Nog niet zo lang geleden leerde ik Antoni kennen via Tinder. Hij was heel geinteresseerd en wou alleen iets serieus. Eindelijk, dacht ik, een man die serieuze intenties heeft. Ondertussen ben ik al bijna 7 jaar alleen en verder dan een paar maanden daten is het nooit meer gekomen.

We spraken over van alles en nog wat... Hij was kapitein op een groot schip en kwam uit Polen, maar woonde in Rotterdam vertelde hij.

Op een avond appte hij dat het schip kapot was. Er was noodweer geweest en een onderdeel van het schip was kapot gegaan. Ook was er een gewonde. Contact met de buitenwereld kon hij niet meer krijgen dus hij vroeg mij om een mailtje op te stellen voor het bedrijf dat die onderdelen kon leveren. Geen probleem. Antoni typte een mailtje zodat ik die over kon typen. 

Het bedrijf reageerde met een vraag welk onderdeel hij nodig had en of Antoni een keuze wilde maken uit de lijst die zij stuurde. Ik maakte screenshots en stuurde alles door. 

Er moest betaald worden voordat ze de onderdelen konden gaan brengen. Antoni probeerde het geld over te maken, maar dat lukte niet en dus vroeg Antoni of ik geld wilde overmaken van zijn rekening naar die van het bedrijf. Ik kreeg inlog gegevens en probeerde het geld over te maken. Dit lukte niet. Antoni voerde de spanning op want ze zouden zogenaamd in een gebied liggen waar het onveilig was en het ging slecht met zijn gewonde medewerker. 

Zijn account zag er normaal uit en ik probeerde geld over te maken. Ik kreeg foutmeldingen dus mailde het bedrijf. Er zou een verbindingsprobleem zijn en ze vroegen of ik met bitcoins kon betalen. Antoni had zijn kaart niet bij zich en vroeg of ik kon betalen. Hij zou mij begeleiden in het proces om via bitcoins te betalen. Dat had ik nog nooit gedaan. Maar er moest betaald worden met een creditcard, maar die heb ik niet. 

Of ik dan direct naar de eerder gemailde bankgegevens wilde overmaken. Dat deed ik, en zo verdween de eerste 3500 euro. Ik vroeg of ik dan ook datzelfde bedrag van zijn rekening naar de mijne mocht overmaken en deed dat na goedkeuring. Daarna moesten we wachten op bevestiging van het bedrijf. In de tussentijd vroeg Antoni leuke dingen te vertellen omdat hij zo enorm gestrest was. Het was al laat op de avond en ik was zelf ook behoorlijk moe....

Er kwam mail van het bedrijf, de betaling was niet binnen aangezien ze nog steeds problemen hadden met hun bankaccount. Ik kon het overgemaakte bedrag niet meer terugroepen, maar zij beloofd het direct weer terug te storten als het bij hen binnen kwam.  Zij gaven mij nieuwe gegevens waar ik nogmaals 3500 euro naar over kon maken. Alleen lukte dat niet, aangezien ik een dagelijks limiet op mijn bankrekening heb. Ik kon nog 1500 overmaken. Het aanpassen van mn dagelijkse limiet zou pas over 4 uren ingaan. Dus stelde Antoni voor om te vragen of het oke was om nu 1500 over de maken en de resterende 2000 morgenochtend. 

Ik was er ondertussen helemaal klaar mee. De stres zat me zeer hoog en ik was moe.Maar Antoni klaagde vooral over zijn situatie. Dat hij nooit had gedacht zo'n dag als deze mee te maken en dat hij een knuffel nodig had. 

Het bedrijf ging akkoord (verrassend he?) Zij bevestigde de betaling en zeiden in 90 minuten bij het schip te kunnen zijn. 

De volgende ochtend maakte ik de andere 2000 over en mailde het bedrijf. En vroeg of ik dan ook nogmaals 3500 mocht overmaken van Antoni's account naar de mijne. Ik mocht er 4000 van maken, wat ik niet accepteerde. 

Die avond erop, begon het liedje weer van voor af aan. Het nieuwe onderdeel had een ander onderdeel beschadigd aangezien deze niet goed was bevestigd....Weer stelde hij een email op en stuurde ik het naar het bedrijf.  Dit keer kreeg ik een mail met maar liefst een bedrag van 8700 euro dat betaald moest worden, voordat ze het nieuwe onderdeel konden brengen. 

Weer probeerde ik eerst het geld van Antoni´s bank over te maken en stuurde ik bij elke stap een screenshot. Antoni zei dat ik het verkeerd deed en voerde de druk behoorlijk op omdat ik het iban nummer niet goed zou hebben getypt. Toen de transactie eindelijk lukte, zei hij dat het naar het verkeerde rekeningnummer was gestuurd en was heel boos! Ik kreeg voice memo´s met dat hij nu 6000 euro kwijt zou zijn.

