Oog in oog met mijn dader: de keer dat de rollen omdraaiden

Oog in oog met de dader:

Op 20 september 2023, terwijl ik nietsvermoedend een pizzeria binnenliep, stuitte ik oog in oog met degene die mijn leven voorgoed heeft veranderd – mijn voormalige mentor. De man tegen wie ik aangifte heb gedaan. Hij zag mij, en zonder enige vorm van schaamte, stapte hij op me af. Maar dit was niet om excuses aan te bieden of om verantwoording af te leggen. Nee, hij beschuldigde mij van het verspreiden van “roddels” over hem op een school waar ik al zes jaar van weg ben. Hij stond daar met zijn zoon, hen samen lachend, in wat voor hen een ongemakkelijke situatie leek, maar voor mij voelde het als een slechte grap.

Ik was verbaasd en schrok van zijn beschuldigingen, vooral omdat hij in mijn gezicht begon te schreeuwen dat ik roddels verspreidde. Ik had nooit verwacht dat hij zo’n beschuldiging zou uiten, en ik voelde een scherpe wrevel opkomen. Maar in plaats van me te laten meeslepen door zijn aanval, grijnsde ik alleen maar en zei serieus en kalm: “Ja, dat is jouw probleem.” Het voelde bevrijdend om zo kalm te blijven en het voor mezelf op te nemen. Hij was degene die schreeuwde, terwijl ik rustig mijn grond hield. Hij liep vervolgens naar de deur en zat samen met zijn zoon grijnzend over mij te praten, ik deed of ik t niet hoorde. Het moment dat ik naar buiten liep keek ik hem aan en begon te lachen. Ik zei tegen hem “ ja lach maar” waarop hij antwoordde “ je moet je bek houden” ik voelde hoge irritaties, adrenaline en spanning maar ik besloot om door te lopen.

Wat hij niet wist, is dat ik inmiddels niet meer het meisje van toen ben. Hij dacht dat hij met zijn manipulaties en dreigementen nog iets bij me kon bereiken, maar hij vergist zich. Ik keek hem recht in de ogen en liet duidelijk merken dat zijn woorden mij niet meer raken. Wat hij deed, was zijn uiterste best om de controle te herwinnen door te dreigen met de politie: “Als je niet stopt, ga ik naar de politie.” Het was ironisch, want het was juist hij die mijn leven had beschadigd.

Na deze ontmoeting heb ik hem volledig geconfronteerd. Ik liet hem weten dat ik door zijn manipulaties heen kijk en dat ik niet langer in zijn dreigementen trap. Ik herinnerde hem eraan wat hij mij heeft aangedaan, zonder dat hij enige smoesjes kon verzinnen om zichzelf uit deze situatie te praten. Het voelde goed om te laten zien dat ik niet langer het slachtoffer ben.

Sindsdien is er iets veranderd. De rollen zijn omgedraaid. Als hij me nu ziet, wordt hij rood, draait zich om en loopt zo snel mogelijk weg. Of soms, als hij denkt dat ik het niet zie, speurt hij vanuit zijn auto naar me, bang om een reactie van mij te krijgen. Hij wordt zichtbaar zenuwachtig en onzeker. De blikken die ik hem geef, maken hem ongemakkelijk, en ik kan zien dat hij zich bedreigd voelt. Dit is de man die dacht dat hij onbereikbaar en onaantastbaar was. Hij is niet meer degene die de macht heeft. Het is nu mijn beurt om de controle over mijn eigen verhaal en mijn eigen leven te nemen.

Hoewel dit alles me hele nare emoties en gedachtes heeft gegeven, vooral omdat ik tot de dag van vandaag nog veel last heb van wat hij me heeft aangedaan, is er ook iets positiefs uit voortgekomen. Het is bevrijdend om te weten dat ik hem klein heb kunnen krijgen. Hij weet nu dat hij niet met mij kan sollen, en dat voelt krachtig. Het heeft me geholpen om verder te groeien, ook al is het een zwaar proces. Het is een herinnering dat ik sterker ben dan ik ooit had gedacht, en dat ik niet langer zijn slachtoffer ben.