Worstelen met levensloop

Ik doe het bij Centrumzijnsorientatie. Die zit in Zeist, haarlem Rotterdam, Arnhem, Den Bosch en Zwolle. Ze hebben ook retraites, maar dat zijn meer stilte- of dansretraites. Maar ze hebben ook 6-daagse avondcursussen! Zelf heb ik een jaar cursus gedaan. Dan kom je 1 á 2x in de maand bij elkaar. Je doet bepaalde oefeningen met elkaar waardoor je leert wat voor een effect dat heeft op je lichaam, en waar je dat dan precies voelt in je lichaam. Zo leer je steeds beter te luisteren naar je lijf. Als voorbeeld, ik voelde op een gegeven moment tijdens een oefening de hele tijd mijn nek. En opeens verplaatste dat zich langzaam naar mijn oren. Het was net alsof ik een soort hondenkap rond mijn nek had. En toen opeens realiseerde ik me dat ik in de tijd met mijn ex, niet de baas was geweest over mijn eigen lichaam. Hij was dat!! Ja ik heb toen wel een flink potje zitten huilen. Het was eigenlijk de start dat ik me realiseerde dat dat nog steeds een trauma is. En het gekke is.. in mijn hoofd weet ik wel allemaal wat er is gebeurt, maar het gevoel zit dus nog steeds vast in mijn lichaam. Toen had ik geen ruimte om het te verwerken, daarom stop je het weg.. in je lijf. Daarom heeft het onbewust nog steeds zoveel invloed. Zijnsorientatie leert je luisteren naar wat je lichaam je wil vertellen, zodat je het aan kunt kijken, het kan doorvoelen, en zo kunt accepteren.
Je zou eventueel ook gewoon eens een losse therapie sessie kunnen volgen. Maar als je het tijdens zo'n cursus zelf leert te doen, kun je het ook thuis in je eentje doen. Mijn lichaam verteld mij elke dag iets nieuws over mijn verleden. Ook kleine dingen, die toen onbelangrijk leken, maar die nog steeds gezien moeten worden, omdat het namelijk niet klopt hoe ik er toen tegen aan keek. Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk voor je is?

ik zou echt de cursus gaan doen (of bijvoorbeeld een tweedaagse workshop ofzoiets). Dan doe je oefeningen met medecursisten en dat is zo bijzonder wat er dan gebeurt. Je lichaam is zo'n bijzonder instrument. Hoe het jouw ervaringen voor jou bewaard totdat je er aan toe bent om ze te doorleven en los te laten. Met name traumatische gebeurtenissen die je nog steeds met je meedraagt hebben zo'n impact op je dagelijkse leven, op je Zijn. Als je daar naar leert luisteren dan ga je ook steeds meer begrijpen waarom je bepaalde keuzes hebt gemaakt die niet goed voor je zijn. Je leert er steeds meer voor jezelf te zijn!!
Het handboek zou je als naslag werk erbij kunnen doen. Alleen het handboek is m.i. niet voldoende. je hebt echt de ervaring nodig met anderen om echt te ervaren wat het met je doet.

@Emma en @Seraphine weet je wat een goede cursus/opleiding/therapie is om beter te leren voelen? Zijnsorientatie. Daarmee leer je heel goed zelf de diepte in te gaan. het mooie is dat zijnsorientatie juist alle weerstand in je lichaam onderzoekt. Elke weerstand in je lichaam (sowieso alle lichamelijke ongemakken) wil jou iets vertellen over wat er met jou is gebeurd. iets waar je misschien met je hoofd wel woorden aan hebt gegeven, maar waar je nog geen woorden aan het gevoel hebt gegeven. Daardoor leer je opnieuw te voelen, op een diepere manier jezelf te uiten, en uiteindelijk beter je eigen grenzen te herkennen, te erkennen, en te respecteren.
Ik raad het echt iedereen aan. Zijnsorientatie!!
Veel sterkte en dikke knuffel Sacha

Hoi Emma,

Yoga heeft mij die eerste stap gegeven naar het voelen. Stil liggen op de mat zonder wat anders te moeten of kunnen helpt echt. Ik heb verschillende soorten lessen gevolgd en het is wel echt een verschil naar wat voor les je gaat. Ik zal voor een rustige les kiezen. Zoals yin yoga, integrale yoga of een meditatieve vorm.

