Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van geweld

Wel of niet aangifte doen van huiselijk geweld?

Wel of niet aangifte doen van huiselijk geweld? Dat kan een behoorlijk lastige afweging zijn. Misschien ben je bang voor de dader, schaam je je of heb je last van een schuldgevoel. Toch kan aangifte doen belangrijk zijn om huiselijk geweld een halt toe te roepen. Op onze website helpen we slachtoffers bij de beslissing om wel of niet aangifte te doen. Of om bijvoorbeeld er voor te kiezen om alleen een melding te maken.
Heb je baat gehad bij deze hulp op onze website? Of heb je tips voor andere slachtoffers die tegen deze beslissing aanlopen?

Bezig met laden...

5 Reacties *

04 november 2019
Beste Vlinder, Je hebt de eerste stap al genomen, erg moedig van je! Als ik je verhaal lees ben ik bang dat dit niet gaat blijven bij een melding. Behalve dat je jezelf in bescherming moet nemen, neem je ook je zoon in bescherming door melding te maken. Dit is nou niet echt een fijne omgeving voor hem om in op te groeien en zou hij juist rust en ruimte moeten hebben om lekker puber te zijn, ipv opkomen voor zijn moeder tegenover zijn vader. Ik begrijp dat je niet meer kan, je op bent, dat je bang bent... juist daarom is het zó belangrijk om nu een keer voor jezelf en je zoon te kiezen en voor jezelf op te komen. Vraag desnoods telefonisch hulp bij Slachtofferhulp over hoe hier mee om t gaan of dit aan te pakken. Want in angst leven meid.... dat is niet de bedoeling van het leven. Ook jij en je zoon hebben recht op een gelukkig leven. Ik kan je niet vertellen dat je bij hem weg moet gaan, dat is en blijft jou keuze. Maar maak alsjeblieft de keuze waar jij en je zoon gelukkig van worden, de rust krijgen en een veilige omgeving mee creëren. Liefs, Yvonne
02 november 2019
Ik zit er nu middenin. Vandaag een melding gedaan, durf geen aangifte te doen maar heb mezelf beloofd dat als ik weer slaag krijg of wanneer ik weer door mijn man wordt bedreigd, ik 112 bel. Vanochtend ging het weer om niets. Vanmiddag is hij boos weggegaan. Om ergens te gaan drinken want dat is mijn schuld dat hij drinkt. Alles is mijn schuld. Ik lok het uit met mijn uitspraken, of omdat ik eten heb besteld voor mijn zoon in de kantine van de voetbal, of omdat ik een parkeerplaats niet optijd zag, of omdat ik een broek aanheb ipv een jurk......alles is een aanleiding voor bedreiging en/of geweld. Onze zoon (14 jaar) stond vandaag voor het eerst op en zei tegen zijn vader: “Mama niet bedreigen anders krijg je met mij te maken.” Dit was voor mij de aanleiding geweest om een melding te maken bij de politie. Ik KAN niet meer. Ik WIL niet meer. Ik ben OP. En ik ben ook heel heel heel erg bang.
30 augustus 2019
Goed verwoord Sunshine77 !
30 augustus 2019
Ik heb zelf aangifte gedaan van huiselijk geweld in 2016. Net zoals Yvonne zegt ; ik ben een voorbeeld voor mijn 2 dochters. Niemand mag een ander ongestraft zulke dingen aan doen. Mijn ex zei altijd ; je pa sloeg je en ik sla je dus zul je het wel verdiend hebben . En ook; jij doet mij pijn met woorden en ik jouw door te slaan dus staan we quit. De aangifte ging me niet zo zeer om de hoogte van de straf maar wel om een punt te maken . En waarom zou je als slachtoffer nog jaren de nasleep er van hebben en moet je jezelf zien terug te vinden en mag de dader ongestoord verder gaan met zijn leven . Altijd aangifte doen !!!. De familie van mijn ex haat mij en zijn woest dat " ik " mijn ex dit allemaal aan heb gedaan. Als mijn kind zijn of haar partner zou mishandelen zou het laatste wat ik zou doen zijn de hand boven mijn kind zijn hoofd houden.. Niemand hoort dit ongestraft te mogen doen !!!
30 mei 2019
Een afweging kan zijn....welk voorbeeld geef ik aan mijn kinderen? Jij bent het voorbeeld voor je kinderen, zoons en dochters. Vertel jij je dochter dat het oké is om je als vrouw/echtgenoot te laten onderdrukken? Te laten mishandelen? En naar je zoon vertel je hoe je niet als man met een vrouw moet omgaan, ook hem vertel je dat je je niet hoeft te laten onderdrukken, mishandeling hoeft te pikken.