Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Gegroomed

14 maart 2022 4 Weergaven Openbaar

Maaike2003

Ik was 14 toen ik begon te praten met een jongen via Instagram. Het begon al snel seksueel te worden. Hij heeft mij zo gemanipuleerd dat ik verliefd werd. Ik wist dat ie dit met meerdere meiden deed maar dat maakte me niks uit, zolang hij me maar aandacht bleef geven. Na 2,5 jaar begon ik in te zien dat hij sketchy was en dat dit niet okay was. Ik had toen al nudes gestuurd en hij wist alles over mij. Ik heb hem geblokkeerd op m'n 17de en mijn ouders alles verteld. Vorige maand kreeg ik een berichtje van een van "zijn meiden". Ze vertelde me dat hij een catfish was. Dat ie niet was wie hij zei dat ie was. Ze gaf me z'n Facebook door. Ik vond 't schokkend maar het deed op dat moment niet veel met mij. Later die dag dm'de ze me dat het een groep mannen was die achter dat account zaten. Dat ze allemaal rond de 20 waren. Toen sloeg de bom in. Ik heb er tot de dag van vandaag last van. Ik kan niks seksueels aangaan met wie dan ook. Ik raak altijd in paniek. Ik praat gelukkig met 2 meiden die ook met "die jongen" hebben gepraat. We kunnen goed bij elkaar te recht. Maar ik denk dan soms. Ik ben gegroomed. Ik ben seksueel misbruikt. Ik was 14. Waarom zou een volwassen iemand iets seksueels aan gaan met een 14 jarige? Ik voel me ziek. Ik voelde me niet goed genoeg om een account aan te maken hier, want mensen hebben veel ergere dingen meegemaakt. Maar na aandringen van een van die meiden heb ik toch besloten om mijn verhaal te doen. Ik weet niet of iemand dit leest. Maar het voelt goed om 't te vertellen.

Bezig met laden...

6 Reacties

15 maart 2022 (bewerkt)

Hey Maaike2003,
Ik snap heel goed de schaamte voor wat er is gebeurd, maar je hoeft jezelf helemaal niets kwalijk te nemen of jezelf te verwijten. Dit zijn professionals en weten heel goed misbruik te maken. Wel fijn dat je ouders er goed op reageren. Ook begrijpelijk dat je er niet graag over praat, maar ik vind dat je al dappere stappen hebt gezet. Doe wat goed voelt voor jou en waar jij behoefte aan hebt!
Ja je kan je aanmelden voor lotgenoten die bij elkaar komen, maar ik denk dat je ook kunt aangeven in de mail dat je dan liever niet telefonisch contact wil. Het uitgangspunt is ook: Hulp op het moment dat jij dat wil en op de manier die bij je past.

15 maart 2022 (bewerkt)

Hey Maaike2003, Je kan altijd aangifte doen van een strafbaar feit, ook al komt iemand uit het buitenland. Maar ik ben bang dat het vervolgen van deze persoon lastiger zal zijn. Daarom snap ik je afweging ook echt wel. Ik heb destijds dezelfde afwegingen gemaakt. Goed om te horen dat je in gesprek bent met een therapeut. Het belangrijkste is dat jij je goed voelt bij je therapeut, het is niet altijd vanzelfsprekend dat deze persoon de juiste is. Ook hier spreek ik uit eigen ervaring. Doe vooral wat goed voelt voor jou en wat je behoeften zijn. Je kan altijd eens contact opnemen met iemand van Slachtofferhulp om te informeren? Je bent tot niets verplicht. Je mag jezelf juist de aandacht geven. Het gaat om wat JIJ voelt en wat het met je doet! Niemand anders kan bepalen of je overdrijft of niet! Lief dat je ouders je zo goed steunen, maar mag ik vragen waarom je je ouders niet te veel laten blijken dat je er last van hebt? (Je hoeft dat natuurlijk niet te zeggen als je dat niet wil hoor). Kijk anders even op de site hier over victim blaming? Misschien dat het je ook een beetje steun kan geven? Ik vind je in ieder geval heel dapper!

Maaike2003

15 maart 2022

Ik schaam me voor wat er is gebeurd. Mijn moeder zei altijd: mensen die naaktfoto's sturen zijn heel erg onzeker, je moet het nooit doen. En het klopt een klein beetje. Ik deed het om complimentjes te krijgen. Het koste me veel moeite om ze alles te vertellen. Ze reageerde er wel goed op. Maar ik praat er gewoon niet graag over. Puur omdat ik het beschamend vind dat ik naaktfoto's heb gestuurd naar een "wildvreemde man". Ik heb ze niet verteld dat ik op deze website zit. Of dat ik nog met die meiden praat.

Ik zag wat over lotgenoten die bij elkaar komen? Bij mij in de buurt is er ook een locatie zie ik. Maar ze nemen telefonisch contact met je op om alles door te bespreken. Ik wil liever niet gebeld worden. Kan ik dat aangeven?

15 maart 2022 (bewerkt)

Hey Maaike, wat vreselijk wat je hebt meegemaakt. Maar wat dapper dat je je verhaal wilt delen, dat is ook al een hele stap. Wat fijn dat je het met vriendinnen kan bespreken en ik hoop ook dat je steun krijgt van je ouders. Wat je/jullie is overkomen is natuurlijk harstikke strafbaar. Je zou kunnen overwegen om hier aangifte van te doen? Maar ik kan ook wel voorstellen dat het misschien een te grote stap is? Misschien dat je inderdaad een afspraak kan maken met iemand van Slachtofferhulp om samen te kijken naar wat het beste voor jou is en wat je zou kunnen doen. Sommige dingen kun en hoef je niet alleen te doen. Ik zou niet te lang wachten met het zoeken naar professionele hulpverlening. Ik weet uit eigen ervaring dat je een langere weg is om te herstellen als je heel lang wacht of misschien wegstopt. Hou je taai! Je bent sterker dan je denkt!

Maaike2003

15 maart 2022

Hoi Laura, het probleem is: Hij komt uit Engeland. Ik kan geen aangifte doen tegen iemand uit 't buitenland toch? En ik weet ook niet of ik dat wil, ik ben bang dat ik het voor mezelf alleen maar erger maak. Want de daders worden weinig veroordeeld. Ik heb een therapeut die ik hierover ook vertel. Is een professional van slachtuffer hulp heel anders? Want ik overweeg het. Maar ik wil niet te veel aandacht op mezelf geven, ik wil niet laten blijken aan mijn ouders dat ik er veel last van heb. Ookal steunen ze me zo goed. Ik voel vaak alsof ik het overdrijf. Dat ik niet zo dramatisch moet doen want 't was alleen maar online. Maar ik kijk wel even naar wat informatie over professionele hulp. Bedankt voor je reactie.

Anton

14 maart 2022

Zeker Maaike, we lezen je verhaal en reageren op wat je schrijft. Op de eerste plaats goed dat je er over schrijft en het goed voelt om het te vertellen. Goed ook dat je een paar vriendinnen hebt aar je er mee over kunt sparren.
“Het is als een bom ingeslagen” schrijf je. Ja dat klopt als een bom die ook heel lang kan nawerken. Dit raak je niet zomaar kwijt en het kan ook je verdere jonge leven nadelig beïnvloeden.
Er zijn goede professionele hulpverleners. Ik stel voor dat je , eventueel samen met je vriendinnen, een afspraak te maken met een medewerker van slachtofferhulp om samen te bekijken wat jullie nu het beste kunnen doen. Hoe eerder hoe beter. Mijn ervaring is dat wachten het alleen maar erger maakt .