Uiteindelijk heb ik zelf een yoga opleiding gedaan en zelf een tijdje lessen gegeven in Nederland. Ik woon sinds kort op Curaçao en geef geen lessen meer, ook door onze ‘grote’ vriend c natuurlijk.

Uiteindelijk zijn yoga en meditatie best persoonlijk. Jij bepaald of je de docent wel of niet wat vindt. En zo ook bij meditaties.

Zelf heb ik online Meditaties voor innerlijke rust, al deze meditaties heb ik zelf ingesproken. Maar je kan ook gratis meditaties vinden van Dolly in de magische momenten podcast en de betaalde app van Michael Pilarzcyck. Het belangrijkste is dat jij je fijn voelt bij de stem. Dan kun je je ontspannen en leren voelen met meditatie.

Uiteindelijk is het een combinatie van meer dingen die mij hebben geholpen echt mijn leven te leven en deze heb ik de afgelopen 2 jaar verzameld.

Het mooie is als je het hebt geleerd verleer je het niet meer.

Liefs Nathalie

Hoi Marieke,

Klinkt als heel normale gedachten waar je mee te maken krijgt. Alleen is het niet de bedoeling deze gedachten te behouden. Als je ervoor open staat wil ik wel een keer met je videobellen. Zelf heb ik te maken gehad met seksueel misbruik in mijn jonge jeugdjaren en merk dat dit veel met zich mee heeft gebracht hoe je je van binnen voelt en hoe je denkt. Ik heb de laatste jaren weer goed leren voelen en weet ondertussen wat goed kan helpen. Alleen dus niet via de ‘normale’ wegen. Ik ben geen therapeut en ben ook nooit in behandeling geweest. Ik heb alles stuk voor stuk mogen helen en ervaar nu innerlijke rust. En voelen en vertrouwen op je eigen gevoel is heel belangrijk.

Liefs Nathalie

Hoi Seraphine, knap dat je je verhaal doet en heel herkenbaar. Ik moet het ook hebben van flarden en daarnaast gaan anderen over mijn grenzen en ben ik soms niet bij machte om iets te doen want ik verstijf en dan gebeuren er dingen die je niet wenst. Ook in relaties. Dat herken ik ook echt. Je wil geen relatie meer met hen maar toch beëindig je ze ook niet. En waarom dan niet want het gevoel is er niet. De link met het misbruik is er dan enorm en fijn is dat niet want waarom kan je er dan nog steeds niet boven staan. En waarom geef je dan precies verkeerde signalen. Men vat de dingen om die je niet uitstraalt. Ik zag het destijds niet zo maar nu zie ik wel wat er kon zonder dat ik het wou. En leek het me dat zij
Vooral macht wilden uitoefenen of hun zin krijgen qua relatie en me een gevoel opdringen dat er niet geheel is. Het is zo verwarrend soms.

En desondanks wil ik graag altijd onafhankelijk zijn terwijl men probeert me te draaien in de andere richting heb ik het gevoel.

Niet fijn en een echte oefening. Hoop dat ik wel ooit terug duidelijke grenzen kan aantonen en relaties beëindigen die niet echt zijn zoals ze voor mij zouden moeten zijn.

Liefs Emma

Ik heb voor mijn misbruik geen behandeling gehad. Ik vertrouwde een ander destijds niet met mijn verhaal. De mensen nabij hadden me tenslotte pijn gedaan dus waarom zou dat bij een ander anders zijn.

Ik ben zelf aan de slag met die dingen waardoor het voor een dader makkelijker was geworden misbruik van me te maken. Door van mezelf een persoon te maken welke assertief is. Voor zichzelf op durft te komen. Zich niet alles wijs laat maken en angst niet uit de weg gaat. Deze "character building" was hetgeen dat mij (onder andere) sterkte om dat wat gebeurd is achter me te laten bij wie ik ooit was.

