Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van geweld

Waarom wilde ik hem terug nadat hij mij mishandelde??

Mijn ‘vriend’ brak mijn kaken op 2 plaatsen in zijn huis in het buitenland.. een hel, met 2 kinderen in het buitenland in het ziekenhuis. Ik was zooo sterk, ik vloog terug met de kids en liet me in Nederland opereren, 6 weken door een rietje eten.. toen kwam zijn mail waarin hij me raakte! Het was een ongeluk!! Ik geloofde hem!!! WAAROM? Ik wilde de liefde weer voelen die ik niet voor mezelf had, maar hij me gaf.. nu 3 jaar later ben ik gedumpt omdat hij met een ‘schone lei’ wil beginnen.. ‘wat is gebeurd is niet mijn schuld’ is een van de laatste dingen die hij tegen me zei! Het lijkt alsof het nu pas doordringt dat hij ziek in z’n hoofd is ( narcisme ) maar ik ben ook niet goed, waarom vergaf ik hem dit??? Hoe kan een mens 3 jaar in overlevingsmodus functioneren?? Ik begrijp mezelf niet meer… voel me zoooo DOM! Niemand bij ik wie mijn verhaal kwijt kan, want tja, hij spoort toch niet, dat wist je toch… ?

Bezig met laden...

31 Reacties *

12 augustus 2022
Heel veel sterkte Pieterke!!?
12 augustus 2022
Ik heb je verhaal gelezen en alle recties. Ik heb er veel aan, Ik was weerloos en bleef maar mijn best doen, Ze was onmachtig en ook heel gemeen en egoistisch . Ik ben nu ruim drie jaar weduwnaar en het is te erg om te verwerken
10 augustus 2022
Ik vertrouw mijn ex inderdaad ook nooit meer. Oh tinder, ooit even op gezeten. Maar heb het idee dat daar alleen maar gasten opzitten die een "neukertje" zoeken. Maar goed, dat zijn mijn ervaringen. Het geeft in ieder geval afleiding, en dat is ook belangrijk :-)
09 augustus 2022
Nou is die Tinder toch nog ergens goed voor geweest hè? Daar viel dan het masker en zag je zijn ware aard :-) Met mij gaat het eigenlijk heel goed. Uiteraard heeft die ene ervaring mij wel geraakt, maar ik heb het goed kunnen verwerken. Scheelt misschien ook, dat ondanks dat de relatie uit is, we verder geen ruzie hebben. Wij hadden verder gewoon echt een liefdevolle relatie, ik kan niets anders zeggen. Maar goed, hij is een keer "geknapt" en heeft mij om mijn keel gegrepen, en niet te zuinig ook. Ik wilde het mezelf niet aandoen door altijd op mijn tenen te moeten lopen, of mijn mening niet meer durfde te geven, bang dat hij weer een keer zou "knappen" . Dus heb ik de relatie destijds wel beëindigd. Hier balen we beiden van, maar ook hij snapt het, want hij wil me geen pijn doen. En vertrouwt zichzelf nu ook niet meer. Heel veel pijn heb ik er niet meer van. Jij nog heel veel sterkte, ondanks dat je nu zijn ware aard hebt gezien, blijft het nog wel moeilijk. Hoe je het omschreef deed me een beetje denken aan de serie Lucifer, weleens gezien? Knappe kop, maar toch verschijnt daar af en toe die lelijke duivel.
09 augustus 2022

Als antwoord op door Anonymous (niet gecontroleerd)

