Misbruik zoon
Hallo Allemaal,
ik houd mijn verhaal voor nu kort. 2 weken geleden hebben mijn man en ik via iemand anders gehoord dat onze zoon 16 Jr vanaf zijn 12e tot nu in de vakanties wordt misbruikt door een vriend van de familie. We waren kapot, hadden een stuk ongeloof, wisten niet waar te beginnen met hulp.
Nu ben ik hier terecht gekomen voor een stukje herkenning, we zijn bij de huisarts geweest en komt er langzaam hulp.
Vandaag ga ik een 1e gesprek plannen met de politie want dat wilde hij eerst nog niet maar nu zijn we er wel aan toe. Een complicerende factor is dat deze persoon uitgezaaide kanker heeft en we dus normaal mega klaar zouden staan voor deze persoon.
Pff toch nog een lang verhaal...
Bezig met laden...
10 Reacties
Heel veel sterkte de komende weken wat zal het een rollercoaster zijn! De psycholoog zal waarschijnlijk pas mogen starten als de aangiftes rond zijn? Ivm betrouwbaarheid van het onderzoek? Dat hebben ze ons toen verteld. Wat een regeltjes krijg je dan terwijl je eigenlijk hulp wilt en gehoord wilt worden.
Heel veel sterkte!
Wat een moeilijk en herkenbaar verhaal deel je. Heel moedig. En ik herken me enorm in de zoektocht die je hebt. Mijn zoon van 8 vertelde ons afgelopen april dat hij door een neef van 14 al 2,5 jaar wordt misbruikt. Zo ook op onze gezamenlijke vakantie, oud en nieuw etc..
wat een rollercoaster ga je dan in. Zowel gericht als ons kind hoe gaan we ervoor zorgen dat zijn leven onbezorgd en kinds mag worden en lukt dat überhaupt wel weer, maar ook rouw om dat stukje familie waar je nooit van had verwacht dat dit zou gebeuren. Iemand die dit heeft gedaan en zijn en onze familie maar ook onze gezamenlijkheid kapot heeft gemaakt. En daarbij een familie die je ook dit niet gunt met hun zoon.
Heel egoïstisch gedacht voelde ik meteen een verbondenheid uit jou verhaal.
We hebben meteen allerlei instanties gebeld en ingelicht en hulp gevraagd. Echter we kwamen er gelijk achter dat dit heel lastig is. Wachtlijsten die we kregen en een kind wat zoveel hulp nodig heeft maar ook wij als ouders, doen we het goed? Zeggen we de goede dingen? Hoe halen we de pijn weg? Help ons alsjeblieft!!! Na 2 maanden kon de intake plaats vinden. De hulp die we krijgen is fijn. Echter merk ik dat er weinig ervaring is. En dan persoonlijke ervaring en daarbij de erkenning en hulp die je eigenlijk zoekt. Ervaring genoeg met methodes. De politie hebben we gesproken en dat was een fijn gesprek, heel veel ruimte voor ons verhaal en echt gehoord worden. Advies van het CSG voor het boekje dichtbij huis was ook fijn en af en toe een belletje van iemand van het CSG tot de intake ook.
We hebben besloten om een melding te maken en geen aangifte te doen. Dit omdat de dader een minderjarige is, zijn familie het serieus oppakt en hij behandeling krijgt en we verwachten dat een rechter ook niet meer als dat kan beslissen, hierdoor beide families de impact van een rechtszaak bespaard blijft. Maar wat voelt het dubbel allemaal.
Heel verhaal sorry, maar weet dat je verhaal herkend wordt. En hoe jammer het is dat dit vaker gebeurd, hoe fijn het kan zijn dat je er niet alleen in bent om hierdoor heen te komen.
Liefs,
Ik webs jou, je zoon, je gezin en ook je familie heel veel sterkte toe.
Allereerst wil ik zeggen dat ik het dapper vindt dat je je verhaal deelt. Ben ook blij om te lezen dat de hulp gestart is. Weet als moeder van een misbruikte kind precies wat jullie nu doormaken. Mijn zoon was 6 jaar toen hij door zijn vader is misbruikt en heeft daar door PTSS ontwikkeld en worsteld er nog steeds mee hij is inmiddels 24 jaar. Therapie en emdr hebben hen enorm geholpen en natuurlijk de steun van mij en vrienden om hem heen. Het feit dat diegene die de misbruik bij jou zoon heeft gepleegd ernstig ziek is, maar dat mag niet de reden zijn dat hij weg komt met dit strafbare feit. Hij heeft jou zoon voor zijn leven getekend. Ik hoop dat jullie alle hulp krijgen die nodig is om dit een plekje te kunnen geven.
Wat goed dat je hier bent gekomen voor wat herkenning. Het is vreselijk wat jullie kind en gezin is overkomen. Als ouder sta je machteloos als je dit hoort. Ineens staat de tijd stil terwijl de wereld om je heen door stormt.
Zo te lezen is er al goede hulp in gang gezet, wat ontzettend goed dat jullie dit zo snel hebben opgepakt.
Zoals hierboven al gezegd, zorg ook voor juiste hulpverlening voor jullie als ouders zijnde. Jullie zijn een hele belangrijke schakel voor de verwerking in dit proces van jullie kind.
Een spannende (en heftige) tijd voor jullie. Naar de politie gaan is heel goed maar kan wat overweldigend zijn. Maar het is goed om het te doen. Want ookal heeft de dader kanker het zal nooit rechtvaardigen wat hij jullie kind heeft aangedaan. Dat is verschrikkelijk.
Het boek hierboven benoemd is echt heel verhelderend. Een ‘fijn’ boek om te lezen.
Ik wens jullie heel veel sterkte in deze heftige tijd. Ik ben ouder van een zoontje wie misbruikt is dus weet een beetje hoe machteloos en radeloos je je kunt voelen.
Wat een schokkend verhaal, goed dat de hulpverlening op gang gaat komen. Triest voor de dader, dat hij is getroffen door uitgezaaide kanker, maar dat ontslaat hem niet van zijn verantwoordelijkheid voor zijn daden. Ik begrijp dat er wisselende emoties hierbij spelen. Jouw zoon staat op de eerste plaats en met goede psychologishe begeleiding en mogelijk EMDR, afhankelijk van de bevindingen van de psycholoog hoop ik dat de schade te ondervangen is.
Sterkte voor jullie met de keuzes die op jullie pad komen.
Lenaco
Daarentegen ook de vraag. Hebben jullie professionele hulp voor jullie zelf ook?
Want net wat je daar schrijft. Complicerende factor.... al van dit soort zaken gaan meespelen waardoor je als een speelbal bijna alle kanten op geslingerd wordt.
Primair wil je er voor je kind zijn en dit kan beter als jijzelf ook een bepaalde rust hebt gevonden rondom je gedachten.
Je verhaal is hier nooit te lang. Liever dat je hier teveel plaatst dan te weinig.
Je zoekt herkenning. Helaas kan ik die als ouder niet bieden. Wel als slachtoffer en als ondersteuner van meerdere slachtoffers.
De tip die ik je zou willen geven ook.
Iva bicanic - dicht bij huis
Boek van oprichtster van stichting seksueel geweld. Staan heel veel verhalen in en uitleg over hoe alle trajecten lopen enzo. Velen zeggen dat ze dit boek graag in het begin hadden willen lezen.
Net de mentor van onze andere zoon ingelicht. Straks nog de politie bellen.