Hoi, 

Ik ben nieuw hier, dus ik zal mijn verhaal delen. Ik heb vorige week iets meegemaakt en ik weet niet zeker hoe ik me erover moet voelen en of ik dit wel echt verkrachting of seksueel misbruik kan noemen. Zeker als ik de verhalen van andere meisjes of jongens lees, denk ik altijd maar dat ik mezelf niet moet aanstellen.  Maar toch heb ik er heel veel last van en ik moet mijn verhaal even kwijt. Alvast een waarschuwing, het is erg gedetailleerd. Het zit zo: 

Ik ben afgelopen week naar mijn vriend gegaan om met hem af te spreken. Nadat het heel knuffelig werd, hebben we besloten seks te hebben, dit helemaal vrijwillig. We hebben dit ook vaker gedaan, dus niks nieuws. Maar na een tijdje was ik al een aantal keer gekomen en ik riep: ik kan echt niet meer. Nadat ik flauw was gevallen, werd ik wakker en merkte ik dat mn vriend me nog aan het vingeren was en ik trok me dus gauw weg. Ik draaide me om en begon vol te huilen, want hij was doorgegaan, zelfs nadat ik zei dat ik niet meer wilde én flauw was gevallen.  Ofja, flauw gevallen, meer een soort van neergestort. Toen ik eenmaal huilend aan de kant lag, vond hij het nodig om verder te masturberen tot hij klaar kwam en hij kwam op mij. Ik kon niks, ik kon alleen maar huilen en ik haatte hem en mezelf.

Nu is het zo dat hij er onmiddelijk extreem veel spijt van had en hij echt heel boos was op zichzelf. Dat heeft hij nu nog steeds.  En ik ben ook heel erg boos op hem, het vertrouwen is weg en ik haat mijn eigen lichaam. Alleen, ik hou van hem, ik zou hem nooit kwijt willen en ik weet dat hij het niet per se zo bedoeld heeft. En nog weet ik niet wat ik moet doen.