Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Hypersexueel na aanranding

29 november 2023 422 Weergaven Openbaar

Rocky35

Zijn er lotgenoten bekend met fysieke/lichamelijke reactie waarbij je hypersexueel bent geworden na sexuele aanranding (sexueel overgeprikkeld reageren op bijna alles) ? Zo ja zijn er hier behandelingen voor ? Dit is iets wat mijn leven ruineert op dit moment, zelfs meer dan de aanranding zelf.die 2 jaar geleden heeft plaats gevonden.

Bezig met laden...

15 Reacties

13 december 2023 (bewerkt)

Hoi Rocky, wat goed dat je dit deelt. Herkenbaar helaas, in het verleden heb ik dit ook doorleefd. Maar goed nieuws: hier zijn behandelingen voor. Ben je bekend met het Sinaicentrum? Ook zijn er podcasts en boeken die ik je zou kunnen aanraden, mocht je dat willen. Het is niet gek dat je dit ervaart. En om hulp en advies vragen is heel moedig.

Rocky35

24 december 2023

Hi Zoroark Bedankt voor je reply. Ik volg al diverse therapien, emdr en ACT en ik ga ook lichaamsgerichte therapie doen. Welke podcasts of boeken kan je aanraden ? Ben benieuwd ook naar hoe je er uiteindelijk vanaf gelomen bent / mee heb leren leven.

25 december 2023 (bewerkt)

