Beste Anoniem,

Alsof ik in grove lijnen ons eigen verhaal hoor.

Ons zoontje van 3 jaar is met een zeer verontrustend verhaal naar ons toegekomen. Met verhalen over sexuele handelingen en uitbeeldingen die overduidelijk niet verzonnen kunnen zijn door een 3 jarige.

Meteen de huisart, politie en veilig thuis ingeschakeld. En wij lopen vast.. op de huisarts na toont niemand ook maar een beetje begrip. Ze zeggen hetzelfde als wat ze bij jou doen.. een 3 jarige verhoren ze niet. ze staan meer in voor de dader. Want stel hij word vals beschuldigd.

Ik heb ergens middenweg met mijn telefoon het aller eerste gesprek opgenomen. Daarna opgenomen hoe mijn zoon de man bevestigd via een foto en nog een keer verteld wat hij allemaal wel niet doet bij mijn zoontje. EN NOG DOEN ZE NIKS! Want ja, ik heb de verkeerde vragen gesteld en zo (onbedoeld)het gesprek beïnvloed

De huisarts is de enige die ons momenteel steunt en staat ook met haar oren te klapperen dat er niks mee gedaan word. Deze persoon werkt namelijk met kinderen!!! We zijn nu in afwachting van een soa test van ons zoontje. En hoe erg het ook klinkt. Ik hoop dat daar iets uit komt zodat we iets aan bewijs hebben. Mijn moeder hart huilt dat ik dit zo moet zeggen.

Hopelijk heb je inmiddels wel een weg kunnen vinden? Wij zijn namelijk opzoek naar het juiste pad. We weten het echt niet meer.

Aangeven wat je vermoed bij jeugdzorg en de omgang stoppen om je dochter te beschermen , maar AL gauw komen dan advokaten in beeld. Heb je bewijs dan kunnen hulpverleners meer.

Hallo Anoniem, Wat vreselijk om te horen. Het is van belang dat je je dochter uit deze onveilige situatie haalt! Een huisarts zou een eerste stap zijn om hulp te vragen en te krijgen. Zij hebben ook een zorgplicht én een meldplicht. Je zou Slachtofferhulp kunnen bellen om te verdere stappen te ondernemen, maar je kan ook naar Veilig thuis of naar het centrum voor seksueel geweld bellen voor hulp/ondersteuning. Je staat er niet alleen voor!

Verschrikkelijk, ik leef mee. Een ding is heel goed, namelijk dat je dochter je kennelijk vertrouwt en zich bij jou veilig voelt

Hallo, Allereerst wil ik je zeggen dat ik het heel erg vind wat jullie doormaken. Ik begrijp dat je momenteel met de handen in het haar zit. Als tip wil ik je meegeven om contact op te nemen met de zedenpolitie. (Wellicht heb je dat al gedaan). Mocht je er niet uitkomen kun je eventueel ook contact opnemen met de wijkagent en eventueel met Veilig Thuis. Veilig Thuis kun je ook anoniem om informatie en advies vragen. Ik wens je veel sterkte en raad je dringend aan om zsm actie te ondernemen.

Naar de huisarts gaan