Hoi allemaal,
Ik moet mijn hart even luchten omdat dit nou al de zoveelste keer is.
Een huisarts die niet mijn kant van het verhaal aanhoort, mij al zonder pardon uitblaast met 'ja jij haakt af' gebaseerd op geen inhoud van mijn kant.
Nou probeer ik met man & macht een bredere aanpak te genereren maar krijg ik agressie vanuit ondersteuningscoach. Ik heb duidelijk benoemd dat ik niet tevreden ben met mijn indicatie en ze gaan maar binnen in dat kader door. Ik krijg hierdoor nog steeds te maken met onderschatting en dat kan ik niet.
Nu krijg ik ineens een coördinator die zich uitspreekt zonder mij gesproken te hebben, zegt ineens dat zij niets kunnen doen met verhuizen (wat ik overduidelijk weet) baseert zich op gissen vanuit de medewerker. Krijg hier het idee dat ze al gelijk aan de kant van medewerker zit. Voelt alsof ze mij willen overwalsen (misschien juist door IQ op papier denken dat te kunnen maken?) Ik kan bellen maar dat is teveel en voelt niet echt fijn nu op deze manier.
Nu krijg ik ineens van de medewerker een uiting waar ik agressie in lees.
“Wil je dat mijn coordinator nou contact met je opneemt of niet? “ (dit al binnen 10 min, dus voelt wat opgefokt)
- Alles gaat via diezelfde medewerker waar ik de klacht over heb. Er wordt dus helemaal niet gepraat met mij.
Standvastig antwoord coordinator "staat gewoon in lijn met kan & mag doen" Nou nee, ik vraag eerder duidelijk om ook mee te helpen met huishoudster en indicatie, wordt niets mee gedaan, het is alleen wegschuiven. Zo'n gemeentelijke organisatie zou niet mogen bestaan en gaan buiten het boekje.
Ook krijg ik te horen dat “andere medewerkers het net zo zouden doen” Dit zet je als ware met een groep tegen je en ervaar ik als intimidatie. Behoud het even tussen client en medewerker.
- Nadeel is dat dit mij dus meer is overkomen, dat er wordt gegooid met 'meer medewerkers hetzelfde zouden doen' het voelt zo intimiderend en zet je vast om nog verder hulp te vragen omdat je de ander dan niet meer kunt vragen (want die doen hetzelfde) Het voelt zo dat een groep tegen je wordt gegooid. Het zet je tegen de muur. Ook dat een medewerker mij ineens mag negeren en geen leidinggevende krijgt waardoor ik de ondersteuning uit mijzelf moest stoppen maar dit voelt alsof ze mij geheel in het nauw drijven.
Zelf heb ik ook geen netwerk en zit ik in een Burn-out, vraag ik hulp om huishoudster maar wordt opzij geschoven, inhoud wordt niet gewaarborgd.
Ik vraag hier aandacht voor omdat het mij eigenlijk zoveel is overkomen en wel grensoverschrijdend is maar dus ook intimiderend.
Wat mij als iemand met WLZ enorm vast in de maatschappij laat zitten en mij hierdoor niet kan "persoonlijk ontwikkelen"
Groetjes.
8 reacties
Beste Liz,
Ik snap je verhaal. Ik weet hoe dat werkt. Patiënten/cliënten worden niet snel serieus genomen in deze sector ongeacht je IQ op papier. Het enige wat je kan proberen is een klacht neer te leggen bij de leidinggevende, maar ik zou niet al te veel “herrie” maken. Wat ik doe is “laat meer lekker gaan” denken en niet al te druk erom maken. Ze luisteren niet naar de klachten/problematiek. Kijk of je zelf oplossingen kan vinden. Op deze manier creëer je meer rust voor je zelf. Als je al onder spanning staat is dat wel een vereiste.
Veel sterkte
Kent
Net wat je zegt, ik maak maar niet te veel herrie. Ik denk ook niet dat het helpt als een coordinator al zo reageert. Dus ben maar gestopt en neem even weer rust. Dankjewel voor de feedback.
Het kromme is, dat er wordt gesproken via de medewerker waar ik dus de klacht over heb liggen, de coordinator spreekt dus helemaal niet 'met mij' maar nog via diezelfde medewerker. Dit gaat voor mij wel buiten het boekje om.
- Was ik nog vergeten te melden, sorry. Ik had dus al een klacht ingediend.
Dit mag niet. Moet je een stapje hoger gaan. Geen vertrouwenspersoon beschikbaar?
Ook niet, dit gaat geheel via steeds de instantie zelf. Er is een meldpunt maar heel onduidelijk waar je dan terecht komt. Las gisteren al dat de subsidie gestopt is van de instantie via de overheid, misschien was er al iets.
Hallo anoniem,
Dit moet je niet accepteren en een stapje hoger opgaan. Er is duidelijke sprake van grensoverschrijdende gedrag op de werkvloer.
Het is ten allen tijden van belang, dat jij je veilig genoeg voelt om een vertrouwenspersoon en/of een leidinggevende-manager aan te spreken om de onveilige situatie te stoppen en een alternatief bedien.
Het is een zware strijd.
Zoekt hulp en blijft in gesprek met je sociale netwerk.
Heel veel sterkte.