Hoi Rocky, Klinkt in mijn oren dat je goed op weg bent met alles wat je doet. Je doet je best! Hyperseksualiteit kan een symptoom van onverwerkte trauma zijn dat zich zowel in de psyche, als het lichaam zich manifesteert, met alle gevolgen van dien (zoals de klachten die jij en velen met jou ervaren). Niet om het te normaliseren, wel om het stigma te doorbreken. Lichaamsgerichte therapie en ACT zijn hele goede manieren om je lichaam en geest weer/meer in balans te brengen na lang ontregeld te zijn geweest. Kudos for you dat je o.a deze al volgt. Nu de tips die ik je had beloofd (o.a.te vinden op YouTube en boeken): - Gabor Maté (o.a When The body says No) - Nicole LePera (o.@) How to do the Work & How to meet Yourself & The Selfhealers Soundboard) - Patrick Teahan (YouTube, o.a veel over hechting en jeugdtrauma) - Thais Gibson (Youtube, The Personal Development School) - Kati Morton (Youtube - Bessel van der Kolk (o.a Traumasporen & The Body Counts The Score - Opera Winfrey (boek: What Happened To You?) - Dr. Tracy Marks (YouTube) - Blue Tiger Recovery (YouTube) Omdat er zoveel te vinden is en begin ik hier eerst mee. Dit is al veel en ben nog even verder gaan zoeken voor de aanvulling van dit lijstje. Hoe ik hier zelf mee ben omgegaan was werken aan bewustwording van mijn patronen en mijn lichaam. Ik was in die tijd nog eens extra hormoonaal ontregeld (dat is ook een c-PTSS symptoom ongeacht gender), zelf ben ik vrouw en ik slikte de pil in combinatie met de verkeerde antipsychotica en afbouw daarvan. Dit versterkte mijn dysregulatie en de uitting van mijn patronen werd extra gearceerd, zeker als ik nog steeds in onveilige situaties bleef hangen (dat is ook een c-PTSS symptoom). Ik was me ergens altijd wel bewust dat mijn gedrag niet was wat ik ben als persoon en dat de situaties waarin ik steeds kwam en mensen waar ik mee om ging niet goed voor me waren. Maar het was alsof ik heel langzaam wakker aan het worden was uit een slaap waarvan ik eerder niet wist dat ik me daarin bevond (hopelijk begrijp je wat ik probeer te schrijven xD). Hoe meer ik dingen opmerkte, hoe meer vragen ik had en nieuwsgieriger ik werd naar de antwoorden. Dus ik websearched en las wat af en ik stelde vervelende en moeilijke vragen aan mensen online en in mijn omgeving en de hulpverlening waar ik destijds mee te maken had. Ik wilde het echt weten. Toen ik iemand tegen kwam die er zelf mee te maken had gehad en er zelf een manier op gevonden had om ervanaf te komen, ben ik gaan zoeken op de omschrijving die hij me gegeven had van zijn manier. Dit kwam overeen met technieken uit CGT, NLP (Neuro Linguïstisch Programmeren), DGT, mindfulness en ACT. Allemaal goede technieken, voor de ene werkt iets en voor de ander weer wat anders. De crux zit 'm in: - Bewustwording - Jouw communicatiestijl - Jouw hechting - Jouw overtuigingen en referentiekader/kaart van de wereld - In hoeverre je je lichaam en je emoties kan (door)voelen - Bewustzijn: wanneer en wat "Klik" bij jou zegt (kom je weer terug bij het puntje bewustwording Ik heb een beetje mijn eigen sausje gemaakt van technieken. Mindfulness, ACT en NLP deden veel goeds voor mij. En meer in mijn lichaam komen en de relatie met mijn lichaam, seks en liefde te doorgronden en me af te vragen: Maar, wat wil Ik NU? Wat is belangrijk voor mij? Hoe zou ik dingen anders willen? Gaat dat werken op de langere termijn voor mij? Leren het verschil kennen tussen wat daadwerkelijke seksuele opwinding is en wat een traumareactie is heeft jaren geduurd. Sowieso wist ik heel vaak niet wat ik nou echt voelde, en kon ik sensaties, gevoelens en emoties vaak niet benoemen. Het leren benoemen en het leren doorvoelen en erachter komen dat ik vrij ben om mijn gedrag te kiezen ondanks wat ik voel, veranderde mijn leven. Is het allemaal weg? Nee. Maar mag het er zijn en kan ik vaker andere keuzes maken? Ja. Het script kan veranderd worden, het kost alleen tijd. Zeker als er nog zoveel schaamte en schuldgevoelens zijn en die dan niet goed doorvoelen (dat zorgde er voor mij iig voor dat ik langer bleef hangen in mijn patronen). Het leren DOORVOELEN van alles wat ik voelde en benoemen en erbij blijven als een liefdevolle ouder was enorm moeilijk voor mij en van tijd tot tijd nog steeds. Maar inmiddels heb ik geen last meer van hyperseksualiteit omdat de schaamte en schuldgevoelens naar mijn verleden, mijn lichaam en seksualiteit steeds minder en minder zijn geworden. Omdat ik deze gevoelens wilde toestaan. Het gevolg: een enorm rouwproces en veel boosheid en huilen. Om alles. Het valt niet mee, zeker niet als je alleen bent of niet (goed) begrepen en ondersteund word door jouw omgeving en je niet veilig bent om erover te spreken. Gelukkig komt hulpverleningsland komt steeds meer aandacht voor trauma en herstel van seksualiteit, je lichaam, en hoe je de relatie tussen seksualiteit, intimiteit (wat anders is dan seks!), en je relaties met anderen wilt veranderen zodat je meer kan genieten van jouw leven. From survival to thriving. BTW, het is ook goed om te beseffen dat jouw seksuele zelf niet slecht is en dat al die gevoelens slecht zijn. Gevoelens werken als een waterbed, hoe meer je je gevoelens onderdrukt, hoe erger de neiging word om er iets mee te doen en dan vaak ook in overdrive. Dan zit er het stukje hormonale dysregulatie door de c-PTSS, je gedragspatronen en niet voldoende geleerd hebben om jezelf op te voeden (selfparenting en zelfregulatie). Soms kan een stemmingsstoornis, zoals bijvoorbeeld een Bipolaire Stoornis erbovenop ook zorgen voor periodes van hyperseksualiteit (iets wat vroegere partners van mij nog weleens meemaakten). En zijn verschillen tussen seksverslaving, hyperseksualiteit en een seksuele stoornis (door bv. medicijnen, drugs of hormoondysregulatie. En het hebben van seksuele gevoelens betekent niet per definitie dat je seksverslaafd of hyperseksueel bent. Wel kan het zijn dat je hypergevoelig bent geworden voor het ERVAREN van deze gevoelens en dat roept angst en schaamte voor jezelf en een stukje van jouw identiteit op. Klopt dat voor jou? Wat het is voor jou, is iets wat jij weet of nog aan het onderzoeken bent. Ik ga over een poosje als het meezit in therapie. Ik weet niet hoever ik nu ben en hoeveel er nog te ontrafelen en te ontwikkelen valt. Ik schrijf nu alleen wat ik tot nu toe te weten ben gekomen. Ik ben geen hulpverlener, zo voel ik me niet en wil zeker niet zo overkomen. Dit is wat destijds voor mij werkte. Ik wilde meer balans en bewustere keuzes maken in mijn leven en begrijpen wat er met mij aan de hand was en wat ik kon doen om mezelf te helen. Maar ik wil zeker het een en ander met mensen delen als het hun een beetje verder kan brengen op hun reis. Ik hoop dat dit helder is en ik niet teveel in herhaling ben gevallen. Ik wens je veel succes met jouw reis!

