Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor verkeersslachtoffers

Aangereden, bestuurder ontkent...

Hallo lotgenoten, 

Vandaag precies 8 weken geleden ben ik op mijn fiets aangereden door een keurig nette oudere meneer in een stevige BMW. 

Los van het ongeluk en de lijst fysieke breuken, scheuringen en kneuzingen, worstel ik met het verwerken van zijn houding. 

Hij reed eerst door, stapte toen uit, kwam naar me toe, en zei alleen maar: "Je viel zèlf he? Ik heb je niet geraakt!" Vervolgens reed hij langzaam weg. Omstanders hebben hem tegen gehouden en hij is toen nog een keer naar me toegekomen en zei tegen elke getuige - later ook tegen politie - precies dat zinnetje. "Hij had me niét aangereden, ik viel zelf." Toen hij hoorde dat hulpdiensten gebeld werden (ik had aan beide kanten van mijn lijf breuken en kneuzingen, door de klap tegen de grill, mijn salto over de motorkap, en mijn smak op het fietspad) vond hij dat dit nergens voor nodig was, en wilde hij me met een paar mensen "Gewoon overeind trekken, niets aan de hand." 

Politie erbij, getuigen gehoord, het hele proces. En ja, zijn aansprakelijkheidsverzekering gaat, na inmenging van een advocaat namens mij, uiteindelijk kosten vergoeden. Maar met de officiële opmerking dat meneer blijft ontkennen, en een daadwerkelijke aanrijding niet bewezen is. 

Ik begrijp echt de juridische regels. En ik begrijp dat sommige mensen gewend zijn de zaken naar hun hand te zetten, liegend en/of hun kop in het zand stekend. Maar ik heb zo ongelooflijk veel woede in mijn lijf en voel me zó machteloos. Hoeveel mensen me ook aangeven hoe belachelijk zijn verhaal is, ik blijf continu het gevoel houden dat ik moet bewijzen dat ik niet zelf onderuit ging, maar met een klap die ik elke dag herbeleef en voel, toch echt ben aangereden. Als ik was gevallen voor/onder zijn dikke auto dan was ik er niet eens meer geweest... 

Ik ga met een psycholoog in het revalidatiecentrum kijken of EMDR de oplossing kan zijn, of wellicht iets anders. Ik wil mijn nachtrust terug en de onrust kwijt, zodat ik me 100% op mijn herstel kan focussen... 

Heeft iemand toevallig, naast gesprekken en EMDR, nog tips? 

Alvast hartelijk dank.

Bezig met laden...

10 Reacties *

20 maart 2024

Doe iets om te ontspannen, zoals een boek lezen of naar muziek luisteren, om van de rusteloosheid af te komen.

07 maart 2024

Afgezien van therapiesessies en EMDR, zou een tip voor het omgaan met de nasleep van het ongeval het beoefenen van mindfulness en ontspanningstechnieken kunnen zijn. Deelnemen aan activiteiten zoals yoga, meditatie of diepe ademhalingsoefeningen kan helpen stress, angst en woede onder controle te houden en emotionele genezing te bevorderen.

05 februari 2024

Ja ik herken het verhaal. De meneer die mij aanreed, een tikkie achter mijn fiets en toen viel ik. En de mevrouw achter die meneer zei, hij heeft u niet geraakt. En toch heeft hij mij wel geraakt, want zijn nummerbord lag eraf. Ik heb bijna 2 jaar een wondje achter me been gehad. En zijn verzekering was zeer attent en hebben mij goed geholpen.

Het beste advies wat ik je mee kan geven, is veel erover praten en dan kun je het langzaam maar zeker een plekje geven. Het is mij ook gelukt. Soms durf ik zelf niet meer te fietsen maar ik vind fietsen te leuk dus doe het graag.
Veel sterkte ermee en ik hoop dat je je snel prettig voelt.
Groetjes van Laraatje

03 februari 2024

Geloof me, je kan iemand anders niet veranderen. Degene die je overhoop heeft gereden leeft in z'n eigen wereld en is misschien zelfs overtuigd van z'n onschuld. Je doet er niets aan.

