Angst voor verkeer
Nu twee weken geleden ben ik tijdens een wandeling aangereden door een bestelbusje. Ik heb geluk gehad! (Al heeft heeft dat een poos niet zo gevoeld..) Ik heb niets gebroken, wel heb ik gekneusde ribben en heup.. Ik merk echter dat ik nog steeds angst heb in het verkeer. Ik wandel heel erg graag en ging voor het ongeluk ook elke dag een stuk wandelen. Maar nu doe ik het minder graag omdat ik gauw schrik van auto's. Is het gewoon een kwestie van blijven doen? Ik heb de eerste week ontkent dat het best ernstig is wat er gebeurd is. Ik begin steeds meer te begrijpen dat het niet niets was en dat ik mijzelf tijd moet geven om te herstellen. Lichamelijk, maar ook mentaal. Ik weet niet zo goed wat ik met deze post wil. Mijn ervaring delen denk ik. Misschien heeft iemand een goed advies voor mij.
3 Reacties
Ik snap heel goed dat je nu angstig bent wat overigens erg normaal is.
Misschien is het een optie om samen met je partner, familie of een kennis te gaan wandelen.
Probeer eerst aan de binnenkant te gaan lopen dus langs de huizen of bosjes.
Bouw dit langzaam op en hopelijk zal de angst in verloop van tijd minder worden.
Ik wens je heel veel beterschap en sterkterkte met alles.
Met vriendelijke groet,
Antje ?
Ik herken heel erg wat jij schrijft. Je hebt geluk gehad en dat hoor je misschien ook van veel mensen uit je omgeving, maar voor jezelf voelt het niet zo. In de eerste weken ben je misschien ook meer bezig met je lichamelijke herstel en komt de mentale klap pas later. Heftig voor je wat er is gebeurd! Ik ben zes maanden geleden ook aangereden, toen ik op de fiets zat. Ik herken je angst voor het verkeer heel goed, bij mij zat dat hem vooral in het auto rijden en fietsen. Mijn tip is dat je gewoon moet blijven wandelen. Als je dit niet doet kan je er een angst voor op gaan bouwen en dit wordt (denk ik) steeds lastiger om aan te gaan. Veel sterkte de komende tijd!
Ik denk de gevoelens die je hebt heel normaal zijn. Zoals je zelf zegt is het niet niks wat er gebeurd is. Het is logisch dat dit effect op je heeft. Zelf heb ik ook een tijdje angst gehad voor het verkeer, in mijn geval vooral voor de snelweg. Ik was bang dat het me nog een keer zou overkomen. Mij heeft het geholpen om het gewoon te blijven doen; de angst verdween steeds meer naar de achtergrond. Ook probeerde ik te relativeren. Ja het kan je nog een keer overkomen, dat is zo. Maar de rest van je leven binnen zitten is ook niks. Probeer je te focussen op het wandelen zelf en de dingen waar je van geniet. Hopelijk verdwijnt de angst dan ook bij jou naar de achtergrond. Heel veel sterkte en succes!
Groetjes Bloempje