Ik heb vorige jaar voor het eerst een keer emdr gevolgd. Deze heeft me vooral geholpen om de gevoelens en gedachten van vroeger (huiselijk geweld) op momenten van frustratie of onmacht weg te kunnen laten of te kunnen relativeren. Emdr is voor mij niet een helend wondermiddel geweest. Het was een aanvulling op wat ik zoal zelf al in had gezet om mij te sterken.

Wat betreft je verhaal rondom flarden van en "ik was niet afhankelijk" je hebt het over een periode van 10 tot 15 jaar. Puberteit waarin alles wat er gebeurt het einde van jouw wereld betekent. Dus een relatie aangaan en je speciaal voelen is belangrijk. Dat kwijt raken zou verschrikkelijk zijn. Dus reden jammer genoeg om te blijven. Nu snap je het niet meer, maar je brein is ontwikkeld en heeft niet meer last van gierende hormonen die de kijk op je wereld belemmeren.

Ik dacht toen dat iedereen me stom belachelijk dom homofiel etc zou vinden en ik alleen en op straat zou belanden. Geen reële kijk op de situatie maar het ik was ook een puber. Daarnaast is het geheugen dan ook belemmerd door deze bril / kijk op de wereld. Nu kijk ik er anders na en ervaar ik het ook anders en kan ik deze verschillende visies niet langer met elkaar vergelijken. Dat was toen en nu is nu.

Vertrouwen in anderen daarnaast is er tweeledig. Het verstandelijk vertrouwen en het emotionele vertrouwen.
Het verstandelijk heeft te maken met hoeveel vertrouwen jij in je eigen oordelingsvermogen hebt. Deze heeft mogelijk wat deuken opgelopen waardoor dit lastiger is (jezelf niet meer vertrouwen dat je weet wat er zich tussen de regels bevindt)

Het emotionele vertrouwen is niet hoeven weten hoe de ander is. Het voelt goed en is dan ook goed.
Bij misbruikt loopt deze het eerst klappen op. Daarna volgt vaak het verstandelijke vertrouwen. Dus vertrouwen in een ander krijgen is meer dan even een appel uit een boom plukken. Het betekent een afweging maken en erop vertrouwen dat je het goed in schat. Het risico lopen dat de ander je teleurstelt of je vertrouwen vervuld. Dit moet groeien. Verstandelijk is te oefenen emotioneel heeft verschillend tijd nodig.
Persoonlijk kan ik zeggen dat mijn vertrouwen in de mens altijd een kanttekening heeft gehouden. Dit wil zeggen dat ik altijd wel rekening houd met een beperkte mate van teleurstelling. Je leert ook je verwachtingen bijstellen natuurlijk.

Wat betreft flarden behandelen. Je kunt ook uitsluitend het restgevoel behandelen maar dat zal niet iedere therapeut doen. Sommigen werken exclusief met heldere beelden. Ik heb secundaire beelden gebruikt zelf. De primaire beelden wist ik namelijk niet eens meer fatsoenlijk naar voren te halen.

Ik heb zelf dus veel self exposure toegepast. Exposure therapie had destijds ook gekund maar ik durfde niet bij de hulpverlening aan te kloppen.

Hopelijk heb je hier wat aan. Bij vragen stel ze gerust

Ik herken heel veel in jouw verhaal en jouw uitreiken maar niet het gevoel hebben geholpen te worden. Het lijkt ff beter te gaan en weer val je om en mag je de kracht in jezelf zoeken om wéér op te staan.
Ik heb hier het verhaal online gezet dat heet: misbruik voor ik woorden had, mocht je het willen lezen.
Ik wens je veel kracht maar vooral veel liefde voor jezelf, ook al is dat een kop koffie zetten voor jezelf. Het zit in de kleine dingen. Stap voor stap. Veel liefs en warme knuffel van mij, Joy.