Let op, met een beetje pech ben je nog wel even bezig met je herstel. Daar heb je al je energie voor nodig en je hebt alleen invloed op jezelf. Besteed je beperkte hoeveelheid energie aan dingen die je iets goed brengen en ook alleen daaraan.

Concentreer je op jezelf, op je herstel. Zodra je fysiek, mentaal en energetisch opkrabbelt ga je los op een bokszak en ram je er uit wat dan nog overblijft aan boosheid. Beter dat dan wegstoppen. Maar voor nu: aandacht voor je herstelproces.

03 februari 2024

Als antwoord op door 3bcd156849474e…

Dankjewel Maick,

Zover ben ik inmiddels ook. Het kost allemaal even tijd om in te zinken, maar ik kan het wat beter loslaten nu.

Mijn herstel gaat voor en boven alles 👊🏽

24 januari 2024

Hoi Monique,

Wat een vreselijke gebeurtenis, ik begrijp ook heel goed je frustratie. Ik heb zelf bijna een jaar geleden een auto ongeluk gehad, van achteren aangereden op de snelweg en ook hij ontkende het en maakte er een ander verhaal van. Bij mij was er ook een politierapport en toch bleef die volhouden dat die niet fout zat. Naast het fysieke letsel heb ik mentaal enorm geworsteld met het gevoel van onrecht en onmacht. Voor mijn omgeving was het soms moeilijk te begrijpen waarom ik zo boos was, wat ik weer niet begreep. EMDR en de gesprekken met de psycholoog hebben mij enorm geholpen om de beladenheid van het ongeluk en de nasleep te verwerken. Het lezen van ervaringen van anderen heeft me ook geholpen, helaas gebeurt het volgens mij best veel dat mensen ontkennen dat ze fout zijn en door die verhalen voelde ik me toch minder alleen. Tijd helpt ook, omdat je weer positieve dingen meemaakt maar ook omdat mijn letselschade traject inmiddels is afgerond waardoor het op die manier ook ‘afgesloten’ is. Wat mij ook nog heeft geholpen is de gedachte dat ik niet deze gebeurtenis mijn leven verder negatief wil laten bepalen, maar die gedachte omarmen en naar leven heeft ook even geduurd. Dus al met al focus op de dingen waar je invloed op hebt en geef het de tijd om alles te verwerken. Veel sterkte!

24 januari 2024

Als antwoord op door fdace0a5d59a43…

Dankjewel Dylan. Het is voor de omgeving inderdaad niet altijd te begrijpen, dus ik ben blij dat ik hier mensen tref die het zo herkennen. Veel dank voor je verhaal. Ik weet dat ik ooit op dat punt kom dat het niet meer overheerst, maar zal het nog "even" tijd geven 😉.
Hartelijke groet,
Monique

24 januari 2024

U kunt naar de rechter voor de vraag wie aansprakelijk is en om de hoogte van de schadevergoeding vast te laten stellen.

24 januari 2024

Hallo Monique, wat erg om dit verhaal te lezen. Ik heb helaas in 2022 iets soortgelijks meegemaakt. Aanrijding door iemand die door rood reed en het vervolgens ontkende. Ik kan jouw woede en frustratie dus heel goed begrijpen. Na 3 maanden ook met behulp van een advocaat heeft de aanrijder uiteindelijk wel toe gegeven. Ik denk dat EMDR nog te vroeg is om goed effect te hebben. Ik heb ongeveer een jaar later EMDR therapie gevolgd omdat (ook door onder andere de ontkenning) ik post traumatische stress heb opgelopen. Dat heeft mij uiteindelijk heel erg geholpen. Ik zou doorzetten om je gelijk te halen met hulp van je advocaat. Ik wens je veel sterkte en liefde in deze lastige tijd. Ik snap de woede maar maak jezelf niet te druk, je hebt veel belangrijkere dingen aan je hoofd💓 een heel goed herstel gewenst. Liefs, Anne

24 januari 2024

Als antwoord op door acbf396d4ea240…

Dankjewel Anne! Heel fijn om de herkenning en je advies te lezen. Hopelijk gaat het met jou nu goed 🙏🏽💚