Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Schuldgevoel bij aangifte

Hey allemaal,

Misschien is er hier in de groep iemand die mij misschien een beetje moed kan geven? Het is nu bijna zo’n 3 weken geleden dat ik de aangifte heb gedaan. Opzich niet veel meer mee bezig geweest tot vandaag… 

De situatie is erg complex…. Mijn moeder is nog steeds samen met de dader (stiefvader) waar ik aangifte tegen gedaan heb. Doordat de band tussen mij en mijn moeder ook erg is beschadigd, omdat ze niks heeft gedaan 10 jaar geleden en mij nooit hierin heeft gesteund zit ik er wel ergens mee.. voor mijn moeder dat ik de aangifte gedaan heb. Ik weet de aangifte doe je voor jezelf. Maar merk nu erg aan mijn moeder dat ze me nu wel mist… ik heb nu het contact tussen mijn moeder verbroken ivm dat ik elke keer in verwarring kom en erg door haar beinvloed wordt omdat ik het vooral voor mijn moeder vervelend vind..

Mijn moeder staat zegmaar in het midden van de cirkel. Ze weet niet welke kant ze moet kiezen…. Ze probeerd het contact te behouden maar ik wil dit niet.. gister was ik ultra snel mijn hond aan het halen die nu nog tijdelijk bij mijn moeder en de dader zit. Ze zag dit op de video deurbel en weer probeerde ze te bellen…. Heel krom verhaal weer vanuit mij maar wat ik probeer te zeggen is.

Ik ben bang dat ze kapot gaat als ze hoort van de aangifte, ze gaat er natuurlijk achterkomen. Ik weet natuurlijk niet of er wat mee gedaan gaat worden en of hij wordt vervolgd. Maar ondanks dat ik van te voren wist wat de eventuele consequenties kunnen zijn. Begint dit cenario ook erg op de voorgrond te spelen. Is er iemand die mij raad kan geven??

Bezig met laden...

2 Reacties

17 oktober 2022
Hoi Bowie19, Goed dat je, je vragen hier deelt. Ik denk dat je niet schuldig hoeft te voelen. Ik begrijp je twijfels en dat je je zorgen maakt om hoe je moeder gaat reageren. Het advies pieterke om er met een hulpverlener over te praten is zo gek nog niet. Mogelijk dat een hulpverlener je kan helpen. Ik weet ook niet precies wat wijsheid is in deze. Mocht je behoefte hebben aan een luisterend oor mag je me altijd een privé bericht sturen. Lieve groet, Henriek
16 oktober 2022
Ik denk dat je moeder toch de confrontatie moet durven aangaan en ze zal zeker onderuit gaan. Is er een mogelijkheid dat jij dit met een hulpverlener bespreekt en dat die vervolgens met je moeder praat. Zij heeft zeker hulp nodig want ze zal moeten leren om zichzelf te vergeven; dat is loeimoeilijk . Ik weet niet wat wijsheid is, want jij trekt het je aan en je zult je schuldig voelen als zij instort of jou laat vallen. Ik weet het niet! In het algemeen vind ik het de vraag of slachtoffers aangifte moeten doen. Ik begrijp dat mijn vrouw haar vader niet wilde aangeven; hij zorgde voor haar zieke moeder. Ze zou het niet hebben aangekund en wat zou ze hebben bereikt? Ik kan haar vergeven en nu ook mijzelf een klein beetje omdat ik de problemen van mijn vrouw niet kon oplossen. Ze liet mij niet toe tot haar ellende. Ik heb enorm geleden omdat ze haar hart niet voor mij kon ontsluiten. Meer kan ik nu niet zeggen. Ze is nu 3,5 jaar geleden gestorven, mede doordat haar levenslust weg was gegaan. We hadden een goede therapeut moeten hebben maar 50 jaar geleden werd incest niet onderkend; het heeft onze relatie wel getekend hoor. Het leven kan zo hard zijn