik minder getriggerd word in het dagelijks leven en ben begonnen met het verwerken, werd het vanzelf een stuk minder, maar helemaal weg is het nog niet. Ik geloof er wel in dat dit ooit gaat gebeuren.
De huid heeft trouwens met je grenzen te maken en die zijn overschreden, wat kan verklaren dat je er plaatselijk een gevoelige huid aan hebt overgehouden. Wonden kunnen genezen, daar ben ik van overtuigd.
Ik hoop dat je hier de juiste hulp bij vindt. De website die Marie deelde spreekt mij erg aan.
(Als je wilt weten waarvan ik last had/heb, wil ik je dat best vertellen, maar niet hier in het openbaar. Ik heb niet hetzelfde als wat jij beschrijft, maar wel iets vergelijkbaars.)
Eerlijk bij de gyno vinden ze niet direct wat het zou kunnen zijn . Daarnet naar de gyno geweest en de plaats waar ze dachten dat het lichen was is nu momenteel verdwenen. Maar ik kan voorbeeld geen spannende broek dragen of ik heb direct terug een wonde waar de wonde was na het geval.
Ik mag nu morgen naar een psycholoog die enkel werkt met vrouwen / mannen die last hebben van hun vulva na trauma. Dus ik hoop daar wat geholpen te worden .
Je mag mij zeker privé sturen Patty als je dat niet erg vindt. Het is zo een taboe mensen durven daar niet over praten waardoor je zo alleen voelt ermee.
Vreselijke dingen zijn je overkomen zeg, afschuwelijk. Wilde even reageren op je laatste stukje, over de pijn die hebt daar. Ik heb ook altijd veel pijn gehad (jaren misbruikt als kind), een fijne partner gelukkig. Lang verhaal kort - nog steeds regelmatig pijn maar gaat veel beter. Dankzij goede hulp! Ben nu een jaar bij een hele fijne bekkenbodem fysiotherapeut, die heeft me veel geleerd en gaat op goede manier en respectvol met mij en het trauma om. Gaat dus al zoveel beter en heb vertrouwen dat nog veel beter kan :) dus misschien ook iets voor jou? BB fysio kan meer voor je doen dan de gyn misschien.
Heb haar gevonden via een website waarop hulpverleners staan die ervaring hebben met seksueel geweld en trauma, waardoor het vanaf het begin heel veilig voelde. Dit is de website: http://www.beschadigdlichaam.nl/
Hoop dat je er iets aan hebt, veel sterkte. Je bent niet alleen. Liefs!
Bedankt voor jouw berichtje mag ik vragen heb jij dan ook pijn soms zomaar ? Bij het lopen en zitten ? Is niet in maar meer rond bij mij.
Wat vreselijk voor jou sorry omdat te horen alvast een dikke knuffel.
Gelukkig hebben wel alletwee een begripvolle man die we dan ook keihard verdienen.
Helaas ben ik van België dus zal hier eens moeten zoeken .
Groetjes
Ah oké, weet niet of er ook Belgische specialisten tussen staan.. misschien bestaat er een vergelijkbaar overzicht voor België, of misschien weet je eigen gynaecoloog of een collega van hem/haar iemand? Zij werken vaak samen met BB fysio’s. Of anders misschien terug bij je huisarts dit bespreken :)
Ja ik herken wat je zegt over je klachten, dat had ik ook. Soms zelfs zo erg dat ik bijvoorbeeld niet kan fietsen. Nu dus stuk beter gelukkig, en heb daar aantal oefeningen van die ik kan doen om het gebied te ontspannen als het pijn doet. Het bekkenbodemgebied is een enorme (sterk) spiercomplex, dus als dat “op slot” gaat of “oude” pijn daarin opkomt heb je daar echt last van. Door alles wat gebeurt is heb/had ik daar (extreem) veel spanning, waardoor bepaalde spieren erin bij mij overmatig getraind zijn geraakt (zoals je spieren in de sportschool kunt trainen) en dat verhoogt dan weer de gevoeligheid. Nare vicieuze cirkel is dat.. of iig bij mij. Maar met de juiste hulp hier dus echt al veel beter!
Ja maar ik denk dat het van mij niet komt van mijn bekkenbodem . De wondjes die altijd terugkomen en geen spannende broek meer kunnen dragen is gelijk onverklaarbaar en ik ben panisch gekomen van mezelf daar beneden , wat tot veel onrust zorgt.
Ik mag wel in september naar de vulva kliniek en zoals ik hierboven schreef naar Patty mag ik morgen naar een psycholoog die daarin gespecialiseerd is.