Ik durf mijn huis niet meer uit.

Na fysieke mishandeling afgelopen september '23, ondanks contact- en gebiedsverbod van de dader, voel ik me:  angstig, onrustig, slecht slapen, en onveilig buiten mijn huis.

Het proces loopt nog, althans er komt nog een zitting voor de rechter.

Natuurlijk moet je wel eens de deur uit, al kun je natuurlijk t.w. ook bijna alles online bestellen.

Dit is dus hoe een dader je hele (sociale) leven ontwricht, zit hier al 6 weken in.

De 1e 4 weken kon ik nauwelijks iets doen in mijn huishouden want mijn ribben deden zeer pijn. Was hiervoor net begonnen met soort reorganisatie in mijn woning dus het was al enigszins een puinhoop. Na de mishandeling nog erger want hij vernielde o.a. laptop, veiligheidscamera en sloot mij op in mijn woning, en ging zelf weg met mijn telefoon en kon dus zelf geen 112 bellen. 

1 week voor de fysieke mishandeling schreef hij mij nog dat hij nooit fysiek agressief zou handelen en dat zijn verbale agressie en bedreiging voortkwamen uit een onrecht gevoel, cq. zijn rechtvaardigheidsgevoel omtrent gebeurtenissen (w.s. ook die m.b.t. zijn exen en vrienden). Een jaar eerder had hij via de mail een bedreiging gezonden mij de hersens in te slaan.

De partner-latrelatie was voor de zoveelste x beëindigd en hij schreef kort voor de mishandeling dat hij zijn beledigingen! terugnam, een nieuwe vriendin had die hij eigenlijk 6 jaar geleden tegen had moeten komen. (Heb nog geantwoord, prima, suc6 en geluk, met je nwe vriendin). Ook heeft hij meerdere keren in het verleden, geappt dat hij een date had of heerlijke seks met een ander gehad had. (Dit ontkrachtte hij later weer, van dat het niet gebeurd was, maar om een reactie van mij te krijgen, ik antwoorde meestal kort, fijn voor je oid). De seks tussen ons was volgens hem ook niet best, en dat lag aan mij (hij kon het net zo goed doen met een pop want die was net zo koud als mij). Dit waren slecht een van de vernederingen die hij aan mijn adres had want volgens hem had ik bijna alle diagnose uit de DSM-V.

*Ik besef me ten degen dat ik ook een aandeel heb, en spreek liever van 2 verliezers in deze. De relatie is voorgoed ontwricht/over. 

Ik besef mij ook, en heb veel gelezen ook in deze groep, dat als er 1x (zware) fysieke mishandel heeft plaatsgevonden dit bijna een garantie is dat het weer gebeurd dus alle contact verbroken. Ik heb ook geen behoefte aan contact met de dader (achteraf), misschien onder begeleiding van een derde (instantie) en op neutraal terrein, maar excuses helpen mij niet meer. Wel zou ik graag willen weten waarom iemand zo door kan slaan in agressie/geweld. 

Waar ik nu vooral in zit is het vervolg, wat me allemaal juridisch etc. en ook waar ik geestelijk mee te maken krijg?

Ik heb wel al wat advies over afleiding, mindfulness ed. Al blijf ik er nog elke dag mee bezig, eigenlijk van vroeg tot laat en moet ik mij echt aanzetten tot wat klusjes in en om huis, wat wel weer aardig lukt, omdat ik mij weer redelijk pijnloos kan bewegen en ik mezelf zeg maar opdracht geef, ook al is het maar een klein klusje, te doen om mijzelf niet geheel nutteloos en apathisch te doen voelen.

Zijn er meer mensen die nog midden in het (straf)-proces zitten en/of mensen die tips/advies hebben voor mij? 

Dank voor het lezen/cq antwoord.