Ik heb  3 weken terug een ongeluk gehad op de snelweg. Ik had m’n hond in de achterbak zitten, en we stopten voor een opkomende file en hadden de alarmlichten aangezet. Ik zag in m’n spiegel dat iemand achter me ons niet zag, en toen is er vol met 100/120 op ons ingereden. We stonden zo goed als stil en net iets uitgeweken omdat ik het aan zag komen. Resultaat: 4/5 rondjes gedraaid, hond uit de auto gevlogen het water in, en uiteindelijk tot stilstand gekomen door het aantrekken van de handrem. Nog geen meter voor het diepe water. We zijn meegenomen door de ambulance, zonder dat iemand ook maar wist of m’n hond nog leefde of waar hij was. Hij werd later gelukkig gevonden door de politie langs de snelweg en is naar huis gebracht. Je kunt je voorstellen dat mijn energieke herder, een trauma heeft voor het leven en niet meer zo energiek is als eerst. Ik heb nog veel last van het ongeluk. Ik heb natuurlijk pijn en lichamelijke klachten, maar ik merk dat het mentaal echt slecht gaat. Ik heb nu 2 keer weer in de auto gezeten, maar ik blijf kijken wat er achter me zit, ik schrik van alles, en het is me geen een keer gelukt om zonder huilen de auto uit te komen. Het maakt gewoon niet uit hoe goed je zelf oplet of rijd, als een ander niet uitkijkt krijg je zo een ongeluk. Ik mag sowieso van geluk spreken dat ik het nog kan navertellen. Ik ben op een wachtlijst geplaatst voor een psycholoog, maar ik ben bang dat de angst in het verkeer niet minder gaat worden. Iemand ervaring hier mee?