Hahah nee nooit gezien! Misschien eens gaan kijken .. ? ik herken je verhaal wel. Deze relatie is ook ooit liefdevol geweest maar de boosheid zit nog in mij en vertrouwen kan ik hem nooit meer. Ik voel me vandaag erg goed omdat ik zijn ware aard weer even heb gezien. Een groot ego ‘ ik heb nu een jonge chick, die mij te lekker vindt om helemaal weg te doen dus zijn we fwb’ ik reageerde : oké stoer man ? hij zit op tinder dus zoekt toch iets anders denk ik zo… op zijn voorstel ben ik uiteraard niet ingegaan ?? Nee hij raakt mij nooit meer aan…. Niet hardhandig maar ook niet liefdevol! Ik zoek een maatje en daarom zit ik nu even op tinder, niet geschoten is altijd mis! Maar ben erg zuinig op mezelf. Een man zal geduld met me moeten hebben?
09 augustus 2022
Hi Vonnie, Wat vreselijk zeg. Maar zoals al aangegeven : dom ben je zeker niet. Als jij dom zou zijn dan is iedereen die hetzelfde heeft meegemaakt ( mishandeling in welke vorm ook ) ook dom :-) Ik denk dat je qua verstand al weet wat je wel , en wat je zeker niet wilt. Maar natuurlijk blijft daar nog een gevoel over : je hebt ook goede kanten van hem gezien, je wilt zijn woorden geloven, misschien is er een reden waarom hij dit heeft gedaan, en kan hij veranderen, etc etc. Allemaal redenen die wellicht door je hoofd gaan. Mensen die dit niet zelf hebben meegemaakt verklaren je voor gek als jij bij zo'n man blijft, hem nog een kans geeft. En ik? Ik was jaren geleden geen haar beter. Ik riep ook het hardst " als iemand dat toch doet, ga je toch weg "? Nou ik heb het 1x meegemaakt met mijn vriend destijds ( dat hij me om mijn keel greep ), en crisis wat was het moeilijk om afstand te nemen zeg. Doe alles op jouw tijd, iedereen kan je adviseren, maar uiteindelijk moet je het zelf doen. Heel veel sterkte, denk af en toe aan de platen in je kaak, en denk : dit nooit weer. Bescherm jezelf. Heel veel sterkte, het is niet gemakkelijk maar je bent de eerste stappen al aan het nemen.
09 augustus 2022

Als antwoord op door Anonymous (niet gecontroleerd)

Hi schorpioentje , lief dankjewel ? bijzonder hoe vreemde mij wel begrijpen.. waarschijnlijk omdat je ( helaas ) hetzelfde hebt meegemaakt. Het was een zieke relatie. Ik heb deze week heel even contact met hem gehad via de app ( tinder ?) maar het bleek al snel dat hij uit was op seks en z’n relatie een fwb is geworden of zoiets en hij dus single is. Ik wil hem voor al het goud in de wereld niet terug. Dat heeft dit gesprek me verduidelijkt. Het was vulgair en heeft niets met liefde te maken.. ik ben duidelijk geweest dat ik graag liefdevol af wil sluiten, zonder haat omdat haat mij kapot maakt. Hij staat open voor een eindgesprek maar na de laatste vulgaire regels denk ik dat dit niets oplevert en ik beter helemaal geen contact meer kan hebben … Het is raar hoe het beeld van hem wat ik had ineens helemaal niet past bij wie hij in wezen is ( een vulgair vies mannetje met een groot ego en toevallig een knappe kop) maar die knappe kop word lelijk als je door krijgt wat erin omgaat ? dankjewl lieverd voor je reactie ? hoe gaat het met jou nu?
07 augustus 2022
Dat heet een traumaband. De lieve kanten zijn juist een misvatting en kan onderdeel zijn van "gaslighting", Daarnaast ook wel Arousal-jag genoemd, het trekken in een rollercoaster van warm & koud om je steeds meer te doen twijfelen aan je 'ik' zijn in haar/zijn te vallen en aan te passen.
07 augustus 2022

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Dankjewel voor je reactie, traumaband idd en gaslighting. Ik heb erover gelezen en ik vind het haast niet te bevatten dat ik hierin getuind ben ? het is zooo onwerkelijk!! Hij gaf me goud en diamanten dus ik dacht echt dat hij van me hield ? zo dom! Geld speelt voor hem geen rol en hij kon me makkelijk ‘kopen’ hiermee ? het goud en diamanten heb ik verkocht maar de schroeven en platen in m’n kaken heb ik levenslang.. als aandenken ?
07 augustus 2022
Natuurlijk geef je nooit op! En wat ook zegt, niet negatief praten over haar vriend, dat werkt averechts.. meer dan er zijn voor haar kan je niet doen! Ik voel echt met je mee.. ooit gaat ze het inzien!!! ????
07 augustus 2022
Ik heb alles wat over psychopaten en narcisten gelezen en dat was voor mij zo herkenbaar. En dat boek wat jij aanbeveelt ga ik straks luister.
07 augustus 2022
Bedankt voor je reactie …. Ik probeer ook vol te blijven houden. Maar het is erg lastig…. En het vreet echt aan me ? Maar het is mijn dochter. Ik geef nooit op… ❤️
07 augustus 2022
Je staat machteloos. Zolang ze het zelf niet zien blijven ze helaas terug gaan. Het enige wat je kunt doen is er voor haar te zijn en vooral niet negatief praten over haar vriend/man. Ik zie het als een soort web waar je in gevangen zit en daar kun je niet door heen breken. Omdat deze personen een hele lieve warme kant hebben maar helaas ook een ziekelijke kant. Hoop echt dat je dochter gaan zien dat deze relatie niet goed voor haar is. Heel veel sterkte
07 augustus 2022

