Relatie en intimiteit: hoe?

Hallo Babbelz, Wat mooi om te lezen dat je de einde treft in jouw herstel proces. Dat is zeker een hoopgevende bericht voor andere die nog aan het begin van proces zijn. Hoewel ik zelf heb ervaren dat er ook een terugval kan komen, ben ik van mening dat de therapie niet alles is in het leven. Leren met elkaar delen over struggels in relatie kan ook soms voldoende zijn om verder te gaan. Ik vind dan ook zo mooi dat je naar de andere vrouwen uitreikt voor tips en hun ervaringen. Volgens mij is het lastig voor iedere relatie om te leren omgaan met de sporen van seksueel misbruik. Daarbij komt ook dat er ook een groeiproces plaats vind bij mensen en dat zet de relatie ook onder de druk. Ik lees dat je met je partner een afspraak hebt om regie te hebben. Mooi dat dat binnen jullie relatie kan, dat jouw partner daarop instemt. Het lijkt me lastig om tegelijkertijd bezig te zijn om eigen grenzen te bewaken over je eigen behoefte voor intimiteit en ook oog te hebben voor je partner, of zijn behoeftes worden tegenmoet gekomen. Heeft jouw partner daarvoor support? Heeft hij een luisterende oor bij iemand (therapeaut, goede vriend, mannen cirkel)? Het zou je partner wellicht kunnen helpen om tegenmoet gekomen zijn aan zijn behoefte. Het hart luchten, gehoord worden, ontvangen worden met gevoelens die er zijn - zijn even essentieel als zoenen, knuffelen, vrijen. Dat komt allemaal naar boven bij de intieme contact. Vind je het een fijne gevoel om dat aan je partner te geven? Of heb je daar nu niet de ruimte voor? Het lijkt me goed om daar achter te komen voor jezelf (en je partner) en zorgen voor steun bijvoorbeeld voor jouw partner (als je het gevoel hebt dat jij zijn harten luchten niet aankunt). Ik hoop dat jullie een fijne oplossing vinden, ieders voor zichzelf en voor jullie relatie. warme groet, Vilija

Wat is dit bemoedigend