Eindeloze gedachtes

Hoi groep,

Eerder heb ik mijn verhaal al eens gedaan, maar het verhaal komt er op neer dat ik ben verkracht toen ik met een man mee naar huis ben gegaan. Ik had meerdere keren ‘nee’ gezegd maar op het moment dat ik daar lag bevroor ik en kon hij gewoon zijn gang gaan.

Ik kan prima over de situatie nadenken en het doet mij niet zoveel dankzij de EMDR die ik heb gehad. Dus dat heb ik op zich verwerkt, maar ik denk er gewoon altijd over na. En dan denk ik na over de situatie toen, hoe mijn verwerkingsproces verliep en hoe mijn toekomst eruit kan komen te zien. De gedachtegang is ook altijd wel hetzelfde, dus je zou denken dat je er uiteindelijk over uit gedacht bent, maar ik blijf er maar over nadenken. Ik merk dat ik er niet heel emotioneel van word, maar het is gewoon heel vermoeiend om er altijd maar mee bezig te zijn in mijn hoofd. Doordat ik zo vermoeid erdoor raak is het net alsof ik leef in een waas, niets komt echt binnen ofzo. Herkennen mensen zich hierin? En/of heeft iemand tips om het rustiger te krijgen in mijn hoofd? En weet iemand of het ook minder gaat worden?