Rocky35

30 december 2023

Dankjewel Zoroark voor jou verhaal, advies en hulp..Ook motiverend om te lezen dat jij er zelf van af gekomen bent. De podcasts die je noemt heb ik inderdaad zelf ook al veel van gekeken maar niet allemaal. Wat betreft je vraag mbt schaamte, angst en identiteit…. Bedoel je dan de gevoelens die ik nu ervaar of ervaart heb tijdens het incident ? Voor mii voelt het namelijk wel als een reactie in de vorm van een trauma of ptsd op de aanranding. En de reactie daarop is nu ongewenste opwinding, valse aantrekking gepaard met angst. Heb je wat meer advies over het doorvoelen van emoties? Dit zou ik willen oefenen alleen weet ik niet welke schaamte of angst ik moet voelen, want de enige schaamte of angst die ik nu voel ( en misschien ook wel onderdruk ) is dat ik nu met de hypersexualitwit zir. Of gaat het juist meer om de schaamte en angst van het incident zelf ?

30 december 2023 (bewerkt)

Hey Rocky, Nogmaals, ik lees dat je al heel veell en genoeg doet voor je herstel. Goed bezig. Goed dat je vraagt, ik had best een lang verhaal geschreven :) Waar ik het over had zijn de gevoelens waar je nu doorheen gaat en aan het verwerken bent. En wat je nu voelt, daar ben je je al bewust van, dat je opmerkt: ik voel (insert gevoel). Dat je echt stilzit of stilstaat (misschien letterlijk even) wanneer je in de gelegenheid bent op een veilige rustige plek waar je alleen kan zijn. En dan verder niets doen, behalve diep in en uit ademen en het opmerken wat er bij je gebeurd en alle gedachten die erbij komen opmerken en toestaan (en wat je daar dan weer bij voelt). Misschien kan je in een apart dumpschriftje, of enkel een vel papier dat je later weg kan gooien of een notitie in je telefoon, al je gedachten en je gevoelens erin dumpen, letterlijk opschrijven wat er in je opkomt. Timer zetten, niet meer dan 10 minuten per keer en dan niks meer teruglezen. Niet meer op dezelfde dag in ieder geval. En dat je daarna even een ommetje doet of binnenshuis even een andere kamer inloopt. Wat ik probeer te schrijven is: wat je voelt, is wat je voelt. Je hoeft dus niet te kiezen. Het enige, en het lastigste, wat je hoeft te doen is het voelen wat je voelt. Als je niet weet wat je moet schrijven, dan schrijf je dat lettelijk op. Zo vaak als die gedachte bij je op komt. Uiteindelijk komen er nog meer gedachten en nog meer en dat schrijf je letterlijk uit, ongeacht grammatica of spelling of je haandschrift. Het kan helpen als je een ademhalingsoefening erbij gebruikt en het gevoel toestaat wat je naar vindt en het "wegademt". In het begin voelt het als alsof het niets voor je doet of misschien als een hel. Ik hoop dat je begrijpt wat ik probeer te zeggen en vragen kan altijd. Ik vond en vind het ook moeilijk. Het is pittig werk, daarom ook respect dat je hier mee aan de slag bent en wilt!

