Ik lees jouw verhaal en het maakt veel bij me los. Ik lees dit niet vanuit de moederrol, maar als vanuit het kind in mij (anno 1971). Ooit nam ik mijn vader in vertrouwen dat ik misbruikt werd door mijn stiefvader. Hij schakelde de kinderbescherming in. Maar in die tijd, begin jaren zeventig werd er niet adequaat gereageerd. Mijn vader moest het maar even aankijken was het advies, mocht ik er nogmaals over beginnen dan moest hij maar weer bellen. Het kon ook een kinderfantasie zijn. Ik ben er nooit meer over begonnen. Ik had het mijn vader in vertrouwen verteld en het misbruik ging gewoon door. Wie kon ik nog vertrouwen?
Ik wil je laten weten dat ik je enorm sterk vind en dat ik de vechtlust voor je kind bewonder. Dat is voor jou misschien vanzelfsprekend, maar in praktijk gaat het niet altijd zo. Ik had een lieve, maar geen sterke moeder. Ze heeft mij niet kunnen beschermen. Jij schakelt alle hulptroepen in om de stem van jouw dochter wel te laten horen. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat jullie snel de juiste hulp krijgen. Lieve groet, Linda

Lieve moederbeer, waar heb je al naar hulp gezocht?

Lieve Moederbeer,

Wat vreselijk verdrietig. Ik ben geen moeder en kan je daarom niet de hulp bieden die je zoekt. Wel ben ik zelf als kind slachtoffer geweest van kindermisbruik. Ik heb helaas dit verhaal eerder gehoord onder lotgenoten. Het gebeurd helaas vaker. Waarbij kinderen het niet aan instanties durfden te vertellen omdat de vader bijvoorbeeld gezegd had in de gevangenis gestopt te worden. Of dat zelfs er met het kind ook wat zal gebeuren. Dat ze het aan jou heeft verteld is een gigantische stap. Het belangrijkste is dat je als moeder nooit de hoop opgeeft. Een paar tips, als je dit allemaal al hebt gedaan dan kan je het natuurlijk negeren. Heb je al hulp gezocht via een Slachtofferhulp ambassadeur, die kunnen je hierin verder helpen? Wellicht alle andere seksueel geweld hulplijnen bellen mochten zij goed advies hebben. Daarnaast zou je ook kunnen kijken naar een advocaat of indien niet mogelijk gratis juridische bijstand, zodat je juridische ondersteuning krijgt in hoe de situatie te veranderen. Ik denk dat de communicatie naar het kind ook heel belangrijk is. Is het kind nog in contact met de vader? Mocht het ooit nog gebeuren, wat ik absoluut niet hoop, is het cruciaal gelijk naar de politie te stappen. Dan is er forensisch bewijs en zal het zonder twijfel gelijk stoppen. Hier zeer alert op zijn, want ik weet dat het misbruik helaas weleens door is gegaan door hetgeen jij hierboven omschrijft. Je kan hetgeen je dochter je verteld ook opnemen als je kind dit aan je verteld. Dan kan je dit als getuigenis meenemen. Wellicht zelfs vragen waarom ze het niet verteld aan de politie. Vanaf nu is het sowieso aan te raden absoluut alles op te nemen dat zij verteld. Mogelijk wordt dit ook weer verworpen maar het is de moeite waard. Als je gescheiden bent zou je kunnen kijken of het mogelijk is een microfoon of camera ergens te plaatsen. Daarnaast is het belangrijk haar niet teveel onder druk te zetten, mocht je dat doen. Ik heb namelijk via een lotgenoot, een moeder, begrepen dat ze onder druk van haar vader niks meer verteld. Je kan ook kijken of er binnenkort een voorlichting is over seksueel kindermisbruik van expertise centrum traumaseksuologie. Zo heb ik ook de lotgenoten ontmoet waar ik over spreek. Daarnaast is het heel belangrijk, dit weet ik, om het trauma te gaan verwerken. Ik zou absoluut contact opnemen met een traumacentrum die kinderen met dit type trauma helpen. Als het niet nu verwerkt wordt kan het helaas op de lange termijn schade aanrichten. Dit start vaak met een gesprek met de huisarts. Ook kunnen de gesprekken met de psycholoog mogelijk helpen het verhaal ook aan de instanties te vertellen. Daarnaast kan het boek dicht bij huis je mogelijk ook ondersteuning bieden. Ik hoop dat dit ergens helpt, veel sterkte gewenst!