Als antwoord op door 0313b0946c174e…

Mooi verwoord Puck ? het is idd een web en ook al ben je er fysiek uit en is er geen contact meer.. ik voel me nog steeds ‘verbonden’ ik heb mijn zoon gezworen ( wat ik nooooit doe) dat er nooit meer contact zal zijn en dat zal er ook nooit zijn, maar in mijn hoofd heb ik hele brieven geschreven ? hele gesprekken met hem.. echt heel vervelend maar ik weet dat de tijd mij gaat helen ❤️‍? ik moet er doorheen!
07 augustus 2022
Hallo Vonnie , Dank je wel voor het delen van jouw verhaal. En wat goed dat je eindelijk weg bent bij die man die niet goed voor je is !! Mijn jongste dochter zit er nu middenin ( ook al 2,5 jaar) en gaat steeds naar hem terug en voor ons lijkt ze onbereikbaar ?. Hoe ervaarde jij de hulp die mensen je ( ongevraagd) wilde bieden in die tijd ? Probeer namelijk uit te vinden wat ik het beste kan doen om haar te bereiken. Maar zoals het nu lijkt komt niets binnen bij haar . Voor jou heb ik wel een boeken tip waarbij je wellicht meer gaat/ kan begrijpen waarom je er zo lang mee door bent gegaan . Als hij maar gelukkig is van Robin Norwood. Een luisterboek op Nextory.
07 augustus 2022

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Hi lieve Rosie71, dank voor je tip! Maar wat een verdrietig bericht dat je dit moet meemaken van de zijlijn ? Mijn dierbare ( moeder en kids ) zijn ook door een hele lastige tijd gegaan!! Ik was echt onbereikbaar voor de iedereen. Vriendinnen begrepen me al helemaal niet, dus je raakt steeds verder in isolement. Waardoor je steeds afhankelijker wordt van de ‘toxic’ persoon.. ik vond het heel fijn als m’n moeder zei: het is jou leven, jou keuze. Maar ze spiegelde me wel. Nu achteraf ben ik zo blij dat ik alles deelde met mijn moeder die niet oordeelde!! Maar er altijd voor me was! Het is een pad wat je helaas alleen zelf kan bewandelen, als hij niet verliefd was geworden op iemand anders was ik nooit van hem los gekomen. Het was bijna ziek hoe hij alles kon flikken bij me.. uiteindelijk zijn mijn ogen langzaam aan het open gaan.. Dit had niets te maken met liefde maar met geen Zelfliefde. Dit is waar ik nu hard aan werk! Ik begrijp nu pas hoe het voor m’n naasten is geweest.. een hel! Lieve vrouw, heb vertrouwen ? alleen zij kan haar ogen openen, blijf haar steunen zodat ze altijd met haar verhaal bij jou kan komen ? heel veel liefs en sterkte
07 augustus 2022

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Hoi Rosie71, heb je verdwenenzelf.org al eens geprobeerd? Daar vind je therapeuten die gericht zijn op narcisme, misschien wat voor jou? misschien kunnen ze helpen hoe te handelen met de situatie.
04 augustus 2022
Ik moest van mij therapeute 3 brieven schrijven. Een met allemaal negatieve gedachten . De tweede met positieve gedachten. En de derde hoe ik de toekomst had willen hebben met hem. Nadat ik ze voor had gelezen heb ik ze verbrand en begraven. Zodra ik op bed ga doe ik een haarband met ingebouwde oordopjes op mijn hoofd( oordoppen van telefoon doet zeer) zet mijn luisterboek aan en dan kan ik niet piekeren. Voor mij echt de beste keuze tot nu. Mediteren lukt mij meestal niet mijn hoofd zit te vol.
04 augustus 2022
Ha Puck, Luisterboeken! Zo'n simpele oplossing maar nooit over nagedacht. Dank voor de tip. Ik ga dat ook proberen. Het parkeren in het hoofd en doorgaan is herkenbaar. Het kan er gewoonweg niet in 1 keer allemaal uit. Hoop dat je snel van het piekeren af bent. Warme groet, Arnold
04 augustus 2022
Ik heb brieven geschreven naar hem, niet verstuurd maar om alles van me af te schrijven. En verder parkeer ik het ergens in mijn hoofd en leef door. Slapen gaat nog slecht ik pieker veel. Maar ik luister nu luisterboeken en dan kan ik niet piekeren. Helpt mij veel.
04 augustus 2022

