Als zomervreugde omslaat in verdriet
De zomer voelt vaak licht en zorgeloos: lekker weer, vakantie, festivals, dagjes uit. Maar juist in deze periode gebeuren er helaas ook veel verkeersongevallen. Drukte op de weg, vermoeidheid, afleiding, alcoholgebruik – het kan allemaal in één seconde misgaan.
Voor sommigen van ons in deze groep is de zomer niet meer wat het was. Misschien roept het herinneringen op aan dat ene moment dat alles veranderde. Misschien is het juist nu extra moeilijk omdat de rest van de wereld doorgaat en “zomervreugde” voelt, terwijl jij worstelt met de nasleep van een ongeluk.
- Hoe beleef jij de zomer na wat je is overkomen?
- Zijn er momenten waarop je steun vond, of juist miste?
- Heb je tips voor anderen in deze groep om de zomermaanden iets dragelijker te maken?
Voel je vrij om je verhaal of een klein stukje ervan te delen. Soms helpt het al om even te weten dat je niet alleen bent.
Liefs, Lindsay
Bezig met laden...
4 Reacties
De zomer roept voor mij het gemis van door het rulle zand lopen op.
Iets wat ik na mijn ongeval niet meer kan.
Maakt dat ik ook geen strandwandelingen in het harde zand kan maken, je moet immers altijd eerst door het losse zand heen ...............
Trouwens op blote voeten lopen .......... ook zo een, die niet meer kan.
Maar ach, gelukkig blijven er nog genoeg andere leuke dingen over. Zo geniet ik nu bv van mijn nieuwe balkon.
Liefs Nel
Toch mooi om te lezen dat je toch nog iets van berusting voelt. Kan me goed voorstellen dat het zwaar moet zijn als de uitkomst tegenvalt, omdat je een bepaalde verwachting had.
We leren leven met verdriet, staan er bij stil, gaan om met de emotie en gaan weer door. Het is vallen en opstaan, een wilde achtbaanrit.
Knap hoe jullie het doen, daar mag je trots op zijn!
Liefs, Lindsay
dank je wel.