2 keer aangereden in 2 maanden

Goedenavond,

Ik ben de afgelopen 2 maanden 2 keer aangereden door een auto als fietser.

Daarvoor was ik een mazzelaar die nog nooit in het ziekenhuis had gelegen of de eerste hulp had bezocht.

Het eerste ongeval vond in juli plaats op een regenachtige dag.

Ik was er zelf schuld aan. Ik fietste met mijn paraplu in mijn hand toen mijn voet van mijn pedaal gleed. Ik viel toen naar voren over mijn stuur en schoot uit naar links, net op het moment dat er een auto passeerde. Ik ben toen op mijn hoofd terecht gekomen en kan me weinig herinneren van het ongeluk omdat ik een hersenschudding had. Met name dat geheugenverlies heeft een impact op me gemaakt om het een plekje te kunnen geven. Ik kan het niet anders omschrijven dan als een eenzame verwarrende gebeurtenis.

Vanaf september was ik volledig hersteld en weer volledig aan het werk.

Maar het noodlot sloeg toe 2 weken geleden toen ik op een rotonde overfietste, waar ik voorrang had, en omver werd gereden door een automobilist die met een behoorlijke snelheid aan kwam rijden en niet op de weg lette.

Ik zag het in mijn ooghoeken gebeuren, en hoopte hem nog voorbij te zijn met een keer extra trappen.

Dit maal vloog ik over de grond maar was ik gelukkig wel bij bewustzijn.

Mijn gezicht geschaafd over het asfalt probeerde ik snel van de grond op te krabbelen. Helaas met een gescheurd ooglid dit maal. De automobilist rende naar me toe en bekende zijn schuld en spijt.

Er waren meerdere getuigen ter plaatse die bevestigde dat de man veel te hard reed en me had moeten kunnen zien.

Dit maal kon ik me gelukkig wel alles herinneren, de goede zorg van politie, getuigen, de ambulance broeders. Verpleegkundigen etc.

En ik dacht ‘traumatisch als het is, dit is wel minder ingrijpend als de vorige keer’

Dat gezegd was de impact op mijn vertrouwen en zelfverzekerdheid flink aangedaan. Maar ik dacht het wel te boven te komen.

Maar de angsten nemen nu met de dag toe.Ik durf niet meer te fietsen en loop nu.

De afgelopen 2 dagen heb ik 2 maal meegemaakt dat ik aangesproken werd wanneer ik naar mijn werk liep.

1 keer door een automobilist die haar raampje open draaide en zei ‘ik heb je gezien hoor, loop maar’

En de 2e keer was toen ik overstak op de rotonde, precies daar waar ik aangereden ben.Note bene door een oudere dame op een elektrische fiets.

Ik verstijf van angst wanneer ik moet oversteken en wacht het liefst tot er niemand meer is.

Ik ben het type het glas is halfvol.Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik me nu gebroken voel.

Ik zie een gezicht in de spiegel wat me niet vertrouwd is.

Een lelijk litteken en een dikke wang waar een bloedstolsel in zit wat zich langzaam zou moeten laten verdwijnen.

Hoe nu verder?