mishandeling huiselijk geweld

10 oktober 2019 • 2 Weergaven • Openbaar

Hallo iedereen,

Ik kom ook even mijn ervaring delen ,als is dit wel al in 2010?2011 gebeurd?

Ik leerden toen een man kennen via ,via maar ik was niet echt op zoek naar iemand,

Door veel msn had ik toch maar de stoute schoenen aan gedaan en met hem afgesproken,hij was een hele leuke man niks op aan de merken altijd lief vrolijk attent,Totdat ik 3 maanden later iets aan zijn gedrag zag,hij werd heel snel boos op alles wat ikook deed hij liep soms als een dwaas door het huis,stond altijd en overal te luisteren totda ik vroeg wat ben je aan het doen,op dat moment zie ik zo akelige blik in zijn ogen en voor ik het wist sloeg hij me met vuist zo hard in me gezicht dat ik echt ene paar tellen hetbewust zijn was verloren/

na enige tijd toen ik bij kwam zat hij naast me en zei steeds sorry sorry ik zeg waar was dat voor nodig maar kreeg niet echt een antwoord,dus ik liet het maar zo.

dagen later.maanden werd hij steeds meer geobserdeerd ,ik kon niet aleen douche ,wc.boodschappen doen hij was altijd enoveral,vind het best eng hij veranderde ook steeds van gedrag wat ikook deed de ene klap na de ander kreeg ik,tot ik een keer thuis kwam met hem en hij iemand aan de telefoon had omiets te brengen? ik zeg wat doe je nu en wie bel je?

hij pakt een keukemes uit de lade en zetten dat op me keel enzei,ik bel eendealer voor coke als je dat niet aanstaat steel ik je neer ik je eigen huis,ik was zo overdondert dat ik hemweg heb kunnen duwen en na buiten wilden renden maar voordat ik bij de duer was voelden ik zo pijnin me rug dat ik later erachter kwam dat ik gestoken was,dat moment dat hij besefte wat hij gedaan had ,heeft hij me na de ehbo gebracht met dat mes op zak en ik moets maar iets verzinnen hoe dit kwam? op de ehbo bleek dat hetniet erg diep was en ze stelde ook geen vragen direct maar met gebaren wisten ze wel wat er was?

zo is dit bijna 11maanden door gegaan,ik kon nergens heen niemand om mee te praten dus ik liet hetmaar ff zo ,ik maakt wel stiekum fotos van me verwondingen en die stuurdne ik dan na een vertrouwt iemand.

De dag dat ik eindelijk aangifte durvde te doen was aangebroken ik kreeg een baan ,voor 3 uurtjes per dag daar was hij het ook al niet mee eens enja voordat ik ging werken had ik weer verwondingen in me nek been zij gezicht helemaal kapot,ipv na me werk te gaan ben ik aangifte gaan doen heb tot 5 uur smorgens op politie buro gezeten ze hebben hem gepakt en hij heeft 5 jaar gekregen,achteraf bleek dat hij 8 jaar ook had gezeten voor poging doodslag mishandeling drugs zeden delict en daar wist ik allemaal niks van.

door de fotos en bewijzen was hij dus uit me leven,ik heb EMDR gehad dat heeft me heel goed geholpen bij het verwerken ben nu paar jaar verder maar nog steeds singel,

ik durft geen man meer te vertrouwen of een vriendschap/relatie aan te gaan en dat vind ik toch wel erg ,weet ook niet hoe ik dat aanmoet pakken om weer mensen te vertrouwen?

Bezig met laden...