Als antwoord op door 0313b0946c174e…

Herkenbaar ook, die pieker gedachtes zijn zoooo irritant. ( zacht uitgedrukt ) zoals ik al zei helpt mediteren mij wel.. afleiding zoeken helpt alleen tijdelijk want zodra ik alleen ben HALLO daar zijn de pieker gedachtes weer ? dankjewel voor je tips!! Ik ga zeker ook schrijven wat ik hem allemaal wil zeggen!! Heel veel ben ik ook tegen hem aan het praten in gedachte ? hoe boos ik op hem ben en dan weer dat ik ook zijn lieve kant waardeer.. heel verwarrend dus!!! Ik denk dat ik het beiden mag gaan omarmen! Hoe gek hij is en hoe lief hij is geweest.. ( wel een beetje getikter dan lief ?)
04 augustus 2022
Ha Vonnie, Met mij gaat het nu beter. Ik ben er nog niet. Maar ook mede dankzij een hele goede psychotherapeute. Klopt helemaal. Praten, schrijven... Het werkt. Ook echt op papier een brief schrijven naar degene die het je heeft aangedaan en wat het met jou doet. Dan een brief schrijven met het gewenste antwoord en als laatste een brief met het verwachte antwoord. Geen van de brieven versturen ofzo. Maar het is 1 van de manieren die mij geholpen heeft het een plek te geven. Ook exposure heeft veel goeds gedaan bij mij. Emdr werkt niet. Schematherapie wel. Zoals gezegd, het gaat nu beter maar bijna een jaar terug was ik echt helemaal op. De nachtmerries zijn er nog maar wel minder per nacht. Slaap ook beter. Als van wandelen houd, ook dat helpt om jehoofd leeg te maken. Persoonlijk vindt ik het heerlijk om door de bossen te wandelen. Goed, genoeg over mij?. Bergen aan zee. Daar kwam ik vroeger nog wel eens. Ben er geboren en getogen Bloemendaler. Egmond aan zee, Petten en uiteraard Zandvoort. Nu woon ik er een slordige 240 km vandaan. ?. Als je van het strand en de duinen houd dan kun je daar aardig wat kilometers lopen en fietsen. Groetjes, Arnold
04 augustus 2022

Als antwoord op door 7e4ff368322d43…

Wat fijn dat de therapie jou zo goed geholpen heeft!! Ik verwacht er niet teveel van maar ga zeker hulp zoeken!! Schrijven is enorm goed en deed ik vroeger veel, nu krijg ik weinig op papier omdat alles zo veel pijn doet.. wel mediteer ik veel om mijn lichaam het signaal te geven dat ik veilig ben ? ik lees veel en las laatst over ons brein. Heel interessant dat wanneer je bijvoorbeeld met een mes in je rug gestoken wordt, je brein hetzelfde ervaart als je verlaten wordt. Wat voor mijn lijf dus belangrijk is om telkens de RUST en VEILIGHEID te voelen.. dankjewel voor alle tips ???? liefss
04 augustus 2022
Hoi Vonnie, Het ligt zekers niet aan jou. En je bent zeker niet dom dat je terug bent gegaan. Hij heeft vast ook zijn lieve kanten en jou liefde gegeven en dan is het vrij normaal dat je de schuld bij je zelf zoekt, dat deed ik ook. Maar gelukkig ben je er nu achter dat het hij een probleem heeft en niet jij. Ik kan er ook niet met mensen over praten want ze snappen het niet. Zolang ze het zelf niet mee hebben gemaakt kunnen ze makkelijk oordelen. Dit heeft tijd nodig en zal een plekje moeten krijgen. Ik zelf ben nu twee jaar verder en kan nu pas zeggen dat ik kleine stapjes vooruit ga. Maar het blijft knagen en weet dat ik door moet. Hulp heb ik ook overal gezocht maar helaas nam niemand mij serieus. Mijn vertrouwen in instanties heb ik inmiddels verloren. Heel veel sterkte Liefs puck
04 augustus 2022

