Jonge dochter komt met vreselijk nieuws..
Dag allemaal,
Ik ben een moeder van een dochter van bijna 5 en heb een co-ouderschap met haar vader. Ik heb een relatie van iets meer dan 2 jaar met een lieve man die ook een zoon heeft. Ook ben ik bijna 5 maanden in verwachting van ons kindje samen.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 16 was en zij passen beide op mijn dochter in mijn weken.
Nu mijn verhaal...
Mijn dochter van toen net geen 4 zei uit het niets tegen mij, sochtends vroeg in de auto, Mama, opa heeft aan mijn muis (vagina) gelikt. Ik was met stomheid geslagen en heb haar gevraagd precies te vertellen wat er is gebeurt en wanneer. Ze herhaalde precies hetzelfde. Het zou gebeurt zijn toen ze daar pas daarvoor gelogeerd had.
Ik was onderweg naar mijn moeder die op zou passen die dag. Ik heb huilend alles verteld en vervolgens veilig thuis gebeld om te vragen wat ik moest doen en in hoeverre je zoiets moet of kan geloven van een 3 jarige. Zij gaven aan dat het inderdaad heel lastig is om achter te komen of iets echt gebeurt is. Ze gaf aan dat kinderen van die leeftijd ook een erg grote fantasie hebben.
Ik heb mijn vader hiermee geconfronteerd en hij was erg geschrokken en moest huilen. Hij verzekerde mij dat er niets gebeurt was. Wij hebben toen samen een gesprek gehad bij veilig thuis. Ze heeft daarna niet meer gelogeerd. Mijn vader heeft haar nog wel eens naar school gebracht en opgehaald.
Nu zijn wij vorige week op vakantie gegaan met de auto en sliepen op de heenweg bij familie in Land van bestemming. Sochtends kwam mijn dochter van nu bijna 5 bij mijn vriend en mij op bed zitten en zei dat ze iets wilde vertellen maar dat ze niet durfde. Ik heb haar gezegd dat ze alles tegen mama mag zeggen en toen kwam het eruit. Ze vertelde dat toen wij nog in ons oude huis woonde (1,5 tot 2 jaar geleden) ze op mijn bed opa zijn piemel in haar mond heeft gehad. Ze voelde zich zichtbaar ongemakkelijk toen ze het vertelde. Ik probeerde rustig te blijven en heb haar gezegd dat dat soort dingen niet oké zijn, dat als mensen dat soort dingen van haar vroegen ze het niet hoefde te doen en ze alles aan mama kan komen vertellen. Ze was heel specifiek en vertelde heel duidelijk dat ze het niet gedroomd had.
Toen ging ze over tot de orde van de dag en wilde buiten spelen voor we verder gingen rijden. Ik brak in duizend stukken. Ik heb de hele dag gehuild. En de dagen erna ook. Zoveel mogelijk buiten het zicht van de kinderen. Mijn vriend heeft mij onvermoeibaar elke keer weer getroost.
Na een paar dagen heb ik mijn moeder, met wie ik een goede band heb, gebeld en alles verteld. Ze was boos en verdrietig maar drukte mij op het hart dat ik voor nu moest proberen om te genieten van de vakantie, voor de kinderen. Ik doe echt mijn best maar het valt niet mee...
Mijn dochter is overigens gewoon vrolijk en heeft het erg naar haar zin.
Ik ben van plan om mijn vader te confronteren zodra ik terug ben. Ik vind het ontzettend moeilijk want ik heb natuurlijk geen bewijs... En het is ook nog eens mijn vader en ik ben een gevoelsmens. Maar ik ben ook geen moeder die haar kind niet serieus neemt.. Mijn gevoel zegt dat ik niet meer wil dat hij nog op de kinderen past. Maar ook dat vind ik heel moeilijk....
Ik ben echt gebroken en weet verder niet goed wat ik moet doen... Ook heb ik al een paar dagen pijn in mijn buik. Ik wil eigelijk ook veilig thuis niet weer bellen. Ook moet ik het natuurlijk aan haar vader vertellen en daar zie ik ook erg tegenop...
Heeft iemand advies? Of misschien iets soortgelijks meegemaakt? Want ik ben radeloos.
Gr
5 Reacties
Voor alle duidelijkheid, dit is puur mijn mening gebaseerd op mijn ervaring. Volg je gevoel. Sterkte.
Sterkte voor jou, en voor je gezin!
Liefs!
Je dochter omdat je zeker wilt zijn dat dit haar niet gaat achtervolgen. Jij en je gezin voor het verwerken van deze enorme klap.
Ik snap je loyaliteit naar vader, maar hoe ver had hij moeten gaan dan? Een grens is een grens in mijn optiek. Het is natuurlijk aan jullie. De banden die er waren kunnen altijd nog herstellen (is met mijn vader na lange tijd geen contact ook gebeurd rondom huiselijk geweld). Maar het is belangrijk nu eerst voor je gezin te zorgen en je vader komt pas later (in mijn optiek).
Begeleiding voor uw dochter en voor u en geen contact meer tussen haar en de dader is wat je kan doen. Als je het geluk hebt in Nederland te zijn kan slachtofferhulp je helpen.
Ik woon in Duitsland, en het was de vader van mijn kind. Ik heb ingegrepen en met lede ogen moeten aanzien dat het hele systeem zich tegen mij keerde toen ik het tegen de politie heb verteld. Mijn dochter woont nu bij de vader die zoiets en erger deed. En hij heeft het contact met mijn dochter en mij verbroken. Dus mijn dochter is nu voltijds bij hem mag mij niet bellen of zien en moet waarschijnlijk de verschrikkelijkste dingen beleven. De wereld is niet eerlijk jammer genoeg.
Bereid je goed voor en bescherm je dochter. Als het de opa is dan moet dat lukken. Maar pas op aub. Bij ons is men medogenloos tegen mensen die daarover praten. In Nederland hopelijk niet. In Duitsland verliezen de mensen die dat aangeven hun kind. Dus let op.
Kinderen zijn sterk, mijn dochter kon na een paar maanden veiligheid gelukkig zijn, kort toch. Kinderen met iemand waar ze terecht kunnen kunnen dat goed verwerken. Ten minste dat.
Veel sterkte, veel moed. En zorg voor jezelf als je zwanger bent. Zorg voor je ongeboren kind en voor jezelf.
Groetjes,
Lily