Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

onder ogen komen dader

Hoi lieve lotgenootjes,

Ik ben nieuw hier en wil graag mijn verhaal even delen en wellicht hebben jullie nog tips.

17 jaar geleden ben ik seksueel misbruikt door mijn vertrouwenspersoon/docent op school toen ik 13 jaar was. Dit heeft een aantal maanden geduurd. Uiteraard daarna veel therapie en behandeling gehad.

Doordat ik sinds 3 jaar bezig ben met persoonlijke ontwikkeling kwam dit onverwacht allemaal weer omhoog. Uiteindelijk heb ik middels een tip vanuit mijn coach een traject gestart om mijn misbruiker onder ogen te komen middels een bemiddelaar en hem te kunnen vertellen wat het mij allemaal heeft gedaan. Dit gesprek vind eind deze maand plaats en het begin nu wel echt heel dichtbij te komen. Ik begin vast te lopen, meer angst te krijgen, stress en spanning in mijn hele lijf en mijn hoofd draait overuren. 

Heeft iemand hier in een of andere vorm al ervaring mee? zo ja, hoe was dit voor jou en heb je nog tips?

 

Liefs,

Lola

Bezig met laden...

5 Reacties

11 januari 2025 (bewerkt)
Hallo Lola

Wat dapper dat je de confrontatie aangaat en goed dat je daarbij ondersteuning hebt, dat is denk ik echt noodzakelijk.
Het is vrij logisch naarmate het dichterbij komt je angstgevoelens, stress toenemen.

Al heel lang geleden heb ik geprobeerd een confrontatie aan te gaan met mijn ouders, helaas hebben zij dit geweigerd, maar wist dit pas toen ze echt niet kwamen opdagen, waar ze zelf hadden aangegeven nadat ik melding had gemaakt bij de politie ze open stonden ervoor.
Aangifte kon niet meer omdat het op een dag na verjaard was.
De begeleiding was toen niet heel erg goed, omdat in de hulpverlening nog te weinig kennis was.

Maar ik herinner me nog heel goed hoe ik me voelde en het dus min of meer kan bevestigen hoe jij je voelt ook vrij normaal is.

Het is goed dat je met degene die je begeleid afspreekt dat je bijvoorbeeld een seintje kan geven als je vast mocht lopen in je emoties, omdat een confrontatie dezelfde reacties kan geven als destijds.
Misschien kan je met haar/hem iets doen of afspreken om in het nu te blijven.
Simpele oefeningen zoals contact maken met de grond onder je voeten, of je handen op je buik houden kunnen daarbij helpen.
Stel jezelf de vraag wat je gerust kan stellen en hoe degene die dit begeleidt je kan ondersteunen, waarin jij ook de regie blijft houden.
Vooral wens ik je ongelooflijk veel sterkte......
10 januari 2025
Mij situatie is anders dus ik kan je niet helpen daarmee maar ik vind het zo knap dat je de confrontatie aangaat! En ik denk dat het heel normaal is dat er nu veel stress en angst van komt juist omdat je dit gaat doen maar zet door het zal uiteindelijk alleen maar in je voordeel gaan werken qua herstel, hou je taai!! Je kan het ! En weet dat je gesteund wordt in wat je doet xxx
09 januari 2025
Ik heb het via perspectief herstelbemiddeling geprobeerd, hij weigerde en nu durf ik niet meer.
09 januari 2025
Via hen doe ik het inderdaad ook. Jammer dat hij weigerde bij jou zeg. Dit is wel het minste wat ze kunnen doen, maarja dan moeten ze hun gedrag en de gevolgen ervan onder ogen komen en dat is vaak wel heel spannend. Neemt niet weg dat ik vind dat ze er aan mee zouden moeten werken. jij bent immers slachtoffer en niet hij! Snap ook wel dat je nu niet meer durft..
09 januari 2025
Ja, en het is mijn vader. En ik ben helemaal uit de familie gestoten en in isolement geraakt. Het voelt niet af. Ik word niet meer uitgenodigd bij verjaardagen, hij wel. Ik word gestraft om iets wat hij heeft gedaan .