Als antwoord op door 0313b0946c174e…

Wat verdrietig dat je niet de goede hulp hebt gekregen die je op dat moment nodig had! Hoe doe jij het dan verwerken? Heb je mensen die naar je willen luisteren? Hope sooo liefde
04 augustus 2022
Hoi Vonnie, Vermoedelijk zijn veel therapeuten deze maand nog op vakantie. Ben bang dat je bij anderen ook tegen de vakantiedeur aanloopt ?. Hier praten of met een goede vriendin of vriend is ook een vorm van therapie. Praten helpt en het geeft een gevoel van steun. Belangrijk is dat je gehoord wordt zonder dat er direct een oordeel geveld wordt. Helaas (of gelukkig??) heb ik die ervaring. Dacht bij iemand terecht te kunnen met (een gedeelte) van mijn traumatische ervaringen. Dat kwam als een kanonskogel terug. Want zo was de redenatie : " jij hebt zelf die keuze gemaakt voor die relatie en je werk, nu niet komen piepen". Overigens weet ik een goede therapeut maar dat is in het noorden van Nederland. Geen idee welke provincie je woont maar stel je woont in Zeeland...... Best een beetje ver dan?. Groetjes, Arnold
04 augustus 2022

Als antwoord op door 7e4ff368322d43…

Oeffff dat is een klap in je gezicht dan hè als iemand zo hard oordeelt! De therapeute waar ik op wacht zit in bergen (aan zee) ik wacht nog maar even denk ik…… en idd om hier te horen dat ik niet dom ben is heel fijn ? door te schrijven ( praten ) kom je een beetje uit je eigen gedachte cirkel! Hoe gaat het nu met jou?
04 augustus 2022
Dankjewel ? mijn huisarts vind dat ik zelf een therapeut moet zoeken. Dat heb ik gedaan en zij is op vakantie. Mocht je een goede therapeut weten hoor ik dat graag ☺️
04 augustus 2022
Hoi Vonnie, Liefdesverdriet zal wellicht een rol kunnen spelen maar dan wel een minimale bijrol. Wij mensen zijn van nature negatief ingesteld. Wij zien eerder onze mindere kanten. En toch heeft elk mens dingen gedaan in het leven waar zij of hij trots op mag zijn. Schrijf maar eens al je positieve zaken op, waar je trots op bent. Waarschijnlijk red je het niet met 1 a4tje?. En ja, het is in Nederland lang wachten op hulp. Het is niet zo dat het slecht geregeld is. Het is meer dat er gewoonweg niet genoeg adequaat geschoolde therapeuten zijn. Trauma hulpverlening is een specifiek vak wat niet voor iedereen weggelegd is. Met warme groet, Arnold
04 augustus 2022
Hoi Vonnie, Laat èèn ding duidelijk zijn: jij bent niet dom en derhalve hoef jij je ook niet zo te voelen! Wat je is overkomen is ronduit verschrikkelijk. Ikzelf heb ook het nodige meegemaakt maar ik kan mij nauwelijks voorstellen hoe het is om 6 weken door een rietje te eten. Feitelijk geef je het antwoord zelf al. Je voelt geen of weinig liefde voor jezelf. Als een ander je dan liefde geeft, ongeacht op welke wijze, dan verlang je naar dat gevoel terug. Daar zit dan, naar mijn bescheiden mening, de reden van 3 jaar in overlevingsmodus kunnen zitten. Op basis van je verhaal denk ik dat jij niet alleen dit vreselijke trauma moet verwerken met ondersteuning van een professionele therapeut maar ook met ondersteuning weer moet leren houden van jezelf. Wens je veel kracht en sterkte toe. Warme groet, Arnold
04 augustus 2022

Als antwoord op door 7e4ff368322d43…

Dankjewel Arnold voor je lieve woorden. ? ik wacht inderdaad op hulp.. wat ik trouwens slecht geregeld vind in Nederland. Mijn huisarts zegt dat ik gewoon liefdesverdriet heb. Misschien toch tijd voor een huisarts ook.