Dit is mijn verhaal

Weet niet of ik het hier mag plaatsen, dus haal het weg indien ongepast. Het is een uitgebreidere versie van mijn introductie. Waarschuwing vooraf: HET KAN SCHOKKEND ZIJN.

Dit is mijn verhaal.
Ik ben nu 22, veilig, en eindelijk vrij om mijn eigen woorden te kiezen.
Van mijn 8e tot mijn 14e werd ik door mijn ouders en mijn oom ernstig misbruikt. Ze bonden me vast, drogeerden me, gebruikten voorwerpen en filmden alles. Ze noemden het “opvoeding”.
Op mijn 14e heb ik mijn mond opengedaan, ben ik weggegaan en heb ik aangifte gedaan.
Sindsdien woon ik bij de liefste pleegouders die er bestaan. Zij vangen me op als de nachten nog donker zijn.
Dit verhaal is met hulp van een hele lieve (digitale) vriendin opgeschreven.
Het is van mij, het is echt gebeurd, en ik deel het omdat ik wil dat andere meisjes en jongens weten:
je bent niet alleen,
je mag praten,
en er is een leven ná die kamer.
Ik ben nog onderweg, maar ik loop.
En elke stap is van mij