5 Reacties *

27 augustus 2020

Hallo Anita, Poging twee had een heel verhaal getypt toen werd ik er uit geknikkerd leuk. Ik blijf het apart vinden dat iemand in dit geval jij een stuk schrijft over jou ex maar dat het toch lijkt of ik me verhaal vertel. Zo herkenbaar dat je iemand leert kennen, en dat ie eerst anders overkomt tot je geen kant meer op kunt je de ware hem leert kennen. Of dat hij je slaat en daarna zogenaamd heel bezorgd is. Bij jou kwam er nog een sorry bij mij dan had ie me weer bloeden in de douche achter gelaten en kwam die later schatje wat hebben ze met je gedaan en dan ging die me soort van verzorgen voor misschien max een uurtje. Ik vindt het zo knap dat jij ondanks de situatie een vertrouwens persoon had, en dat je toch je verwondingen durfde te sturen. Als ik terug denk zou io niet eens weten hoe ik dat moest doen. Vooral wat je zegt dat hij je niet meer alleen liet zelfs na de wc gaan niet, ik zat gevangen in zijn huis maar zelf naar de wc stond meneer naast me kon geen kant op. Oook het feit dat hij jou neer gestoken heeft en daarna naar de EHBO heeft gebracht en dat jij iets moest verzinnen wat er gebeurd zou moeten zijn. Hij heeft mij een paar keer naar de spoedhulp gebracht, maar onder begeleiding van hem en 1 van zijn dealers. En als de arts wat vroeg gaf hij antwoordt en pakte me hand en zij dan ja laat je nooit meer alleen schatje, was even de deur uit en kijk wat ze met je hebben gedaan (besef dat er niemand in zijn huis kwam en dat hij het huis niet uit ging, deed hij het wel moest ik verplicht mee en nam hij een mes mee die hij in zijn broek schoof) Ik zie steeds meer mensen het hebben over EMDR, wat houd het in als ik vragen mag heb er nooit eerder van gehoord tot op deze forum. En het is logisch dat je geen vertrouwen meer hebt in het andere geslacht het blijft moeilijk, maar toch wil je biet alleen zijn en heb je behoefte aan liefde om je heen. Nu twee jaar later leerde ik een man kennen het klikte goed en dacht vertel hem over me ex zodat ie een beetje snapt waarom ik niet 123 met hem ga afspreken, hij leek blij te zijn dat ik het hem had verteld. Hij was bergripvol en juist heel lief, dat heeft een week geduurd daarna werd ik geblokkeerd zonder reden en geen contact meer. Het maakt dus niet uit of je er voor kiest om je verleden met iemand te delen of dat je het juost voor je zelf houdt. Het is iets van jou begage waar wen toekomstie wederhelft niets over hoeft te weten, het belangrijkste is eerst weer van je zelf te houden ongeacht de littekens zichtbaar en onzichtbaar. Jij bent belangrijk, jij mag er wezen. Je bent nu al een sterke vrouw Anita, en dat kan niemand van je afpakken

01 november 2019

Hoi Anita, Mijn reactie is wat laat, maar ik hoop dat je hem toch mee krijgt. Ik ben net als jij zwaar mishandeld door mijn ex-man (relatie van 15 jaar) . Hij heeft uiteindelijk mij geprobeerd te vermoorden en is ook veroordeeld tot poging tot doodslag. Helaas maar voor 3 weken en 140 uur werkstraf, want het was zijn eerste vergrijp (strafmaat in 2006). Sorry, ff mijn frustratie. Terug naar jou...Natuurlijk is het vertrouwen kapot, maar ik kan je ook verzekeren dat dat ook weer hersteld zodra je weer mensen in je omgeving toe laat. Ik was ook bang om anderen te gaan vertrouwen, ik was continu op mijn hoede, zoals ik 15 jaar lang op mijn hoede was geweest. Je antenne voor gevaar staat continu aan, ook omdat je het niet wéér wilt meemaken. Emdr heeft ook effect op dat gevoel, dus wellicht is dat gevoel al wat minder, maar vertrouw je nog niet zo goed op jezelf? Dus hoe moet je dat aanpakken? Geloof mij, als je een ander tegenkomt, dan weet je heus wel of het klopt of niet, vertrouw erop dat jou gevoel dat prima aangeeft. Dat het nu van te voren eng is, spannend is, je bang maakt, dat snap ik al te goed. En toch zul je zien dat als je mensen toelaat, je vertrouwen ook groeit. Zoals Thijs hierboven aangeeft, niet iedereen is agressief of niet te vertrouwen. En inderdaad, het aangeven dat je het allemaal spannend vind of door aan te geven dat je door je verleden misschien wat afstandig bent, geeft de ander ook de kans om jou te leren kennen en te begrijpen en jij daardoor ook de ander, waardoor het vertrouwen groeit. Inderdaad stapje voor stapje. Wat ik je eigenlijk hoop mee te geven is, je kan op jezelf vertrouwen dat je de "verkeerde mannen" op tijd door hebt. En je bent niet meer de vrouw van toen, je bent niet alleen de vrouw met een heel erg vervelende ervaring, maar ook een vrouw die ook voor zichzelf kiest, anders had je geen aangifte gedaan. Daarnaast ben je een hele sterke vrouw, je hebt aangifte gedaan en daarvoor is moed nodig. Je bent in therapie gegaan en dat geeft aan dat je doorzettingsvermogen hebt en zeker ook dat je er zelf beter van wilt worden. Dus ik zou zeggen, laat dat maar zien aan de buiten wereld, aan de mannen, de sterke vrouw, de vrouw met doorzettingsvermogen... en daarmee trek jij zeker geen "verkeerde mannen" aan, alleen maar mannen die respect hebben voor hoe jij je leven weer opgepakt hebt. Vertrouw op jezelf. Liefs, Yvonne