Rocky35

30 december 2023

Ik ben echt blij met je reacties, je hebt geen besef. Advies van iemand die hetzelfde of soortgelijk heeft ervaren telt tien keer zwaarder voor mij dan een psycholoog of wie dan ook. Nogmaals bedankt daarvoor. Laaststw vraag: waren deze emoties ( die je ging oefenen om te voelen) bij jou de bron van jou hypersexualiteit ? Oftewel verdween de hyperopwinding na het voelen / loslaten van deze emoties ?

30 december 2023 (bewerkt)

Wat fijn dat je er zoveel aan hebt! Heel graag gedaan! Blij om een ander te kunnen steunen. De hyperopwinding verdween inderdaad uiteindelijk toen ik opmerkte en toestond om het gevoel te voelen en alles wat ik daarbij ook voelde (ansgt, schaamte, schuldgevoel en voor mij ook walging). Het ging heel geleidelijk, en ik vond het eng, ongemakkelijk en vermoeiend, dat doorvoelen en ook het benoemen van de gevoelens en emoties die ik voelde, in mijn hoofd en lijf. Ik merkte dat ik steeds voelde en automatisch probeerde te verdrukken. Ik merkte ook gedachtes op als "ik wil dit niet", "Dit mag ik niet voelen", "Ik ben raar als ik dit voel, dit mag er niet zijn", "Wat zouden anderen van mij denken?", etc, alle judgemental dingen die vanuit mijn innerlijke criticus naar mezelf toesmeet. Het "Dit mag er niet zijn"- verhaal was en is soms nog een mentale blokkade die van tijd tot tijd er weer in schiet, inmiddels op andere manieren en ik ben mijn handvaten weer aan het oppakken om mijn Verhalen te veranderen, met wat aanpassingen en straks met ondersteuning. Wat ik fijn vond m.b.t de hyperopwinding was het "eureka-moment" met de gedachte: "Ik hoef er niets mee te doen, ik kan er niets aan doen, ik kan het er laten zijn en er gebeurt verder niks! Niks zonder mijn toestemming. Het is okay." Wow! Die kwam binnen. En dat gaf me vertrouwen. Later merkte ik ook het verschil tussen gewoon opwinding en weer een traumareactie. En door het steeds te oefenen, inmiddels met andere struggles, zoals ik eerder deed met de gevoelens hyperseksualiteit, merk ik dat ik ook makkelijker door andere gevoelen heen kan voelen. Ik ben nog niet waar ik wil zijn, maar er is weer een kop van het monster eraf, zeg maar. De bron van de hyperopwinding bij mij was schaamte en onverwerkte rouw (verlies van onschuld, passie, creativiteit, levenslust, etc) na de trauma's die ik heb meegemaakt. Iets is van je gescheiden geraakt wat voor veel mensen natuurlijk is, zo voelde dat voor mij. Ik voel me steeds meer tot leven komen sindsdien, en ik heb daarna wat setbacks gehad. Maar dat mag er nu ook wat meer zijn van mezelf (moeilijk btw, maar het gaat!). Voor mij was het belangrijk dat ik mezelf niet meer dwong om iets wel of niet te voelen. Wat ook nog hielp voor mij waren de boeken van Grote Panda & Kleine Draak.

