Opzoek naar (h)erkenning? - Podcast ‘Zij is van mij’ van Saskia Belleman
Enige tijd geleden sprak Saskia Belleman (rechtbankverslaggever van de Telegraaf) bij Renze over femicide en haar podcast 'Zij is van mij'. Hier heeft zij begin maart 2024 op de dag van de Vrouw ook aandacht aan besteed bij Op1. Zij sprak toen ook met een nabestaande van een slachtoffer van femicide.
Ik heb alle 8 afleveringen van de podcast geluisterd en ik moet zeggen dat het mij geholpen heeft in de zoektocht naar erkenning. Misschien dat het jullie ook helpt in het zoeken naar antwoorden.
Saskia spreekt met nabestaanden, een slachtoffer, de politie, het OM, een strafrechter, strafrecht advocaten (waaronder Richard Korver) en een forensisch psycholoog over de aanpak en het voorkomen van femicide (vrouwenmoord). Zo gaan ze na wat voor typen stalkers er zijn, maar ook wat er na een aangifte gebeurt. Mijn ervaring bij de politie is namelijk dat ze van 1 type stalker uitgaan (de stalker die na het stopgesprek stopt) en hier hun aanpak op baseren. Er zijn echter meerdere typen stalkers, waaronder ook stalkers die na een stopgesprek juist doorgaan. Dit vraagt vanuit de politie een andere aanpak!
Uit de podcast komt verder naar voren dat de dood van Humeyra aanleiding was om onderzoek te doen naar de aanpak van stalking. Hieruit kwam naar voren dat zowel de politie als Justitie fouten hebben gemaakt en de zaak niet serieus genoeg namen en dit bij meerdere zaken waarbij dodelijke slachtoffers zijn gevallen het geval was. Waarom wordt er bijvoorbeeld veel aandacht besteed aan het voorkomen van een liquidatie dan aan het voorkomen van femicide (terwijl er meer dodelijke slachtoffers vallen bij het laatste geval).
Nog steeds gebeurt het dat de politie aangiftes van stalking niet serieus genoeg neemt en dat voornamelijk vrouwen als 'hysterisch' worden gezien. Het is niet dat de politie niet wil, maar het is onwetendheid wat nog veel erger is. Ook het feit dat stalking voornamelijk in de relationele sfeer plaatsvindt, is vaak voor de politie een reden om te denken dat het "allemaal wel mee zal vallen".
Conclusie van de podcast is dat er nog steeds te weinig gebeurt in de aanpak van stalking en dat er al tijdens de opleiding van de politie aandacht moet zijn voor dit onderwerp, dat is nu niet het geval. Er zou binnen de politie een speciaal team moeten zijn die zich richt op stalkingszaken. Dit moeten mensen zijn die hier kennis over hebben en ook preventief moeten gaan handelen. Daarnaast missen veel belangrijke vragen in het SASH-formulier (risicotaxatie formulier bij stalking), zoals 'Wat is het motief van de stalker?', omdat dit ook veelzeggend is over het vervolg. En tot slot hebben ze het over de straffen voor stalking. Stalking is namelijk al een losstaand misdrijf, maar de politie onderneemt vaak pas actie als er daarnaast ook nog sprake is van bedreiging, het toebrengen van ernstig letsel of moord.
Het is de moeite waard om de podcasts te luisteren. Er zal nu een wetsvoorstel gedaan worden bij de Tweede Kamer. Op basis daarvan zal er nog een bonusaflevering komen.
2 Reacties
Dank voor je reactie.
Dat wat jij schrijft klopt, maar ga dit maar aan de politie uitleggen. Want zelfs als er volgens het wetboek sprake is van Stalking doen ze moeilijk over het doen van aangifte, terwijl dat mijn recht als slachtoffer is. Er wordt gewacht tot er nog een strafbaar feit bij komt (bedreiging, mishandeling, toebrengen van zwaar letsel, poging doodslag of moord). Het is een feit dat de politie wacht tot het echt misgaat.
Er wordt ook geen actie ondernomen om het stalken te stoppen. Het is enkel symptoom bestrijden wat ze doen en degene (waar ze het meeste invloed op hebben) zoveel mogelijk aan het werk zetten. Daarmee bereiken ze het tegenovergestelde: Dat het stalken juist doorgaat en dit NIET stopt.
Het is vast goed bedoeld en misschien voor anderen handig om te weten, maar de informatie die u hier deelt, is voor mij mosterd na de maaltijd en irrelevant, gezien u op mijn bericht reageert.
Denkt u dat ik me niet ingelezen heb voordat ik überhaupt een melding bij de politie deed? Ik weet wat mijn rechten zijn en welke stappen de politie te nemen heeft en die hebben ze bij mij niet allemaal genomen, wat wel had gemoeten!
Jullie falen allemaal als het gaat om waar jullie voor staan. Het interesseert mij namelijk niet zoveel dat jullie middels aangiftes aan jullie statistieken komen. Dat is MIJN doel van aangifte doen namelijk niet!
Het doen van aangifte is de politie LETTERLIJK vragen om onderzoek te doen en niet om deze in de kast te bewaren, zodat jullie weten wat er waar gebeurt.
Verder heeft het weinig zin om met uw vinger naar een andere instantie te wijzen. Uit onderzoek is al gebleken dat jullie vreselijk tekort schieten in de samenwerking met elkaar en het erkennen van fouten.
Dus ik denk dat u persoonlijk op de verkeerde plek zit. Ga uw collega’s maar informeren over de loketten en de Treiteraanpak.