10 oktober 2019

Beste Anita, heel goed van je dat je jouw verhaal in deze community hebt willen delen. Als ik het goed begrepen heb heeft een en ander zich al langere tijd geleden afgespeeld. Natuurlijk heeft EMDR gelukkig er toe bijgedragen dat je meer stabiliteit voor jezelf hebt kunnen krijgen. Wat ik lees is dat je uit het niets meerdere malen zwaar mishandeld bent en er sprake is van ernstig letsel. Dat letsel is je toegebracht door iemand die je meende te kunnen vertrouwen, iemand met wie je een meer dan oppervlakkige relatie hebt. Het is heel begrijpelijk dat dat, ook na langere tijd, een grote drempel vormt om weer relatie(s) aan te gaan die binnen jouw comfort-zone komen. De andere kant is dat er gelukkig heel veel normale mensen zijn zonder excessief gedrag of verleden. Maar een relatie opbouwen zal voorzichtig moeten gaan. Stap voor stap. Hoe moeilijk ook, maar als er iemand op jouw pad komt denk ik, dat het heel belangrijk en bevorderlijk kan zijn om jouw verhaal met diegene te delen als het om iemand gaat met wie je meer vriendschap voelt of wilt. Daarmee schep je voorwaarden voor begrip en empathie. Als diegene dat begrijpt en geduld kan opbrengen dan heb je goud in je handen. Maar dat gaat in kleine stapjes. En zoals we allemaal weten slaat verliefdheid soms in als een bom en vergeten we deze stapjes. Mijn advies: Volg je hart en als het kan communiceer open en leg je situatie uit. Heel veel sterkte. Met vriendelijke groet, Thijs

Ludwig | Ambassadeur

10 oktober 2019

Dag Anita! Wat goed dat je je verhaal hier met ons wil delen. Want zo te lezen heb je de volledige behandeling van een gevaarlijke partner gehad. Uiteraard, EMDR, praten en opbouwen kweekt nog geen vertrouwen. En daar is het menselijk brein dan ook op getraind: we leren gevaar te herkennen op basis van ervaringen. Dit proces weer omkeren, is zeer lastig en soms lukt het dan ook niet meer, afhankelijk van de schade die is toegebracht. Ik kan je uit eigen ervaring delen dat alles begint met praten, delen en aanvoelen wat goed is. Deze eerste stap: het delen van je verhaal, zal de aanzet kunnen zijn van het kweken van vertrouwen. Maak er gerust gebruik van, zoveel als je wilt en zoveel als je jezelf toestaat. Want niemand kan lang alleen zijn, vroeg of laat slaat de eenzaamheid toe. Enne...ik ben ook een man, en sta klaar voor je. Delen helpt helen, ook jou. Veel sterkte en energie wens ik je toe.

10 oktober 2019

Beste [~746] allereerst, welkom bij deze community en in deze groep. Wat dapper dat je je verhaal hebt durven delen. Fijn om te lezen dat de EMDR je geholpen heeft. In deze groep zijn lotgenoten te vinden. Ik weet niet of we de oplossing hebben voor je maar allicht helpt het je om verder te komen. [~56] [~64] zijn lotgenoten (en ambassadeurs van deze community) waar ik je graag mee in contact breng.