Rocky35

29 november 2023

Mijn triggers maken me vooral angstig omdat ik nu getriggerd kan worden door bijna iedereen, alsof ik geen zelf controle heb. Ik geef er geen vervolgactie op behalve piekeren erover. Mijn cyclus is dus trigger > opwinding/sensatie > angst waarbij de angst komt doordat de trigger komt vanuit een ongewenste opwinding.

25 december 2023 (bewerkt)

Hoi Rocky, Wat heftig om te horen. En wat naar dat je je er zo angstig door voelt. Helaas herkenbaar voor mij ook. Ik kwam er voor mijzelf achter dat er een enorme lading schaamte voor mijn gevoelens, lichaam en het seksuele stukje van mijn identiteit onder die spanning en angst zat gepaard met proberen deze te onderdrukken. En zo bleef ik in dat spreekwoordelijke wiel zitten die maar steeds aangedreven werd. En dat het te maken had met de traumatische ervaringen die deels in mijn psyche en deels in mijn lichaam opgeslagen zaten en dat ik me daar niet (genoeg) bewust van geworden was, de impact die het maakte op, alles. Hoe is dat voor jou? Je hoeft niks te antwoorden voor mij.

Rocky35

12 februari 2024

Hi Zoroark08, Dit is precies waar ik nu met lichaamsgerichte therapie bezig ben: Het proberen te accepteren en doorvoelen van de schaamte en de seksuele OCD (hyperopwinding). Daarnaast ben ik ook bezig om met de OCD zelf om te kunnen gaan dmv acceptatie, maar dit is erg moeilijk omdat de OCD triggers botsen met mijn identiteit. Eigenlijk hetzelfde als wat jij aangeeft. Ik zou denk ik veel kunnen leren van jou aangezien ik een soortgelijke herstel-pad aan het volgen ben.

12 februari 2024 (bewerkt)

Hi Rocky, Wat ik lees is dat je ontzettend hard aan het werk met jezelf bent en dat je je best doet. En misschien wat wat je doet, de stapjes vooruit gepaard met soms een stapje terug/opzij en dan weer vooruit. Herstel is een rommelig en soms lelijk proces. Maar het komt goed uiteindelijk, maar soms voelt het niet zo of alsof je nauwelijks vooruitgang boekt. Terwijl het wel zo is! Je mag het moeilijk hebben. Veel is tijdelijk, alleen soms duurt het zo lang voordat je het gevoel hebt te komen of te zijn waar je wilt zijn. Eigenlijk net als een vliegtuig dat je vanaf de grond door de lucht ziet vliegen. In werkelijkheid gaat dat met een enorme snelheid. Je geeft aan dat je OCD-triggers botsen met jou identiteit. Wie je bent is anders dan je gedrag, het zijn patronen die de tijd nodig hebben om schakel voor schakel te doorbreken. Doordat ik veel herkenning vond in jouw verhaal hoopte ik je een beetje steun en hoop te bieden. Ik hoop hierin niet te prekerig over te komen (mocht dat wel zo zijn, geef het vooral aan). Ik denk dat jij zo goed bezig bent. En wat je doet genoeg is. En ik leer zo ook weer wat :)

Rocky35

28 februari 2024

Hi Zoroark08, ik lees vaak jou berichten terug en elke keer begrijp ik meer en meer wat je precies bedoelt (in begin snapte ik het soms niet of niet precies) omdat ik zelf ook meer bewuster begin te worden van alles wat er gebeurd (is) en vooral op emotioneel gebied. Ik zie nu in hoe groot schaamte een rol speelt, eigenlijk zorgt het bij mij voor bijna al het lijden, zowel de schaamte uit jeugd als schaamte van het incident. Deze puzzelstukjes vallen nu allemaal op hun plaats en ik voel alsof ik schaamte als een gevoel mag overwinnen, door het te voelen, accepteren en te begrijpen maar wel uiteindelijk los laten door zelfcompassie en niet meer te " verstoppen" of " te schuilen" door praten, uiten etc. Hiermee ga ik automatisch tegen mijn slechte gewoontes en patronen in (die ooit goed bedoeld waren als coping mechanisme) zoals people pleasing, geen grenzen aangeven etc Dus beetje een combinatie van traumaverwerking en inner child healing. Ik geloof namelijk dat schaamte ook de bron is voor de inner-kritische stem, drang naar afleidingen en ontwijken en mentale klachten zoals angst, piekeren etc Herken jij dit ook ? Zou je ook behoefte hebben aan direct contact ? (hoeft niet perse, mag ook hier op de post van het forum zelf)