Ik krijg sowieso te maken met machtsmisbruik in vorm van secundaire victimisatie vanuit de oorspronkelijke maatschappelijke gaslighting vanuit hulpverleenster. Ik krijg te maken met streepjes op mijn verhaal en gevoel van zowel huisarts als arts. Klachtenfunctionaris schuift dit steeds weg, ik wordt wel gebeld en het gesprek is 'op dat moment' dan fijn maar uiteindelijk wordt het weggeschoven dat ik met passief-agressieve reacties te maken heb. De arts die geen wederzijds gesprek toont en steeds nog met streepjes gooit en nu ineens zegt 'dat ze het gevoel heeft dat ze ook niets goed voor me kan doen' dus de bal terugkaatst. Als ik dan zeg dat ik dat ook vind omdat zij voor mij beslist en dingen doorvoert naar huisarts zonder mijn toestemming krijg ik weer een streepje als reactie. Nu krijg ik in de brievenbus weer een brief van de arts met dat zij het goed voor heeft met me en dat assistentes allemaal de wensen voor me uitvoert (ondanks dat ik de laatste tijden de assistentes niet heb gesproken), ze noemt mijn uitingen nu ook beschuldigingen naar haar terwijl zij begon met een streepje op mijn verhaal over of ze mij een notitie wou geven van mijn lichamelijke staat die 3 maanden en ik letterlijk over kindermishandeling/heden en geen mantelzorgers meer te hebben. Deze brief voelt dus meer als intimidatie en zelf slachtoffersrol aannemen en haar gelijk willen halen en een groep tegen me wil zetten(lastercampagne omdat ze deze brief ook doorgestuurd heeft zonder toestemming naar hisarts als andere arts). Ze beslist zonder met mij overleg welke arts ik niet zou willen (vrije artsenkeuze) en kaatst het weer naar mij, ja ik doe dit allemaal voor je. Ik ben een zelfstandige vrouw in een zelfstandig huis en maak mijn keuzes en wil gewoon meebeslissen, ben 34 en ik vind dit echt onaanvaardbaar. Maar door mentale en lichamelijke staat door oorspronkelijke factor van mishandeling hulpverleenster kan ik het niet aan om iets te starten. Daarvoor heb ik nog tevaak migraine nu ook door dit passief-agressief gedrag en vaak vermoeidheid en concentratiegebrek. Daarnaast krijg ik dus ook geen medicatie die ik tekort dreig te komen. De oorspronkelijke hulpverleenster heeft triangulatie en lastercampagne 'achter mijn rug' uitgevoerd waardoor situaties en gevoelens scheef zijn geschetst en dat is vier jaar geleden maar zo blijf ik in mishandeling zitten, daarvoor ook al niet kunnen vluchten uit mishandeling waardoor ik PTSS-vererging heb gehad en in aanraking met justitie ben gekomen en gestraft, dader komt ermee weg.
Machtscultuur is echt niet alleen maar bij 'media & cultuur" dit lijkt mij veel breder in de maatschappij bij alle lagen van de samenleving/sectoren en soms 'achter gesloten deuren' maar wel huiselijk geweld is, bij mij dus gaslighting/psychische mishandeling.
Ik heb al een fobie voor brievenbus vanwege de hulpverleenster omdat zij pauzes heeft ingevoerd en mij steeds opzijschoof en stiltebehandeling gaf en cadeautjes gaf in brievenbus zonder naam en tekst in de stiltebehandeling, dus liefdesbombarderingen/kruimels. Dit is dus schadelijk voor mij qua trauma/PTSS. Ik kan zo sinds die tijd maar niet werken aan mijn 'innerlijke kind trauma en mishandeling hulpverkeenster, ik herstel zo niet van dit en kan het zo niet voldoende verwerken'
Ik ben juist een slachtoffer die juist wel praat maar waar onwetend op geantwoord wordt of secundaire victimisatie door opnieuw passief-agressieve reacties, we hebben het amper over dat je juist als slachtoffer door omgeving vast komt te zitten en buiten de maatschappij wordt gezet.
Groep-narcisme (group narcisssism/communal narcissism) gebeurt ook in zorginstellingen waar ze aan de buitenwereld 'het goede tonen' maar binnenin grensoverschrijdend zijn naar clienten zelf. Zelf te maken gehad met 'stiltebehandeling' en het wegschuiven van mijn emoties toen ik in een slechte periode zat. Naar de buitenwereld hebben ze allerlei thema's als "voor alleenstaanden' en 'mensen met een smalle beurs helpen' en in de instelling hebben ze evenementen met muziek en ordinaire teksten zoals 'porno-chick' en schreeuwen van 'hoer' dat dit in een zorginstelling is zou niet mogen gebeuren. Ook worden reviews omhoog gezet met medewerkers of mensen die daar werken.
Ik geloof dus niet in reviews van zorginstellingen, ik vind dat ook een gevaar, net zoals facebook ondanks kleine stad/dorp is het ons kent ons en kunnen mensen uitgesloten worden. Men houdt de handen boven het hoofd.
Als 3de persoon kan je geen klacht indienen, je moet client zijn of daar werken, het is in ieder geval heel moeilijk te bereiken. Dat is ook heel onveilig want soms zijn juist de mensen die neutraal zijn er er buiten staan de mensen die het zien, in verband met dat anderen in de manuipulatie-web zelf zitten (flying monkeys/enablers)