Maar ik heb het bedrijf gemaild met het bewijs van het overboeken. Maar die zeiden dat het vanaf Antoni´s bank 4 dagen zou duren voordat het geld op hun rekening zou staan en daar konden ze niet op wachten. Dus......Of ik het geld dan wou voorschieten.

Zoveel geld had ik niet. Ik ben alles gaan checken. Antoni´s naam, het bedrijf, maar alles zag er legitiem uit. Wel vroeg ik Antoni hoe ik zeker kon weten dat ik het geld terug zou krijgen. Waarom hij zijn crewmembers niet kon vragen e.d. Maar hij gaf mij een heel slecht gevoel dat ik deze vragen stelde. Dus maakte ik die avond alsnog 3000 euro over, pastte weer mijn daglimiet aan en zette een wekker om na 4 uren, nog eens 1000 euro over te kunnen maken, dit met toestemming van het bedrijf. Antoni zou zelf het openstaande bedrag voldoen als hij weer aan land was. Want meer geld had ik niet op mijn spaar rekening.

Weer mocht ik geld van zijn rekening naar de mijne overmaken. 

De volgende dag had ik gemiste oproepen van Antoni. En appjes waarom ik niet reageerde. Ik werd wat pissig daarvan, we zijn geen getrouwd stel dacht ik nog! 

Ik begon te vragen naar bewijs dat hij echt Antoni Theo was, want ik begon heel erg te twijfelen. 

Dat nam hij mij niet in dank af. Hij vond het raar en stom. Wat mij nog meer deed twijfelen. Ik belde mijn bank en vertelde dit verhaal. De jongeman die ik sprak was super vriendelijk, maar zei dat hij wel dacht dat ik was opgelicht en verbond mij door naar de fraudeafdeling, waar een hele aardige dame zijn vermoedens bevestigde.....FUCK!!!!!!!

Ik confronteerde Antoni ermee en hij zou mijn bank aanklagen. Ook het bedrijf stuurde al gauw een mailtje omdat mijn bank geld probeerde terug te krijgen. Hoe ik dit durfde te doen, dat zij een degelijk bedrijf waren met een websitelink dat ook zij, mijn bank zouden aanklagen. 

Antoni stuurde nog zijn Instagram account en zijn huidige live locatie, die wel echt midden in zee was. Ik twijfelde nog steeds, ik wilde het niet geloven. Hij had een tattoo van een anker op zijn arm en best wat comments bij zijn foto´s.

Maar toen ik boze appjes van hem kreeg omdat ik niet meer reageerde en hij heel sneu aan het doen was, waarom ik hem dit aandeed bijvoorbeeld heb ik hem geblokkeerd. 

Ik sprak erover met diverse mensen en hoorde dat het een veel voorkomend iets is. Ik had er werkelijk geen idee van. Ik heb geen t.v. en lees bewust heel minimaal het nieuws. Ik zocht dingen op over datingfraude en kwam zo achter het echte profiel van de makers van de foto´s die hij gebruikte op Tinder en naar mij stuurde. Wat een rare wereld!!Ik keek de docu Tinder Swindler op Netflix en begreep die dames wel. Die gast hadden ze nog live ontmoet en zo. Ik ben gewoon zo dom dat ik iemand die ik nog nooit ontmoet heb te vertrouwen met al mijn spaargeld.

Want 14000 euro is alles wat ik had. Daar heb ik 15 jaar heel hard voor gespaard aangezien ik een uitkering krijg wegens leukemie. Ik ben zo zuinig dat ik eigenlijk nooit iets koop. Ik spaarde voor mijn pensioen, want dat bouw je niet op als je een uitkering krijg. En  opeens is alles weg! En het geld is nog niet eens het ergste, het is maar geld. Maar ik voel me echt zo in en in dom!!!!

Zeker toen ik afgelopen week aangifte deed bij de politie en het hele verhaal moest vertellen. Hoeveel rode vlaggen heeft een mens nodig? Hoe naief kan je zijn? Ik dacht in het begin zelf om op Instagram meer te gaan delen over mijn Tinderavonturen toen Antoni mijn 500 euro extra wou laten overmaken. Er heeft vast nog nooit iemand geld verdiend met Tinder... De Ironie!!

Ik slaap al nachten slecht en kom heel moeilijk in slaap. Elke keer hetzelfde bandje dat wordt afgespeeld in mijn hoofd. Had ik maar dit of dat, waarom geloofde ik hem? Ik heb last van huilbuien. 

Ik heb een gofundme pagina geopend. En mijn verhaal op social media gedeeld. Maar als ik dan zie dat 250 mensen mijn verhaal gezien hebben en ik maar van 5 mensen iets hoor...dan vind ik dat misschien nog wel het aller pijnlijst. Vinden ze mij ook dom? Vinden ze dat het mijn eigen schuld is? 

Ik word er echt gek van!