Hoe grenzen aangeven..
Hoi allemaal,
Jaren geleden alweer heb ik mijn verhaal gedeeld hier. Korte versie: in mijn jeugd ben ik mishandeld, op school gepest en op mijn 17e verkracht. Het afgelopen halfjaar heb ik een relatie gehad waarin ik vaak seks had terwijl ik niet wilde. Ik ging er aan onderdoor. Ik had voor mezelf als grens dat ik geen seks wilde als ik er mentaal en fysiek niet goed in zat. Vaak genoeg heb ik hem die grens ook verteld maar op het moment zelf dan hadden we toch seks. Het lukte me gewoon echt niet om ‘nee’ te zeggen. Ik kon de hele avond denken dat ik geen seks wilde en dan gebeurde het toch. Als we dan seks hadden dan schakelde ik mij gewoon om en dan dacht ik: “wat maakt het ook uit, we hebben toch een relatie, laat ik maar proberen ervan te genieten.”. Maar erna voelde ik me altijd zo leeg en onrustig, het voelde niet goed en dat zei ik dan ook tegen hem. Dit herhaalde zich een halfjaar lang. Ik heb het nu uitgemaakt en ik voel me nog zo verschrikkelijk over de hele situatie. Hij heeft mij nooit gedwongen en als hij vroeg of ik seks wilde dan respecteerde hij het als ik ‘nee’ zei. Maar hij vroeg me bijna nooit en ik kan gewoon geen ‘nee’ zeggen als het me niet wordt gevraagd. Ik weet niet zo goed hoe ik me over de situatie moet voelen…
Ik voel me in ieder geval enorm schuldig over dat ik hem heb moeten kwetsen door het uit te maken maar ook door hem in een nare positie te zetten door ‘nee’ te zeggen maar ‘ja’ te doen omdat ik gewoon geen geluid uit mijn keel kon krijgen op het moment zelf. Ik baal zo erg dat ik grenzen heb maar ze niet uit kan spreken. Ik weet niet zo goed wat ik met mezelf aan moet. Het voelt niet alsof ik op mezelf kan vertrouwen en geef de schuld aan mezelf en aan de trauma's van mijn jeugd. Hebben jullie tips voor hoe ik kan oefenen/leren grenzen aangeven en meer op mezelf kan gaan vertrouwen? Ik wil mezelf en een ander niet weer in zo’n situatie zetten…
Bedankt voor het lezen van mijn ietwat lange verhaal.
Liefs,
Seashine
10 Reacties
Wat een verdrietige ( maar heel herkenbare)
struggle die je hebt. Zelf heb ik van m'n 13e tot 15e, 2 geweldadige relaties met gedwongen seks gehad en dit heeft veel impact gehad op de rest van m'n leven (nog steeds) Nu heb ik een vaste relatie met een lieve man die ik heb verteld over m'n verleden. Hij is vaak heel begripvol maar tegelijkertijd kan ik zien dat het stukje intimiteit ook voor hem lastig kan zijn in omgang met mij (wisselvallig kunnen zijn in intimiteit, flashback ect.) Regelmatig voel ik me de "beschadigde auto" en als ik niet had meegemaakt wat er was gebeurd was ik nu niet zo "lastig". Ik weet dat dat geen helpende gedachtes zijn maar toch komen ze op.
Communicatie is belangrijk heb ik gemerkt, en iemand die met je mee wil in het proces.
En zoals omschreven, ook mensen zonder trauma hebben genoeg moeilijkheden in een relatie dus we hoeven het niet altijd als een zware steen te dragen. Mooi dat je schrijft dat je niet alléén maar je trauma bent. Zo voelt het voor mij ook, dat ik ook nog andere kanten heb en het een onderdeel is van mij (al zijn er periodes dat het weer even de boventoon voert)
Heb je therapie (gehad) voor wat er in verleden is gebeurd?
Zelf merk ik dat het een blijvend proces is met vallen en opstaan en soms een stap vooruit maar soms ook weer een stap terug.
