onder ogen komen dader

Hallo Lola

Wat dapper dat je de confrontatie aangaat en goed dat je daarbij ondersteuning hebt, dat is denk ik echt noodzakelijk.
Het is vrij logisch naarmate het dichterbij komt je angstgevoelens, stress toenemen.

Al heel lang geleden heb ik geprobeerd een confrontatie aan te gaan met mijn ouders, helaas hebben zij dit geweigerd, maar wist dit pas toen ze echt niet kwamen opdagen, waar ze zelf hadden aangegeven nadat ik melding had gemaakt bij de politie ze open stonden ervoor.
Aangifte kon niet meer omdat het op een dag na verjaard was.
De begeleiding was toen niet heel erg goed, omdat in de hulpverlening nog te weinig kennis was.

Maar ik herinner me nog heel goed hoe ik me voelde en het dus min of meer kan bevestigen hoe jij je voelt ook vrij normaal is.

Het is goed dat je met degene die je begeleid afspreekt dat je bijvoorbeeld een seintje kan geven als je vast mocht lopen in je emoties, omdat een confrontatie dezelfde reacties kan geven als destijds.
Misschien kan je met haar/hem iets doen of afspreken om in het nu te blijven.
Simpele oefeningen zoals contact maken met de grond onder je voeten, of je handen op je buik houden kunnen daarbij helpen.
Stel jezelf de vraag wat je gerust kan stellen en hoe degene die dit begeleidt je kan ondersteunen, waarin jij ook de regie blijft houden.
Vooral wens ik je ongelooflijk veel sterkte......

Mij situatie is anders dus ik kan je niet helpen daarmee maar ik vind het zo knap dat je de confrontatie aangaat! En ik denk dat het heel normaal is dat er nu veel stress en angst van komt juist omdat je dit gaat doen maar zet door het zal uiteindelijk alleen maar in je voordeel gaan werken qua herstel, hou je taai!! Je kan het ! En weet dat je gesteund wordt in wat je doet xxx