Hoelang blijf jij boos?
Na al die jaren ben ik bang dat de frons rimpels niet meer uit mn voorhoofd zullen gaan. Hoelang ben jij al boos? en/of hoelang duurde het voor dat je niet meer boos werd?
Bezig met laden...
Na al die jaren ben ik bang dat de frons rimpels niet meer uit mn voorhoofd zullen gaan. Hoelang ben jij al boos? en/of hoelang duurde het voor dat je niet meer boos werd?
5 Reacties
Je bent niet bang voor spinnen. Je bent niet boos op spinnen. Waarom zou je tenslotte. Ze hebben geen controle over je. Dus waarom wel die boosheid naar deze mensen? Of de angst ervoor behouden?
verbale kracht... ik heb diegene wel geconfronteerd, denk dus wel dat ik heb gedaan wat ik kon?
mentaal... ik denk geruststelling dat niet heel mn wereldje me dood wilde hebben.
Spinnen? Daar ben ik niet bang voor, moet ik wat lezen over spinnen dat ik dat de vergelijking beter begrijp?
Mensen dus... eerlijk ik dacht dat ik wel redelijk wat mensen kennis heb opgedaan, maar dr kan natuurlijk altijd nog iets zijn wat ik heb gemist in mn scholing?
De baas, van mensen? Ik ben alleen de baas over mezelf is dat verkeerd dan?
Fan, van mensen? t is dacht ik niet heel gezond om iemand t middelpunt van jou wereld te maken, maar ik kan ze best even bewonderen ergens om?
Last, van mensen? Vind ik dan ook heel naar klinken... zijn mensen niet bedoeld om een gunstige bijdrage te leveren? We zij toch kuddedieren of zoiets, van t zelfde soort iig? Dat word daar mee bedoeld toch? Dat men in vrede en gezelschap met elkaar mag zijn als daar behoefte aan is van beide kanten.
Maar om het misschien in een andere vorm te zetten. Als je bang bent voor spinnen, gaat dit dan weg als je genoeg leert over spinnen? Als je een spin de baas kunt? Of zal je nooit fan worden van spinnen, maar weet je hoe je moet handelen als je last van een spin hebt?
Ik was in eerste instantie heel boos op mezelf. Vervolgens boos op wereld, vervolgens boos op de ander. De boosheid werd vervolgens ingeruild voor een begrip. Begrip voor mezelf, voor de ander en de wereld. Ik kwam er namelijk achter dat de boosheid naar de ander vooral was omdat ik bang was voor herhaling. Dat ik bang was dat ik het nogmaals niet tegen zou kunnen houden, dat ik slachtoffer zou blijven.
Het voelde voor mij dat ik vooral toe stond dat ik slachtoffer bleef en de boosheid was vooral omdat de ander daar misbruik van maakte. Hoe vervelend ik het ook vond, ik ging niet voorkomen dat dit soort mensen zouden bestaan. Ik ging dus begrijpen dat de enige invloed die ik had, op mezelf was. Dat ik sterker kon worden dan ik was.