Heel veel sterkte gewenst bij het aangaan en vormen van intieme relaties
en dank voor het delen van je verhaal, verdrietig maar toch ook fijn te lezen dat ik niet de enige ben met de struggle van zo'n verleden in m'n huidige relatie.
Groetjes
Dank voor het delen van jouw ervaringen. Ik denk dat het voor meer mensen herkenbaar is, wat je beschrijft. Ik begrijp uit jouw verhaal dat je hele nare dingen mee gemaakt hebt, je hebt heel wat pijn te dragen uit jouw jeugd jaren. Je kunt jezelf een schouder klopje geven voor hoever je al gekomen bent in je ontwikkeling.
Ik vind zo mooi hoe jij reflecteert op jouw relatie en jouw eigen aandeel daarin. Een mannelijke groepsdeelgenoot zei ooit tegen mij: 'het vraagt zo veel moed om al die gevoelens te voelen die voelbaar worden in intieme connecties..' Daarmee raakte hij mij. Ik draag het in mijn herinneringen als een mooie compliment. En ik wens dat jij het ook in gaat zien over jezelf: het is al heel goed dat jij in de spiegel durft te kijken van jezelf en van wat jouw gedrag met de andere doet. Schuld voelen, spijt voelen, kan soms lastig zijn om in je eentje te verdragen. Vooral wanneer dit soort gevoelens je voor het eerst raken.
Grenzen leren aangeven is een lastige klus als je in je jeugd misbruik en mishandeling mee gemaakt hebt. Ik ervoer een opluchting toen ik zag hoeveel mensen er werkelijk last van hebben om grenzen aan te geven in intieme contact. Phoe.. dat zijn echt veel! Ook mensen die geen seksueel misbruik hebben mee gemaakt, hebben er last van. Daarom vond ik het zo fijn om in de groepsverband met elkaar te leren. Ik voelde me hierdoor dezelfde als de rest. Dat is een hele fijne gevoel. ?
De oefeningen die we deden in de groep waren gericht naar bewustwording, waarneming bij zichzelf wat er gebeurd als… Een voorbeeld: we gingen in groepjes van 2 (of soms 3) elkaar 5min lang vragen stellen waarop de antwoord van de andere de hele tijd ‘Nee’ moest zijn. Daarna deden we een rondje met vragen waarop een antwoord uitsluiten ‘Ja’ moest zijn. Daarna nog een rondje waarin de antwoord mocht een vrije keuze zijn. Ondertussen werden deelnemers aangemoedigd om waar te nemen wat er gebeurd als je telkens een antwoord geeft die niet helemaal klopt met wat je zelf wilt en wat er gebeurt als het wel klopt met wat je wilt. Het was een inzicht gevende, helende en verreikende ervaring en ook een mooie gereedschap om verder in de relaties intimiteit te durven aan gaan.
Deze ervaring gaf mij inzichten over wat er gebeurd in contact met andere. Maar de werkelijke vermogen om ja en nee te zegen in intieme contact is wat anders dan inzichten hebben over hoe het zou kunnen zijn. Ik kan mij nu daarin berusten en vertrouwen dat ik zoiets op een fijne, zowel plezierige als leerzame manier kan leren. En de verantwoordelijkheid voor de pijn van afwijzing van de andere ligt niet geheel bij mij of bij jou. Toch? Dat hoort ook bij intieme contact – andere afwijzen. Daarom is het ook belangrijk om de tijd te nemen en de geraakte pijn door intieme relatie te helen en de lessen ervan te leren.
Ik hoop dat je de steun uit de reacties kunt gebruiken voor jouw groei proces.
Lieve groet,
Vilija
Bedankt voor je opbouwende woorden.
