Vorige week sprak ik mijn coach. Hij kent van mijn verhaal over datingfraude. Naar aanleiding van een gesprek met zijn moeder die zei dat datingfraude waarschijnlijk veel ingewikkelder lag dan de media het doet voorkomen vroeg hij, min of meer recht op de vrouw af, "als je die verhalen hoort wat denk je dan, wat doet het je?"
Ik gaf aan dat ik de documentaire van de Tinder Swindler nog niet had gezien maar dat ik van de week wel al kookte van woede toen een DJ van Radio 2 zei ' ik vond dat ene meisje wel een beetje naïef'.

Dit weekend heb ik de veel besproken documentaire gekeken. Zo een ander verhaal als het mijne maar ook zoveel overeenkomsten. Ik vond het heftig om te kijken en veel herinneringen uit mijn eigen verhaal kwamen weer boven.

Deze man bestaat echt, deze man heeft zijn rijkdom laten zien, alle mensen om hem heen bestaan. Deze man liet merken dat hij om de andere persoon gaf. Of dat nu echt was of niet...
Een totaal andere dimensie van datingfraude.

Hoezo naïef? Hoezo dom? Hoezo oordelen... Ja het was misschien niet handig om een creditcard op jou naam te laten gebruiken of geld te lenen aan een goede vriend. Maar naïef.

Nee mevrouw de DJ niet naïef, niet dom. Gewoon erin geluisd door een crimineel.

Mijn lieve vriend, die samen met mij de documentaire keek, zag aan me dat het me raakte. Hij kent mijn verhaal en vindt mij enorm moedig dat ik mijn ervaring gebruik om anderen te steunen. En dat ik daarnaast zoveel mogelijk bekendheid wil geven aan datingfraude.
En daar houd ik me aan vast. Aan mensen die mij steunen in mijn strijd en mij niet veroordelen voor wat mij is overkomen.