Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor verkeersslachtoffers

Ongeval door Black out

Afgelopen woensdag heb ik een flinke aaanrijding gehad door eigen schuld. Waarschijnlijk ben ik verblind door zonlicht en heb een blackout gehad, ik mis gewoon een stukje van het gebeuren.Behalve enorme materiële schade kwam degene die ik aangeraden had er met een licht gekneusdepols vanaf, Ikzelf heb een zwaar gekneusde knie en een scheurtje in een rib. Min schuldgevoel ie enorm en ik ben erg bang om auto te rijden. Ik heb niet aaangeboren hersenletsel en weet niet of ik nogen veilig auto kan rijden. Is er iemand die ooktober zoiets heeft meegemaakt ?

Bezig met laden...

3 Reacties

30 juni 2024
Lieve Muriel, Jeetje wat heftig om te lezen. Ik kan mij heel goed voorstellen dat je een schuldgevoel hebt. Maar je hebt dit niet met opzet gedaan. Ik hoop dat je dat gevoel snel een plekje kan geven. Ik heb niet hetzelfde meegemaakt, maar nadat mijn man overleden was durfde ik ook even de auto niet in. Zelf heb ik EMDR-therapie gevolgd voor enkele momenten. Ook heb ik mijn oude rij-instructeur toen een berichtje gestuurd. Ik wilde het eerst zelf proberen, maar als ik die angst zo erg zou houden dan was ik van plan om bij hem weer een paar lessen te doen. Gewoon om weer wat meer zelfvertrouwen te hebben. Het is uiteindelijk niet nodig geweest, maar misschien dat jou zoiets wel kan helpen? Ik rijd inmiddels weer overal naar toe, wel vind ik grote steden of plekken die ik niet ken soms nog wat spannend. Ik probeer dan in de auto tegen mezelf te zeggen dat ik het kan en rustig te blijven. En als er iemand met mij mee rijdt, dan vraag ik of hij/zij mee kan kijken met waar ik precies heen moet rijden. Heel dapper dat je je verhaal deelt! Ik hoop dat je snel wat angsten kwijt kan raken. Heel veel liefs!
07 juli 2024
Dank je wel Shyla voor je reactie. Nu na anderhalveweek valt het nog erg tegen, vooral de hoofdpijn en de vermoeidheid uitgeput eigenlijk knie gaat maar langzaam vooruit en mijn ribben ook. Ik heb al wel in mijn ( kleine) auto gereden en dat was oké. Naast in man zitten in de auto gaat ook iets beter, ik ben minder angstig. Het zal wel meer tijd en geduld kosten denk ik.
07 juli 2024
Lieve Muriel, Wat goed om te horen dat je weer gereden hebt! Dat zijn de eerste enorme stappen! Ook dat je minder angstig bent. Dat het qua herstel nog tegenvalt snap ik heel goed. Ik denk dat je vooral niet te veel van jezelf moet vragen lichamelijk gezien (en dat is onwijs moeilijk!!) Het kost inderdaad heel veel tijd en geduld. Maar de eerste stappen zijn gezet! Mag je trots op zijn :) Liefs Shyla