Met de dingen die we meemaken is het leven ook gewoon een leerproces met veel confrontaties. Ik kom mezelf gelukkig telkens minder vaak tegen en wordt telkens minder vaak herinnerd aan mijn trauma's maar af en toe zijn die confrontaties toch weer echt even een klap in mijn gezicht. Ik heb dan nu een lange periode gehad waarin het niet goed ging en nu besef ik pas hoe fout het was en moet ik zien hoe ik eruit kom en deze ervaring gebruik als iets om van te leren. Ik moet proberen de trotse, accepterende persoon in mij te integreren met de persoon vol schaamte en spijt in plaats van telkens één van de twee zo intens te voelen.
Ik vind het mooi hoe je zegt dat dingen zoals grenzen aangeven ook moeilijk is voor mensen zonder trauma's, af en toe vergeet ik dat ik meer ben dan mijn trauma's en dat moeite met bepaalde aspecten van het leven niet alleen bestaat door trauma. Ik ben minder alleen dan ik denk, en dat is ergens jammer maar het is ook oké. Ik hoop ook te mogen leren hoe ik grenzen aan kan geven, wat jij als voorbeeld noemt klinkt erg interessant en uitdagend. Nogmaals bedankt voor je woorden :)
Liefs Seashine
Wat een ontzettend verdrietig verhaal. Ik voel met je mee.
Je beschrijft je verhaal heel helder, en dat geeft mij het gevoel dat je best goed weet wat je voelt en wat er in je omgaat. Dat lijkt het contrast ook zo groot te maken tussen wat er van binnen in je omgaat en wat er van buiten aan je te zien en te horen is. En daar herken ik ongelofelijk veel in.
Ik weet niet of jij het ook zo voelt als ik, maar laat ik in elk geval met je delen wat er bij mij gebeurt. Als ik niks zeg van wat er in mij omgaat, lijkt het alsof ik verantwoordelijk ben voor wat er gebeurt. Immers, als ik me had uitgesproken, dan had het vast niet plaatsgevonden. Ik heb geleerd dat ik mijzelf hiermee opzadel met een loodzwaar schuldgevoel en ik mij bergen aan compassie ontzeg. Ik weet niet of dat zo is, maar als je dat herkent, dan voel ik met je mee.
Ik weet dat er mensen zijn die mij meer de moeite waard vinden dan ik mijzelf vind. Door veel naar hen te luisteren, heb ik geleerd om meer compassie voor mijzelf te hebben. Mocht dit ook op jou van toepassing zijn, laat mij dan één van die mensen die zegt: Wat je is overkomen had nooit mogen gebeuren. Je bent liefde waard, zelfs als je dat zelf niet echt gelooft. En echte liefde gaat nooit helemaal zonder wrijving, maar de balans hoort ver door te slaan naar een gevoel van veiligheid, vertrouwdheid en vreugde. Blijf zoeken tot je die hebt gevonden.
Als je weet dat je de moeite waard bent om van gehouden te worden, dan wordt het ook een stuk makkelijker om je grenzen aan te geven. Dan wil je dat wat je hebt gevonden ook beschermen. In elk geval, dat is wat ik heb ondervonden.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Lieve groet!
Bedankt voor je openheid. Ontzettend lieve woorden waar ik zeker wat aan heb. We zijn het ook allemaal waard maar wat is het soms moeilijk om dat te beseffen en te geloven. Ik hou van mezelf als ik alleen ben, al heb ik af en toe moeite met dingen die me zijn overkomen, maar zodra er een man voor me staat verdwijnt dat hele gevoel. Ik heb opeens moeite met grenzen weer. Ik denk dat het een goede is om dan na te gaan bij mezelf of ik inderdaad veiligheid, vertrouwdheid en vreugde voel en anders gewoon weg te lopen uit de situatie. Bedankt!
Helaas kan ik je hier niet echt bij helpen maar je wel laten weten dat je zeker niet de enige bent. Ik heb vaak meer stress/paniek als ik wel ‘nee’ zeg dan wanneer ik seks heb en me gewoon even uitschakel.
Volgens mijn therapeut gaat EMDR hierbij helpen (nu nog niet) en ervoor zorgen dat je een veilige situatie voor jezelf creëert, om dit te voorkomen.
Succes