Starend na het scherm
Lieve allemaal,
Hebben jullie dit ook wel eens? Dat je wilt schrijven maar er komt niks op papier?
Ik heb dit wel helaas 😔
Zoals we van elkaar weten zijn we allenaal slachtoffer van iets verschrikkelijks. Ik uiteraard ook. Oktober jongsleden helaas.
Nu wacht ik op vervolg hulp alleen zijn de wachtlijsten enorm lang. Heb traject van me werk uit, die volg ik ook netjes. Kan tot nieuwe hulpverlening tijdrekken.Maar gemakkelijk is het niet.
Verkeer momenteel veel in boosheid en verdriet. Ook voel ik me er alleen in. Heb weinig mensen om mij heen. Kan ook nog temaken hebben met hormoonopruiming ivm de miskraam die ik erbij had.😢
Zit gewoon met mezelf in de knoop ðŸ˜ðŸ˜ðŸ˜
Moest het ff kwijt.
Liefs Dena
Bezig met laden...
4 Reacties
Dar je boos en verdrietig bent is heel normaal. Of misschien voel je op sommige momenten helemaal niks meer..
Een miskraam verwerken is een rouw proces alleen al, laat staan in combi met misbruik. Weet natuurlijk niet of er een verband is of niet.
Heel veel sterkte en weet dat je hier altijd terecht kunt!
Helaas is dit inderdaad een combinatie met elkaar. Door de verkrachting zwanger geraakt, miskraam.
Loop dus met dubbele trauma.
Dat is inderdaad een dubbel trauma.
En wat moet t een ongelofelijke schok zijn geweest toen je merkte dat je zwanger was.
Ik ga er even vanuit dat die zwangerschap niet gewenst was. Toch is t 50 % van n **, ook 50% jouw dna. Een onschuldig wezentje met een eigen leven is eruit ontstaan, dat er nu (al dan niet voor gekozen) niet meer is.. Hoe dan ook, het is altijd een verlies..
In gedachten ben je bij me. Heel veel sterkte gewenst en je mag me altijd contacten!
Liefs, Ester
Dank je wel Ester
Liefs Dena