Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

Eindeloze gedachtes

Hoi groep,

Eerder heb ik mijn verhaal al eens gedaan, maar het verhaal komt er op neer dat ik ben verkracht toen ik met een man mee naar huis ben gegaan. Ik had meerdere keren ‘nee’ gezegd maar op het moment dat ik daar lag bevroor ik en kon hij gewoon zijn gang gaan.

Ik kan prima over de situatie nadenken en het doet mij niet zoveel dankzij de EMDR die ik heb gehad. Dus dat heb ik op zich verwerkt, maar ik denk er gewoon altijd over na. En dan denk ik na over de situatie toen, hoe mijn verwerkingsproces verliep en hoe mijn toekomst eruit kan komen te zien. De gedachtegang is ook altijd wel hetzelfde, dus je zou denken dat je er uiteindelijk over uit gedacht bent, maar ik blijf er maar over nadenken. Ik merk dat ik er niet heel emotioneel van word, maar het is gewoon heel vermoeiend om er altijd maar mee bezig te zijn in mijn hoofd. Doordat ik zo vermoeid erdoor raak is het net alsof ik leef in een waas, niets komt echt binnen ofzo. Herkennen mensen zich hierin? En/of heeft iemand tips om het rustiger te krijgen in mijn hoofd? En weet iemand of het ook minder gaat worden?

Bezig met laden...

11 Reacties *

24 februari 2021
Hoi Seashine, ik ervaar precies hetzelfde... erg lastig omdat ik er zelf ook mee worstel en nu in mijn EMDR traject zit. Bij mij helpt het soms om het van me af te schrijven im gedichten. Maar ook niet altijd, dus dat is wellicht geen oplossing. Ik weet dat je er wel therapieën voor hebt, veel meer dan enkel EMDR. Ik heb alles de afgelopen 15 jaar ‘gewoon’ weggestopt en dacht dat het wel over zou gaan als ik zoveel mogelijk werkte, sportte, met vriendinnen iets deed en mijn leven zo vol mogelijk plande. Echter was ik er nog wel erg vaak mee bezig. Dus wat dat betreft geen echte oplossingen of tips. Wel het advies om er iets mee te doen, anders kan het je echt kapot gaan maken. Heel veel succes en ik ben benieuwd wat jou helpt. Liefs Lola
24 februari 2021

Als antwoord op door 617f9c16688c45…

Lola, ik hoop zo dat jij hier uit komt!
24 februari 2021

Als antwoord op door 617f9c16688c45…

Dankjewel! Ik merk dat mijn gedachten opschrijven wel helpt om wat rustig te blijven, maar ook lang niet altijd. Ik ga even op zoek naar therapieën ervoor! En ik heb ook dat ik graag veel bezig ben zodat ik er niet over na hoef te denken, maar ik ben bang dat ik het dan nog steeds niet verwerk ofzo. Maar ik ga er zeker werk van maken! Bedankt!
24 februari 2021

Als antwoord op door 617f9c16688c45…

[~2430]Ik zit ook met dat dillema, maar mijn therapeut zegt: In kleine stapjes doseren. Ik ben namelijk aan het hertraumatiseren
24 februari 2021

Als antwoord op door 617f9c16688c45…

[~2430] Dingen doen die je echt voeden. Vandaag ga ik bv weer naar auarelleerles. Je bronnen aanboren en laten stromen. Fris helder water weet je!
24 februari 2021

Als antwoord op door 617f9c16688c45…

[~2430] Dan kun je weer even verder en je creert een basis, een echt fundament vanuit je een leven kunt opbouwen, Ja het was een hel, maar die hel daar wil ik niet meer in leven!
23 februari 2021
Ik ben in traumatherapie en ervaar Somatic Experiencing. Dat helpt heel geleidelijk om er echt van los te komen, een heel lange weg hoor
23 februari 2021

Als antwoord op door 3b579fc12b2045…

Ik heb het even opgezocht, maar Somatic Experiencing klinkt wel als een goede methode om van dit soort dingen af te komen. Ik zal me er nog wat meer in verdiepen. Bedankt!
23 februari 2021
Hoi Seashine Ik herken je verhaal. Het heeft heel lang geduurd voordat ik mijn gedachtes kon verzetten. Ik heb veel therapie gehad, langzaam werd ik rustiger in mijn hoofd. Mede doordat ik werk kreeg wat ik echt leuk vond. Langzaam kon ik me van mijn gedachtes bevrijden door steeds meer te gaan leven. Hierdoor kreeg ik ook ruimte om over andere dingen na te denken. Soms keren de gedachtes weer terug, het is nooit echt weg, maar het is leefbaar geworden. Sterkte!
23 februari 2021

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Dankjewel! Fijn dat het beter gaat! Dit geeft me wat meer hoop. Ik heb vooral nu met deze lockdown dat ik veel te veel tijd heb om ook hierover na te denken. Ik ben een poging aan het doen om meer leuke dingen te doen enzo, maar het is toch lastig nu. Ik hoop dat het snel weer allemaal wat beter wordt zodat ik ook goede ervaringen op kan doen. Dankjewel!
23 februari 2021

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

[~2430] Het is ook een rot tijd die corona periode! Heel veel sterkte!