De feestdagen als jonge weduwe
Momenteel gaan we alweer richting de feestdagen, en voor sommigen is dit erg confronterend, waaronder voor mij. Mijn zoontje van 3,5 is gisteren begonnen met het kijken naar het Sinterklaasjournaal. Op zulke momenten slaat de eenzaamheid bij mij toe. Los van het feit dat 5 december pakjesavond is, is het ook de geboortedag van mijn overleden man. Hier staan mijn zoontje en ik uiteraard bij stil. Wat gezellige en knusse winteravonden zouden moeten zijn, is voor ons weer een moment waarop wij een heel belangrijk persoon missen. Met de Kerstdagen is het fijn om met familie te zijn, maar ook daar missen wij iemand die veel voor ons betekent.
Zelf vind ik het lastig dat ik bij al deze leuke dingen – bedrijfsuitjes, feestdagen – de enige (jonge) weduwe ben. Zo gaan we met mijn werk elk jaar op een Kerstuitje, en dat is inclusief partner. Jullie begrijpen vast dat dit voor mij toch confronterend is. Ik ben niet de enige vrijgezel, maar wel de enige weduwe, en dat voelt toch anders.
Hebben jullie er ook last van dat deze dagen naderen? Dat het kouder wordt buiten en je niemand hebt om lekker tegenaan te kruipen? Of het gemis van de glimlach van je kind bij het zetten van een schoen of bij de cadeautjes onder de Kerstboom?
Liefs van mij
7 Reacties
Iets war verlaten reactie.
Herken het gevoel wel aardig. Niet helemaal als dat ik echt vrouw heb verloren. Maar in verleden wel een vriendin, verkering die zomaar plots weg viel.
Snap ieder gevoel is anders. En een man waar je al langer samen mee bent is echt wel even anders.
De gezelligheid en samenzijn de warmte en liefde die je ziet met feestdagen heeft mij ook lang geprikkeld als, dat wil ik ook.
Zit nu zelf ook met gemis. Heb wel een vriendin, die ik alleen in weekend zag. Echter we zitten allebij met botbreuken thuis.
Ikzelf sinds 26 okt 2023 met een gebroken knieschijf. Zij in februari met een gebroken borst werfel.
Heb er sindsdien ook amper nog gezien. Reizen met ov was lang pijnlijk en niet haalbaar.
Kan je gevoel daarom helemaal snappen. Het blijft een rottijd om dpor te komen. Het zal tijd kosten om het een plekje te geven. En je zoontje zal het op ten duur ook wel begrijpen.
Hou je goed. Jullie komen er wel doorheen.
Groetjes adje.
Ik denk dat je dit nooit echt een plekje kan geven, maar je leert er mee leven. Een nieuw leven!
Die eenzaamheid is een gevoel, want ik kan me voorstellen dat je op zulke momenten je ook enorm eenzaam voelt ik gezelschappen. Daar ontbreekt het jouw niet aan, maar wel aan het gevoel dat het zo anders had kunnen zijn,
als ........
Mijn hartsvriendin is 18 jaar terug op 14 december overleden, dus ik weet een heel klein iniemienie beetje hoe alleen je je tijdens de feestdagen kan voelen. Maar bij mij is dat over gegaan en ik kan me voorstellen dat als het je partner is, dat dat heel anders is.
Wens jouw heel veel kracht de komende periode.
Liefs Nel
De eenzaamheid in groepen is vaak echt enorm. Ook al ben ik vaak omringd door zoveel lieve mensen, het went helaas niet!
Die eenzaamheid is een gevoel, want ik kan me voorstellen dat je op zulke momenten je ook enorm eenzaam voelt ik gezelschappen. Daar ontbreekt het jouw niet aan, maar wel aan het gevoel dat het zo anders had kunnen zijn,
als ........
Mijn hartsvriendin is 18 jaar terug op 14 december overleden, dus ik weet hoe alleen je je tijdens de feestdagen kan voelen. Maar bij mij is dat over gegaan en ik kan me voorstellen dat als het je partner is, dat dat heel anders is.
Wens jouw heel veel kracht de komende periode.
Liefs Nel
Ja dit is heel herkenbaar. Niet omdat ik weduwe ben, maar wel het gemis heb om tegen iemand aan te kruipen.
Hoeveel pijn moet dit doen voor jou en jouw zoontje (ik weet niet of hij het al echt beseft) dat jouw man en zijn vader er niet meer is. Zeker als dan ook 5 december normaal een dubbele feestdag zou moeten zijn.
Ik merk zelf, richting de feestdagen, dat ik niet meer dat heb sinds het ongeluk als wat ik eerst had: de voortuin helemaal in feeststemming, het huis helemaal aangekleed. Nu (omdat ik inmiddels oma ben geworden) gewoon (nog) niet dat gevoel hebben wat ik altijd wel had.
Ik wens je ontzettend veel sterkte toe deze komende tijd.
Misschien heb je iets aan dit gedicht:
Omdat er liefde is
Bestaat er geen voorbij
In alle eeuwigheid
Ben jij.
Liefs XOX Chantalle
Ik was altijd helemaal van de Kerst! Kocht voor iedereen cadeautjes. Ik leefde echt naar de feestdagen toe. En nu niet meer… ik doe nog wel dingen hoor, maar alles voelt incompleet, eenzaam en alleen…