Asiye-38

29 november 2023

Weet dat je er niet alleen voor staat!! Ik heb hier zelf ook ontzettend veel last van gehad nadat ik vorig jaar na mijn oma haar crematie ben verkracht door mijn beste vriend. Ikzelf heb toen ik ben gevlucht naar Spanje alle remmen losgegooid. Iets wat mij tot de dag van vandaag nog wel eens achtervolgd omdat ik eigenlijk heel zuinig op mijn lichaam was. Ik ben gaan kijken waar mijn triggerpunten lagen en kwam er achter dat dit voornamelijk alcohol was. Ik ben mij meer gaan verdiepen in zelf liefde en ben toen ook van de alcohol afgestapt. Probeer er voor je zelf achter te komen waar jouw triggers liggen en probeer voornamelijk je nare gebeurtenis te verwerken. Oud zeer kan lang blijven zitten, als je je emoties voor deze situatie hebt weggestopt. Jij kan dit! En nogmaals, je staat er niet alleen voor.

Steven

29 november 2023

Hoi Rocky, Dit komt nog best regelmatig voor, alleen wordt dit onderwerp minder snel besproken dan de tegenhanger. Het heeft te maken met hoe ons brein op trauma reageert. Bij de één is vooral vaak hyper-arousal bij de ander hypo-arousal. De hyper-arousal maakt dat je meer de prikkels op zoekt (je brein dan), daar heb je niet per definitie zelf aandeel in. Dit is een overlevingsstrategie ook. Voor mij werd seks(ueel handelen) een middel om het gehele stuk seksualiteit een activiteit van te maken alsof ik mijn sokken verschoonde. Want dan was het minder erg wat er met mij gebeurt was, want er was zoveel en de aantal keren die ik zelf niet gestart had werden er verhoudingsgewijs minder op. Klinkt ergens logisch, want als het me 10x niet gelukt is op een prettige manier mijn sokken te verwisselen en erna het 100x wel gelukt is, dan zouden die 10x een stuk minder belangrijk worden. Maar ja dat is dan misschien hoe je eraan komt, maar hoe kom je er vanaf? Het is belangrijk om dan voor jezelf helder te gaan krijgen waar de oorzaak ligt. Ervaar je een trigger waardoor je het gaat doen? Valt er een stilte en voorkomen deze gedachten dat je aan andere dingen gaat denken? Of is het een soort dwang? Het is vaak een gedrag/gedachte wat het telkens start. Door deze op orde te krijgen kun je daar mogelijk wat mee. Indien je ondersteuning van iemand ontvangt kan die je mogelijk helpen om dit te doorgronden. Maar bovenal, het is verschrikkelijk als dit je leven beheerst. Het doet veel met hoe je naar jezelf kijkt. Het draagt totaal niet bij aan je herstel, maar toch is het er. Schaam je dus vooral niet, want het is een best natuurlijke reactie, alhoewel het alles behalve voelt. Er zijn helaas vele mensen die zeer losbandig worden of zichzelf prostitueren door trauma. Hopelijk heb je hier wat aan.

Linnepin

29 november 2023

Hey hey, Ik heb ook vreselijk veel gedachtes en fantasieën . Maar Ik heb er niet zoveel last van dat ik ze ook daadwerkelijk uit voer. Je bent niet alleen maar of er een behandeling voor is durf ik niet te zeggen, maar ik denk van wel!